Balaca bir sandıqça, İçi dolu şekille. Baxdıqca her birine Xatirelerine sen Enirsen pille-pille. Bu hansı toydu gören? Bes yanımdakı kimdi? Filankesin oğludu Deme, tapacam indi. Sırasıyla her biri Gülümseyir üzüne. Deyişdikce şekiller Köhnelmiş kağızların Tozu deyir üzüne. Donub qalır ellerin. Bu ki onun şeklidi. Hardan düşüb bu bura? Bu neçenci il idi? Nedir o elindeki? Kime gösterir onu? Bu şekli çeken kimdi? Sualların yox sonu. İndi hardadır gören, Unudub yoxsa onu? Burda hele uşaqsız, Elindeki elindi. Sanki o da soruşur, Bes sen hardasan indi? Beli, hardayam axı? Bu namelum heyatın Yox gecesi, sabahı. Bura soyuq otaqdı, Soyudan hesretindi. Bütün bu şekillerin Her biri de senindi. Kor olmuş arzularım Ümidlere tutundu, Axırda öldü, dindi. Şekiller de ağlayır Yaş düşdükce gözümden. Adın sel kimi axır Her kelmemden, sözümden. İniltiler baş alıb Cavabsız sualların Donuxmuş nidasında. Otaq da qara geyib Sevgimizin yasında. Boynubükük şekiller, Gözüyaşlı qalacaq Şekil sandıqçasında. Teşekkürler ,sevgilim, Ağladım, doydum yene. Senli xatireleri Desteledim, topladım, Yerine qoydum yene. Eh, şekil sandıqcası, Eslinde bilirsenmi, Nedir xetrime deyen? Utanmır hey ağladır, Mezarıma gül düzüb Şekilde gülümseyen... Heveskar Şair
Posted on: Thu, 22 Aug 2013 07:49:02 +0000