>>Przedstawienie Ryszarda Peryta jest przykładem absolutnej i doskonałej perfekcji w pracy reżysera z aktorem. Dramat Kochanowskiego to niełatwy tekst dla współczesnego aktora, najczęściej nieprzywiązującego wagi do tak podstawowej i ważnej umiejętności aktorskiej jak dykcja. Toteż nierzadko słyszymy ze sceny jakieś wybełkotane kwestie, które trudno zidentyfikować jako język polski. Kładzie się to cieniem nie tylko na warstwie artystycznej przedstawienia, ale niestety ma swoje znaczenie wykraczające poza samą sztukę. Dbałość o polską mowę, pielęgnacja języka ojczystego jest powinnością każdego Polaka. Stanowi przejaw patriotyzmu. Dzisiejsza wulgaryzacja języka polskiego na scenach teatralnych i w ogóle w kulturze współczesnej, wykoślawianie i karykaturowanie polskiej mowy to nic innego, jak zaplanowane działanie antypatriotyczne. Toteż dbałość o czystość i wyrazistość języka polskiego na scenie jest dziś – poza kilkoma wspaniałymi przykładami – zjawiskiem prawie nieobecnym. Czasem zdarzy się jeszcze cudowny rodzynek, jak przedstawienie „Odprawa posłów greckich”. Ten tekst wymaga wyjątkowej wyrazistości dykcji. I okazuje się, że jest to możliwe do zrobienia. Aktorzy Ryszarda Peryta podają tekst wzorcowo. Wszyscy. A już Antenor Bogusława Kierca (zwłaszcza gdy mówi „Wy, którzy Pospolitą Rzeczą władacie,/ A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie…) to –można powiedzieć – szczyty aktorstwa. Rapsodycznego. Bo spektakl Ryszarda Peryta można odebrać jako hołd złożony niegdysiejszemu krakowskiemu Teatrowi Rapsodycznemu Mieczysława Kotlarczyka, gdzie swoim wspaniałym talentem aktorskim zachwycał publiczność Karol Wojtyła.
Posted on: Sun, 01 Dec 2013 22:20:13 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015