“The Parable of the Lost Sheep, Coin and Son” (Luke 15:3-7, - TopicsExpress



          

“The Parable of the Lost Sheep, Coin and Son” (Luke 15:3-7, 8-10, 11-13) Part 2 “We saw yesterday the two parable that have the same meaning and message, and today our topic is the part two of our topic yesterday. Our text is found in the Gospel of Luke chapter fifteen and verses three to seven, eight to ten, and eleven to thirteen; “So he told them this parable: “What man of you, having a hundred sheep, if he has lost one of them, does not leave the ninety- nine in the open country, and go after the one that is lost, until he finds it? And when he has found it, he lays it on his shoulders, rejoicing. And when he comes home, he calls together his friends and his neighbors, saying to them, ‘Rejoice with me, for I have found my sheep that was lost. ’ Just so, I tell you, there will be more joy in heaven over one sinner who repents than over ninety- nine righteous persons who need no repentance.” “Or what woman, having ten silver coins, if she loses one coin, does not light a lamp and sweep the house and seek diligently until she finds it? And when she has found it, she calls together her friends and neighbors, saying, ‘Rejoice with me, for I have found the coin that I had lost. ’ Just so, I tell you, there is joy before the angels of God over one sinner who repents.” “And he said, “There was a man who had two sons. And the younger of them said to his father, ‘Father, give me the share of property that is coming to me. ’ And he divided his property between them. Not many days later, the younger son gathered all he had and took a journey into a far country, and there he squandered his property in reckless living.” Nakita natin kahapon kung paano hinanap ang dalawang nawawala ang nawalang tupa at barya. Nakita natin na kaya nila nahanap dahil sinadya nila itong hinanap. Ngayon ating pag-aaralan ang pangatlong talinhaga at ito ay ang prodigal son o alibughang anak. Nakita natin na iyong dalawang una na talinhaga ay sindyang hinanap at natagpuan, subalit ang pangatlo ay ay di hinanap ng Ama ang anak niya bagkus hinintay. Ang anak na ito nasa piling na ng kanyang ama at punong puno ng pagpapala subalit naisip parin niyang umalis. Naging makasarili siya kaya sinabi niya sa kanyang ama, ‘give me’ my inheritance that belongs to me. Parang sinabi niya sa kanyang ama na patay na siya noong kinukuha ang kanyang mana. Hindi pwedeng kunin ang mana kapag buhay pa ang nagpapamana, makukuha lang ang mana kapag patay na ang nagpapamana. Nakita natin na walang magawa ang ama kundi ibigay ang kahilingan ng kanyang anak. At sabi ng Biblia na pagkatapos niyang nakuha ang mana ay nagpakalayo layo siya upang dina siya masundan. Ngunit sinabi ng BIblia na inubos ang kanyang kayamanan sa mga masasamang bisyo hanggang sa ito ay naubos at nagkaroon ng taggutom at pumasok bilang alipin. Dito bumalik ang kanyang sarili at naalala niya ang buhay niya sa piling ng kanyang ama na punong puno ng kasaganaan. “But when he came to himself, he said, ‘How many of my fathers hired servants have more than enough bread, but I perish here with hunger! I will arise and go to my father, and I will say to him, “Father, I have sinned against heaven and before you. I am no longer worthy to be called your son. Treat me as one of your hired servants.” (Luke 15:17-19) Ang kanyang karanasan sa piling ng sanlibutan ang nagbago sa kanyang pananaw. Dati sabi niya sa kanyang tatay ‘give me’, ngayon babalik siya at sasabihin niya ‘make me’. Bagamt hindi hinanap ng ama ang kanyang anak dahil di naman siya pinalayas bagkus kusa siyang umalis, subalit hinintay siya ng kanyang ama. Kaya makikita natin na malayo pala siya ay natanaw na siya ng kanyang tatay. “And he arose and came to his father. But while he was still a long way off, his father saw him and felt compassion, and ran and embraced him and kissed him.” (Luke 15:20) Nakita natin kung paano tinanggap ng ama ang kanyang anak at niyakap ng mahigpit ng tatay ang kanyang anak at wala na siyang paki-alam maski pa amoy baboy ang kanyang anak. Ang talinhagang ito ay isang malinaw na larawan ng pagmamahal ng Diyos sa ating lahat. Walang paki-alam ang Diyos kung gaano man tayo kalalim sa kasalanan, kapag tayo ay bumalik sa Kanya hinding hindi Niya tayo itatakwil. Ang Ama natin sa kalangitan ay naghihintay sa ating mga pagbabalik sa Kanya. Nakahanda Siyang magpatawad anumang kasalanan na ating mga nagawa. Ibinigay na ng Diyos ang Kanyang Bugtong na Anak na si Hesus upang mamatay at bayaran ang kasalanan natin. Ang gawin lang natin ay lumapit sa Kanya na may pagpapakababa at pagsisisi. Ako’y namamanhikan sa mga minsan kumilala na sa Diyos subalit sa ngayon kayo ay bumalik sa mundo, naghihintay ang Amang sumasalangit sa inyong pagbabalik bago mahuli ang lahat. Habang may panahon pa bumalik na tayo sa ating Ama. Ako’y nananawagan sa aking kapuwa Kristiyano, panahon na para sadyahin natin ang mga tao na bahaginan ng pag-ibig ng Diyos sa pamamagitan ng pagbabahagi ng Kanyang Salita at sa ating mga patotoo. Ang Ama natin sa langit ay naghihitay sa ating mga ilalapit na kaluluwa sa Kanya.”
Posted on: Sun, 30 Nov 2014 22:26:25 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015