‘Het gaat alleen nog maar over centen’ Het gemoedelijk familiebedrijf Grolsch veranderde in vijf jaar tijd in een zakelijke onderneming. „Vroeger was je hier iemand, nu ben je een nummer.” Door Annette Toonen Het was hommeles bij Grolsch. De afgelopen weken legden werknemers vier keer voor korte of langere tijd het werk neer. Ze staakten. Dat was in de geschiedenis van de brouwerij, die bijna vierhonderd jaar bestaat, nog niet eerder voorgekomen. Waarom gebeurde dat? Wat maakte het personeel zo boos? Allereerst was daar het loonconflict. Vakbond FNV Bondgenoten vroeg 2,0 procent loonsverhoging, Grolsch bood 0,75 procent en wilde drie atv-dagen ‘afpakken’ in ruil voor een variabele beloning. Het loonconflict was de druppel die de emmer deed overlopen. Onderhuids smeulde de onvrede al veel langer. Onvrede over de steeds verdergaande verzakelijking van de brouwerij, een familiebedrijf dat in 2008 werd overgenomen door het van oorsprong Zuid-Afrikaanse SABMiller, een van de grootste bierproducenten ter wereld. „Vroeger was je iemand, nu ben je een nummer”, zegt een van de stakers. Een ander: „Het gaat alleen nog maar over cijfers en centen. Er is weinig menselijks meer aan.” Reorganisatie op reorganisatie volgde. Had Grolsch in 2011 nog ruim 750 mensen in dienst, nu zijn dat er ongeveer 650. Werknemers zagen het aantal medewerkers in de productie teruglopen, maar in het kantoor juist uitdijen. „Op de borden hangen vooral vacatures voor managers, allemaal op hbo- of universitair niveau”, zegt een van hen. „In de bottelarij worden er mensen uitgezet, terwijl er in de top mensen bijkomen.” Het is ook „een komen en gaan’’ van directeuren, zeggen ze. Er was een familiegevoel Vroeger was het een gemoedelijk bedrijf waar je harder liep als het nodig was en het rustiger aandeed als het kon. Er heerste een familiegevoel; iedereen kende elkaar. Je had de Snippert-clan, de Bossen en de Diepenveens; vaders en zoons, ooms en tantes, neven en nichten die allemaal bij Grolsch werkten. Dat komt steeds minder voor. Tegenwoordig gaat het om het juiste curriculum vitae, de juiste diploma’s, niet of je iemand kent die er werkt. Toch ging de staking gepaard met een „dubbel gevoel”. Want ondanks alles houden medewerkers „een Grolsch-hart’’. Werken bij Grolsch is bijzonder – nog steeds. De medewerkers zijn trots op hun bier. Het merk, bekend van de beugelfles en de eigenzinnige reclames, is sterk verweven met de streek. Wie in Twente of de Achterhoek in een café een biertje bestelt, krijgt Grolsch. Overal zie je het groene logo. Veel medewerkers zijn al jaren aan het bedrijf verbonden. Neem Richard Snippert (53), al 32 jaar in dienst. Als kind woonde hij in de voormalige directeurswoning op het terrein van Grolsch, toen de brouwerij nog twee locaties had, één in Groenlo en één in Enschede. Hij herinnert zich hoe hij al meeliep aan de hand van zijn vader, die er vijftig jaar werkte, als die de temperatuur van de gist controleerde. „Voor mijn vader kwam Grolsch op de eerste plaats, daarna pas zijn familie.” Voor nostalgie is bij het internationale SABMiller en de zakelijk aangestuurde brouwerij geen plaats meer, stellen de medewerkers van Grolsch. Het bedrijf is harder geworden. Winst, winst en nog eens winst, dat is wat telt. Al die jonge managers – „keiharde snuiters” – die even komen vertellen hoe het in Enschede moet, welke targets er moeten worden gehaald; het staat de stakers tegen. „Alles moet worden verantwoord, elke minuut, elke euro.” En dan die „intimiderende brieven” die ze ontvangen als ze een fout hebben gemaakt. „Wil je er een zien?”, zegt een van hen. Een ander: „Van patiënten wordt het dossier na tien jaar vernietigd, hier zitten de brieven er de rest van je loopbaan in.” Structurele loonsverhoging De meesten willen liever niet met hun naam in de krant, bang dat ze op het matje worden geroepen. Want zo gaat dat. Snippert weet er alles van. Een tijdje geleden waagde hij het om in een reactie op de website van de regionale krant de directie van Grolsch ‘zakkenvullers’ te noemen. Hij moest het persoonlijk in de directiekamer komen uitleggen. Woensdagavond laat bereikten FNV Bondgenoten en Koninklijke Grolsch NV een akkoord; een structurele loonsverhoging van 2,5 procent en één procent variabel over een periode van twee jaar. De ruil met de atv-dagen is van de baan. Een van de personeelsleden reageert: „En nu gaan de schouder er gewoon weer onder.” Grolsch zegt in een reactie dat de overgang van familiebedrijf naar multinational „een moeilijk proces is, met een nieuwe werkwijze en nieuwe procedures. Wij realiseren ons dat het niet voor iedereen gemakkelijk is daar mee om te gaan.” Familie De Groen die in 2008 inging op het „knock-outbod” van 816 miljoen euro, wil niet reageren op de situatie. Dat vindt ze „niet kies”.
Posted on: Sun, 20 Oct 2013 03:44:04 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015