Autisme als abnormaliteit. Mensen die lijden door autisme, lijden niet aan hun sterke gedrag kwaliteiten maar aan het onbegrip van de omgeving die deze mooie en zuivere goede kwaliteiten verloren zijn. Autistische kinderen zijn personen die hun persoonlijkheid hardnekkig proberen vast te houden. En zijn als het ware hoogbegaafde personen, waarvan de gaven (de talenten) waarmee zij gezegend zijn niet als waardevol en bruikbaar voor deze commerciële samenleving gezien en gewaardeerd en begrepen wordt. Eigenlijk zijn zij de perfecte spiegel en vergrootglas voor ons eigen weg geduwde sluimerende ondergewaardeerd gevoel. Met als gevolg van ons eigen minderwaardigheid complex. Waar wij ons zelf en onze omgeving door belasten. En onbewust aan onze kinderen doorgeven. Met de wens van liefde dat het onze kinderen beter zal vergaan dan het ons zelf is vergaan. Een wens van elk mens. Een perfecte gedachte in deze verre van perfecte samenleving. Neen Autisme is zeker geen ziekte of misgeboorte, ja het is een rariteit of abnormaliteit. Maar het is de vraag, is het dat zuiver kind of de vervuilde samenleving die niet goed is. Ja hoor in iedereen schuilt dat autistisch gedrag, en als we tegen een muur van onbegrip lopen dan knalt er ergens wel iets in ons, maar om erger te voorkomen sluiten we ons eerst in een denkbeeldig wereldje op, en schudden we ons hoofd. En als niemand ons dan lastig valt, dan komen we weer tot rust en staan we weer op. En beginnen opnieuw. En als ik nu ons eigen gedrag versnelt zou afspelen, dan zien we naast ons eigen zwakkere autistisch gedrag, de border-liner verschijnen, en dan al sprekend tegen ons zelf herkennen we de schizofreen worden paranoia en eindigen nog als psychopaat. Zijn wij of is onze samenleving ziek of abnormaal van gedrag. Ik wens allen een vrolijke dag.
Posted on: Sat, 28 Sep 2013 09:43:52 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015