20. Puero qui salvi senes! Et dixit eis: Euntes in mundum universum prædicate Evangelium omni creaturæ. (Evangelium secundum Marcum 16,15). Omnis dominica die post missam dolor in Ecclesia, ordinatore annum XI et filii earum, in urbem exire de dilectione Dei et volaces manum meam. Proin die dominica, postquam pater et filius ad tempus tractibus vias suas, et pluit multum valde frigidus exterius. Lorem pueri, et ait: Bene, tata, non sum parata! Et dixit patri suo, Parati-ad quid? -Tata, suus vicis colligitur noster et egredietur simul tractus! Respondit patri suo: -Filio, suus valde frigidus exterius, et pluit graviter! Pater a puero dat mirari et interrogavit: Sed-tata, non est populus ad inferos usque pluviis diebus? Respondit patri suo: Fili, ego non autem transiens in tempestate! Miserabile pueri consulebat: Pater, vadam? Quaeso! Cunctatus parumper, et ait patri suo: : Fili potest. Hic volaces sunt. Curam filius! Confiteor tibi, Pater! Et exiit in imbrem. Hoc undecim annorum puer ambulavit in plateis oppidi ingressus ostiatim tradere de omnibus tractatibus vidit. Post duas horas ambulantes in pluviam, madens bibula erat, sed postremum foliolum defuit. Substitit in angulo vidi, et manus tractus aliquis, sed prorsus plateis deserta. Et conversus ad primum consurgit et vidit domum condimentum pulsat ad ostium et personuit. Ille campana insonuit, sed nemo dixit. Et personuit, semel, et non aperuit. Expectatis autem responsum non fuit. Denique hoc undecim annos versa equiti relinquerent, sed aliquid obstitit. Iterum convertit ad ostium, insonuit in doorbell et pulsavit stricta. Tantumque ibi moratus, vestibulum id, ibi habentes. Tardius aperuit ostium, et nunc, et personuit. Senex cum puella stabat ad ostium contristatus at erat. Petivit leniter: Quid faciam tibi, fili mi? Et illam radiantibus oculis lustravit ut risus mundo, pueri ait: Mulier, si turbatus sum sollicitus, sed sicut Lorem ipsum diligit et eum qui venit ad hic dicet tibi libellum de novissimis suis, et eum dilexit nos Tradidit ergo ultimum versum Tractus, et relinquere. Et vocavit illum, et ait: Gratias ago tibi, mi fili. Et benedicam tibi, Jesu! Etiam ecclesia in sequenti dominica, Pater, ordinatore orationis genere adnuntians quaeri Quis velit dicere testimonium? Tardius in ordine ad ecclesiam senex surrexit puella. Ut autem cœpissem loqui, in faciem, oculos splendor gloriae. - Nemo scit me ista, numquam hic. Vides non esse Christianum dominico proximo ante. Vir dudum intercessit, relictis tantum me totum in hoc mundo. Ultimum Dominica, praesertim cum frigidis et pluviis et ego veni in animo statuerat finem linea, aut non amplius spem vivere. Et sellam et accepi fune in Attica scala ascendit domus meæ. Ego adpendit funiculum in ligneo tecto stetit in cathedra extremo funem circa collum invasit. Qui stabat super cathedram eram sola fracta de saltu, repente turbatus campanae sonum mei. Putavi: Lorem exspecta paulisper, et qui non abibunt. Sustínui et expectabat, sed pulsatione campane instabat et tunc etiam coepi voce pulsantes. Putavi: Numquid hic in terra? Neminem umquam vel campanam circulos meos venit ad me! Profectique de collo fune soluta ego foris, et clarius resonabat campana dum augetur. Qui cum vidissent eam, et aperuit ostium, ut vix credam, quod mihi omnium maxime clara et angelorum puer Vestibulum umquam in vita mea. Risus obsecro te nusquam describere; Verba, quæ procedebant de ore ipsius avida fecit in animo meo, quando mortuus exclamavit voce Donec rutrum cherubim Mulier, ego veni ut indicarem tibi, quia Jesus ipsum diligit? Et dedit illi, qui iam in manus Evangelio. Sicut angelus disparuit parvi in frigore et pluvia, et clausi ianuam meam, legitur tardius et omne verbum hoc foliolum. Et abii ad Atticum sedem volui funem. Et ultra non indigebit. Vides - beatam sum Iesus, filia regis. Cum haec uerba orationis libellum tergo coetus, gratias tibi dico ad se venire ad me Angelus Domini ad tempus ab aeterno in inferno pepercerunt animae meae? Aliquam siccis oculis in oratione nihil. Et clamor laus et honor regis Jesum Christum sonat; omnia super locum, Santa, ordinatore orationis coetus, de quo ante pew Angelus ubi parva sedentem. Uncontrollably sobbed filius armis cepit. A quo genere orationis nihil pulchrius amet, tristique et, quod Papa in hoc mundo dilectione pleniores non vidit gloriam eius: et anima intellectum pretium Jesum. Nisi unus. Pater filio suo concessit et frigido ad tenebras mundi. Reducas filium recepit miro gloriamini omnes laudes et honor regis Iesu de caelo clamavit, Patrem sedebat super solium suum super omnem principatum et potestatem Filio, et donavit illi nomen, quod est super omne nomen Iesu . Beati oculi qui legit, lectus. Non perditur, transibo eam, et legit illud. Maecenas vitae dolor sit amet sermonem Domini quem tibi finem. Ut benedicat tibi anima tua in Dominum Jesum, et in libro tuo pede tincidunt sermone omni nationi. Amor omnibus vobis Domini nostri et salvatoris Iesu Christi super omnes gentes. Gratia Domini nostri Jesu Christi cum omnibus, quae in typis omnium gentium linguas in sermone LXIV. Parochus Alberto Rodericus da Silva - Communitas Regni Dei Evangelica - Bra
Posted on: Sun, 10 Nov 2013 14:50:37 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015