Bugüne dek, ezilen her kesimin çığlığına bir çığlıkta ben katmaya çalıştım açıkcası.. Ezilen onlar değil bizdik diye baktım hep zira.. Ama birşey hep sinirimi bozdu.. Biryerlerde birileri özgürlük ve hak için bişilerle mücadele ederken, bir başka yerdeki vatandaş Cumhuriyetine, bayrağına, Atasına sahip çıkmaya çalışıp, bunun için mücadele edince neden ırkçı oluyor?? Bune yaman çelişki amannn ?? Gothenin dediği gibi her türlü yaradılışın kökeni kötülük ve biz hepimiz Faust misali ruhlarımızı şeytana satmışız öyle mi?? Benim ezilişim senin ezilişini ezer gibi birbirimizi ezmeye çalışıyoruz.. Oysa ezilen, hakları gasp edilen hepimiziz bre biz cahiller.. Buna kandırıldığımız birde din ve vicdan aklama mekanizmalarımız var ki, kandırılmacalarda kanıp, sonrasında yaradana sığınıp atıyoruz habire suçu birbirimize... Hay yaradan çarpsın hepimizi.. Kendini mahkûm etmeyen insan, kendini sonuna kadar sevemez der Baudelaire; kendini sorgula, yargıla ve hatanda mahkum et zındıkoğluzındık.. Kendimizi yaşamda kötülüklerimizle birlikte konumlandırmadığımız için sevmiyoruz, ve cehaletimizi, suçu hep başkalarında aradığımız için de, belki de tam da bu nedenle arınamıyoruz bunu anlayamıyormuyuz?? Masumiyet ütopik bir kavram mı acep?? Kavram sınırlarına hapsolunursa eğer, bu sınırların dikenli tellerine ilk önce, bizi ezenleri ezmeye çalışmayıp, biz birbirimizi ezenler takılırız... Şunu iyice bir bellemeli.. Memleketimizde cehalet olduğu sürece, sapla saman ayıklanamaz birbirinden.. Bugün küfrettiğimiz o Cumhuriyet olmasaydı; Arabasına erkeksiz binemeyen, memeleri daha tomurcuklanmadan kocaya verilen, her gece sıradaki karım gelsin diye dört avrattan biri olarak sıralandığı kocasının koynunu onca kadınla paylaşan, ayak bileği dahi görünse linç edilen, mirasta sonraki sıraya atılan, hiç bir konuda olmadığı gibi çocuğunda, kocasında bile hak sahibi olmayan ve daha nice yok sayılanlarıyla sadece doğurganlıkta var sayılan kadınlar, erkek evlat doğursa bile adam edemezlerdi evlatlarını.. Önce kadınına saygı duy, yaradanın cennet ayaklarının altında dediği anana değer verki adam olasın.. İşte Cumhuriyet bunu verdi kadınlara.. Bağlamında kadınına değer vererek, onun doğurduğu insana sundu aydınlığı.. Ve Cumhuriyet daha ansiklopedilere dahi sığmayacakları kazandırdı yaşadığımız topraklara ve biz insanlarına.. Şunu unutmayalım, karanlık eller, önce bizim beynimizi karartır ve bize birilerini zararlı diye sunar.. Onları yok ederken biz susarız.. Sonra sıranın bir yerlerinde bizde varızdır muhakkak ve bizde birgün karanlıklarda yiter, kayboluruz.. O yüzden kaldıralım başınızı gökyüzüne ve bakalım güneşe.. Güneş bize doğru ışığı göstermeye çalışır ve der ki, bak kararsada gece, ben her sabah yine doğacağım güne.. Zira ben aydınlığım.. Bilmem anlatabildim mi, gece ruhlu biçare !!! Cumhuriyet bir edinim ve kazanımdır.. Bayrak bir memleketin aydınlığındır.. Ulu Önder MUSTAFA KEMAL ATATÜRK ise, TÜRKİYE/nin güneşidir.. Bunu zındık kafamıza iyice bir mühürleyelim.. Ve sahip çıkalım tüm kalbimizle.. Hatta gerekirse, o değersiz ömrümüzü versekde.. Zira önce vatandır.. Gerisi teferruat !!!! NİL
Posted on: Sat, 02 Nov 2013 23:02:52 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015