AİLE DİSİPLİNİ VE ÇOCUKLARIMIZ – Unibasket Spor Kulübü olarak uzun yıllardır, yalnızca yetiştirdiğimiz sporcularımızla Türkiye Basketbol Altyapı Ligi’ ne (ve bazı düzeyli özel turnuvalara) katılıyoruz. Lig ve turnuvaların en disiplinli ve başarılı (15 yıldır bu çizgiyi sürdürüyor olmamız nedeniyle de en istikrarlı az sayıda) kulüplerinden biriyiz. Her yıl, Genç – Yıldız – Küçük - Minik ve bazı (B) Takımlarımızla katıldığımız lig ve turnuvalarda başarılı sonuçlar alıyoruz. Dört milli oyuncu yetiştirmiş ve her yıl büyük kulüplerin izlediği 4-5 oyuncusu olan bir kulübüz. “Başarılı sonuçlar almak” ve “başarılı bir kulüp olmak” ; Kulüp Başkanı’ndan en küçük sporcumuza, antrenör kadromuzdan velilerimize ve yardımcı personelimize kadar bütün bireylerimizin isteklilikleri, inançları, destek ve katılımları ile mümkün olabilmektedir. Unibasket Ailesi olarak böyle bir ortama ve insan kesimine sahibiz, bununla da gurur duyuyoruz. Sporun/basketbolun (ve özellikle de bir takımın oyuncusu olmanın) çocukların hayatlarına ne kadar değer kattığının, onların hayatlarını ve geleceklerini ne kadar derinden etkilediğinin bilincinde olan velilerimiz en büyük dayanağımızdır. Ancak bu konuda yıllar içerisinde zaman zaman az sayıda da olsa sorunlar yaşıyoruz. Gelir düzeyi ve yaşam standardı çok yüksek aile kesimimizin, çocuklarının spor yaşamları konusunda yeterince ciddi ve disiplinli davranmamaları, öncelikle ve özellikle çocuklarımızın hayata bakışlarını, kişilik ve karakter oluşumlarını ve buna bağlı olarak da Kulübümüzün, personelimizin ve sporcularımızın başarılarını ve mutluluklarını çok olumsuz etkileyebilmektedir. “Yüksek gelir düzeyi ve yaşam standardına sahip ailelerimizin, çocukları için, okuldan daha öncelikli öneme sahip, “yaşam disiplini” konusunda eksik olmaları ; spor kulüplerimizin, Milli Eğitim Sistemi’ mimizden sonraki en büyük sorundur. Hayatlarındaki herşeye parayla ve çok kolayca sahip olabileceklerini düşünen ve çocuklarının kişilik gelişimleri de dahil olmak üzere hayatlarındaki herşeyi bu düşünce üzerine kurgulayan ailelerimiz çocuklarına/çocuklarımıza çok büyük zarar vermektedirler. Bu haftasonu üzücü bir olay yaşadık. Bu sezon, bugüne kadar 4 maçta 4 galibiyet alarak emin adımlarla (büyük kulüplerin grubu) SERİ A’ ya doğru ilerleyen (belki bize Türkiye Şampiyonası’na katılma gururu yaşatacak olan) 5-8 yıllık oyuncularımızdan oluşan Unibasket Yıldız Takımımızın haftasonu erken saatteki maçına hepimiz heyecanla hazırlandık, ben kulüp başkanı olarak (saat 10.00 daki maçımıza) saat 08.30’ da gittim. Bütün sporcularımız sabah saatlerinde birbirlerini arayarak check ettiler, uzun oyuncumuz ve ailesi Ağva’ dan Yakacık’ a maça geldi. Takım olarak bu önemli iyi maça hazırlandık, iyi bir takımla oynayacağız ama Kendimizden eminiz, takımımız iyi oynuyor ve bu maçı da kazanırız diye heveslendik. Takımımızın en önemli adamı (skorer, mücadeleci ve farklı yetenekleri olan oyuncumuz Dora Ergül) 09.00 da salonda olması gerekirken, babasıyla birlikte 09.15 te Çekmeköy’ deki evinden çıkıyor ve maça değil, maçın ilk periyoduna bile yetişemiyor (daha sonra da doğal olarak tarafımızdan oynatılmıyor) Böyle bir disiplinsizlik olabilir mi ? Bu nasıl bir sporcu disiplini ve bu nasıl bir aile disiplinidir ? (Sporcumuz Dora Ergül ve Ailesi’ ne Unibasket Ailesi olarak üzüntülerimizi ve teessüflerimizi bildiriyoruz. ☹) Bu konuyu niçin bu kadar uzun yazdım, birinci neden çok üzüldüm, ikinci si ise, küçük ve sıradan gibi görünen bir olayın nelere mal olduğunu paylaşmamız gerektiği düşücesidir. 1. 15 yıllık ciddi, başarılı ve hedefleri olan bir kulübün adı ve prestiji olumsuz etkileniyor. 2. Koçlarımızın emek, heves ve heyecanları olumsuz etkileniyor. 3. Takımımızın oyuncularının emek ve beklentileri olumsuz etkileniyor. 4. velilerimizin emek ve fedakarlıkları olumsuz etkileniyor. 5. Kulüp Başkanı olarak benim kulübümün geleceği ile ilgili hedef, plan ve heveslerim olumsuz etkileniyor. 6. Takımımızın fikstür hesapları, grup birincisi olma hedefi ve grup sonrası oynayacağımız maçlar ve yukarılara çıkma hedeflerimiz olumsuz etkileniyor. 7. Yıldız takımımızın altındaki yaş grupları, ağabeylerinden bekledikleri başarıyı göremeyince üzülüyorlar. 8. Velilerimiz üzülüyorlar. 9. Yıldız takım oyuncularımızın sonraki maçlardaki performansları düşüyor ve olası yenilgiler nedeniyle fikstür hesaplarımız olumsuz yönde değişiyor. Başarı olasılığımız yüksekken, küçük sorunlarla karşılaşıp Unibasket Ailesi olarak çok üzülüyoruz. 10. Genellikle basketbol okulu arayan aileler, liglerde başarılı takımları olan kulüpleri seçiyorlar, Unibasket takımları başarılı olduklarında basketbol okulu için birçok arayan oluyor, ama başarısız olunduğunda da tersi oluyor, yani kulüp takımlarımızın başarısı basketbol okulumuzun öğrenci mevcudunu da olumlu ya da olumsuz etkiliyor. Yani bazen önemli bir oyuncunun bir maça geç kalması bu kadar önemli kayıplar getirebiliyor. Tabii en büyük kayıp da maalesef “ÇOCUKLARIMIZIN KAYBI” oluyor. Bu tarz ailelerimize uzun yıllardır, çocuklarıyla ilgili sorunlarında, aile dostu bir ağabey ve amca olarak önemli destek sağlıyorum. Bu mücadele sürecinde görüyorum ki ; ÇOCUKLARIMIZDAKİ SORUN VE YANLIŞLIKLAR TAMAMEN AİLELERDEN, AİLE YAPISINDAN, AİLE DİSİPLİNİ EKSİKLİĞİNDEN KAYNAKLANIYOR. Yani ; “ne ekersek onu biçiyoruz” sevgili dostlar. Sporcumuz Dora Ergül, yeterli aile disiplini olsa, “milli oyuncu” olabilecek potansiyele sahip bir oyuncumuz, ama maalesef, Dora ve ailesiyle çok şey paylaşan, Dora’ ya anne ve babasının yoğun çalışmaları nedeniyle ulaşım da dahil olmak üzere birçok konuda yıllardır destek vererek ağabeylik yapan, bir kulüp başkanı olarak artık iyice inandım ki ; Dora’ dan hiçbirşey olmayacak. İNSANIN EMEKLERİNİN KARŞILIĞINI ALAMAMASI ÇOK ÜZÜNTÜ VERİCİ. LÜTFEN BİRAZ AİLE DİSİPLİNİ. Herkese sevgiler …
Posted on: Sun, 01 Dec 2013 06:14:05 +0000