67 lat temu, 28 sierpnia 1946 roku w Gdańsku została zamordowana Danuta Siedzikówna ps. „Inka”. Inka była sanitariuszką 4. Szwadronu 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej pod dowództwem majora Zygmunta Szendzielarza ps. „Łupaszka”. W czerwcu 1945 roku została aresztowana przez funkcjonariuszy NKWD i Urzędu Bezpieczeństwa pod zarzutem współpracy z antykomunistycznym podziemiem lecz jednak w niedługim czasie została uwolniona z konwoju przez patrol wileńskiej AK. Została aresztowana ponownie 20 lipca 1946 roku, w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 7 w Gdańsku po tym jak adres lokalu kontaktowego zdradziła wcześniej Regina Żylińska-Mordas łączniczka Łupaszki, która poszła na współpracę z Urzędem Bezpieczeństwa. Podczas śledztwa prowadzonego przez Józefa Bika i Jana Wołkowa, Danuta Siedzikówna była bita i poniżana lecz mimo to odmówiła wydania swoich kompanów. 3 sierpnia Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku skazał Inkę na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku w Gdańsku, bezpośrednim sprawcą śmierci Inki był podporucznik Franciszek Sawicki, który był dowódcą plutony egzekucyjnego. W tym samym czasie wykonano również wyrok na Feliksie Selmanowiczu ps. Zagończyk. Ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje "Łupaszko"!. Miejsce pochówku Danuty Siedzikówny jest nieznane, w chwili śmierci miała 18 lat. /W.G.
Posted on: Wed, 28 Aug 2013 07:28:14 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015