Artık güçlü olmaktan çok yoruldum! İşler iyiye gitmediği zaman ikinci bir planım olmamasından, insanların başıma gelen hiçbir şeye şaşırmamasından, birinden yardım istemenin gururumu parçalamasından sıkıldım. Kendi kendime neyin ispatındayım onu hiç bilmiyorum. Kim takdir duygumu zedeledi de hep “Bakın, bakın bana bakın işte bunu da yaptım!” demek için çırpınıyorum...Çoğumuz böyleyiz sanırım. Allah her şeyi tam vermiyor, hep bir eksiğin oluyor ki tam yönlerinin kıymetini bil diye.Kötü şeyler olduğu zaman ilk arayacağım adamın ‘yanlış insan’ olmasından bıktım. İkinci bir numaraya şans vermek hepimiz için belki de daha iyidir. Belki de gerçekten hayat müşterektir. Kim bilir...
Posted on: Mon, 09 Sep 2013 13:29:41 +0000