85 lat temu, 3 września 1928 roku w Guszczewinie urodziła się Danuta Siedzikówna ps. „Inka”. Była córką Wacława Siedzika i Eugenii z Tymińskich herbu Prus III. Uczyła się w szkole powszechnej w Narewce, a następnie podczas wojny w szkole sióstr salezjanek w Różanymstoku. W wieku 15 lat została sierotą jej ojciec zmarł w 1943 roku w Teheranie, a matkę zamordowało Gestapo. Po śmierci matki wstąpiła do Armii Krajowej gdzie odbyła szkolenie medyczne. Po wojnie była sanitariuszką 4. Szwadronu 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej pod dowództwem majora Zygmunta Szendzielarza ps. „Łupaszka”. W czerwcu 1945 roku została aresztowana przez funkcjonariuszy NKWD i Urzędu Bezpieczeństwa pod zarzutem współpracy z antykomunistycznym podziemiem lecz jednak w niedługim czasie została uwolniona z konwoju przez patrol wileńskiej AK. Została aresztowana ponownie 20 lipca 1946 roku, w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 7 w Gdańsku po tym jak adres lokalu kontaktowego zdradziła wcześniej Regina Żylińska-Mordas łączniczka Łupaszki, która poszła na współpracę z Urzędem Bezpieczeństwa. Podczas śledztwa prowadzonego przez Józefa Bika i Jana Wołkowa, Danuta Siedzikówna była bita i poniżana lecz mimo to odmówiła wydania swoich kompanów. 3 sierpnia Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku skazał Inkę na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku w Gdańsku, bezpośrednim sprawcą śmierci Inki był podporucznik Franciszek Sawicki, który był dowódcą plutony egzekucyjnego. W tym samym czasie wykonano również wyrok na Feliksie Selmanowiczu ps. Zagończyk. Ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje "Łupaszko"!. Miejsce pochówku Danuty Siedzikówny nie jest znane, w chwili śmierci miała 18 lat. /W.G. (Na zdjęciu: Danuta Siedzikówna "Inka". Źródło zdjęcia: Wikipedia).
Posted on: Tue, 03 Sep 2013 10:24:49 +0000