Chemtrails: samenzwering aan de hemel? Weermanipulatie onder het oog van de overheid I N L E I D I N G Monsters aan de hemel Indicaties voor een globale bedreiging? Het is midden augustus. De heldere, stralende ochtendhemel trekt plotseling dicht. Een paar uur later is het weer omgeslagen: de lucht ziet er bleekjes uit alsof er een melkwitte laag overheen getrokken is en in de loop van de dag daalt de temperatuur ongeveer 5 graden. Ook de komende dagen laat de zomer op zich wachten. De lucht blijft betrokken, de temperaturen liggen duidelijk onder het gemiddelde. Dit scenario is niet uit de lucht gegrepen: sinds enige maanden overvalt veel mensen een beklemmend gevoel als zij naar de lucht kijken. De oorzaak hiervan zijn mysterieuze condensstrepen, die niet na enkele minuten oplossen, maar in de breedte uitwaaieren en urenlang blijven hangen. Op het internet stapelen zich de, met digitale camera’s genomen, “bewijzen” voor dit, pas sinds enkele jaren bekende, fenomeen op. Sinds het voorjaar van 2004 worden Duitse milieuorganisaties gebombardeerd met vragen van verontruste burgers. Wat is er daarboven aan de hand? En is het een gevaar voor onze gezondheid? De Amerikaanse journalist William Thomas denkt de oplossing van het raadsel gevonden te hebben. “Het gaat bij deze atypische condensstrepen, die sinds het millennium in de Verenigde Staten, en ongeveer sinds een jaar boven de grote steden in Europa, te zien zijn om zogeheten chemtrails”, verklaart hij. Volgens zijn mening (en niet alleen die van hem) zijn dat door vliegtuigen geproduceerde condensstrepen, die zich zo gedragen omdat ze met chemicaliën vermengd zijn. “Er bestaan aanwijzingen dat het om een globaal klimaatexperiment gaat, waarbij chemische substanties via vliegtuigen verspreid worden.” Deze theorie beschreef hij al in zijn eerste boek “Chemtrails Confirmed”. Hierin onthult hij een gezamenlijk geheim project van de Verenigde Staten, de UNO en de wereldgezondheidsorganisatie WHO dat erop neerkomt de, door het broeikaseffect ontstane, opwarming van de aarde door “Geo-engineering”-methoden te doen afnemen. In Amerika, waar het fenomeen voor het eerst werd opgemerkt, zijn al actiegroepen van burgers werkzaam, die strijden tegen de sproeiactiviteiten – niet in de laatste plaats omdat er, na de waarneming van chemtrails, ook ziekteverschijnselen zoals huid- en oogirritaties opgemerkt en vastgelegd werden. Toch heeft het boek van Thomas, gemiddeld gezien, slechts een kleine bres geslagen en blijft hij een op zichzelf staand geval. De meeste publicaties die het woord “chemtrail” bevatten, komen niet boven de, over de wereld verspreide, complottheorieën uit. Ook op internet vervagen de grenzen tussen een serieuze anti-chemtrailcommercial op een Canadese lokale zender en de interpretaties over chemtrails, als zijnde mytische symbolen voor de naderende eindtijd, onverwacht snel. Het thema blijkt echter, via de weg van de voortdurende herhaling op het internet, langzaam binnen te sijpelen in het alledaagse bewustzijn. Het chemtrailverhaal vond haar weg in de Duitssprekende gebieden door toedoen van Zwitserse journalisten en door de archivaris Gabriel Stetter. In het voorjaar 2004 schreef hij, voor het Duitse tijdschrift “raum&zeit”, het nogal omvangrijke artikel over het fenomeen chemtrails “Die Zerstörung des Himmels”. Daarna meldden zich zoveel lezers bij de uitgeverij en bij Stetter zelf dat deze in de herfst een tweede artikel schreef (“Grauen hinter dem Regenbogen”). Binnen enkele maanden ontstond ook op internet een Duitstalige “chemtrail-scene” bestaande uit discussieforums, fotoarchieven alsmede diverse achtergrondartikelen en waarnemingsprotocollen. In de mainstream- en lifestylebladen werd met het thema echter geen rekening gehouden. Alhoewel feitelijk bewijs voor het bestaan van chemtrails door geen van de elektronische waarheidsbeurzen wordt gegeven, zijn er veel aanwijzingen die een nader onderzoek rechtvaardigen. Ook het zijdelings geflirt met complottheorieën en esoterie kan de “chemtrailgemeenschap” niet helemaal ongedaan maken. De bedoelingen van de besproeiingen in de atmosfeer variëren, volgens een deel van de opiniemakers, van pogingen de wereld te redden tot het streven een groot deel van de wereldbevolking door ziektes te vernietigen. De Nieuwe Wereld Orde groet u……… Zijn de, door steeds meer mensen waargenomen en gefotografeerde, chemtrails het product van een globale complottheorie, een natuurfenomeen of het gevolg van een menselijke ingreep? Zijn de Amerikanen opnieuw de boosdoeners die de wereld vergiftigen of proberen ze juist de planeet voor een klimaatuitbarsting te behoeden? Het is een feit dat het bestaan van de zogenaamde “Welsbach-Patents” voorzien in een reductie van het broeikaseffect door de verdeling van aluminiumoxidedeeltjes en bariumzouten in de atmosfeer. Volgens het octrooivoorschrift volgt er een reactie van de rededeeltjes met de CO2gassen, waarbij infrarode straling in het heelal wordt afgeleid. Daardoor zal de opwarming van de aarde worden beperkt zonder tegelijkertijd de uitstoot van CO2 te reduceren. De methode werd door de wetenschappers David Chang en I-Fu Shih in het door Edward Teller, de vader van de neutronenbom, opgerichte “Laurence Livermore National Labartory” in Californië en in 1991 voor de US-onderneming “Hughes Aerospace” als octrooi aangemeld (US octrooinummer 5,003,186). Intussen handelt het, door Howard Hughes opgerichte, bedrijf onder de naam “Boeing Satelite Systems” en is een van de hoofdleveranciers van de militaire industrie en de NASA. Tussen 1994 en 1998 adviseerde Teller proefnemingen te verrichten door piloten van Welsbach, eerst boven Amerikaans gebied en daarna boven het territorium van “bevriende staten”. Deze uitspraak stemt overeen met die van Luitenant Eerste Klas Michael Ruess, die bij de Duitse strijdkrachten beschikbaar is voor vragen van burgers. Hem zijn experimenten bekend met metaaloxiden, -in het kader van het klimaatonderzoek - binnen vastgestelde gebieden. Het broeikaseffect wordt door broeikasgassen (kooldioxide, methaan, stikstof of halogeen koolwaterstof) veroorzaakt, die voor de kortegolf zonnestraling veel poreuzer zijn dan voor de lange golf warmtestraling van de aarde. Daardoor ontstaat een opwarming van de atmosfeer. In zoverre is het broeikaseffect een noodzakelijk proces omdat het aardoppervlak anders te koud zou zijn voor de ontwikkeling van hogere levensvormen. Door het gebruik van fossiele brandstoffen stijgt echter het CO2-gehalte in de atmosfeer. Het gevolg is een toenemende opwarming van de lucht die het klimaat in de wereld kan beïnvloeden (en dat al doet). De reikwijdte van het scenario loopt van het smelten van de poolkappen tot aan de ineenstorting van de Noord-Atlantische Stroom. De, in het Kyoto-protocol vastgelegde, reductie van de uitstoot van CO2 is bedoeld als een langdurig maatregel, die alleen kan worden bereikt door een afwending van de fossiele brandstoffen. Jammer genoeg houden niet alle staten zich hieraan. In plaats daarvan wordt het onderzoek gewijd aan “medicijnen voor noodgevallen”, zoals de uitbreiding van algen in de zeeën – of zelfs de verspreiding van metaaldeeltjes in de lucht. Condensstrepen worden normaliter op een hoogte van ongeveer 20.000 meter gevormd, als de hete uitlaatgassen van vliegtuigmotoren ervoor zorgen dat ijskristallen tot stoomsporen condenseren. Afhankelijk van de luchtvochtigheid van de omgeving kunnen de condens-strepen meer of minder krachtig uitvallen – hetgeen voor de bekende Duitse weerdeskundige Jörg Kachelmann een duidelijk teken is dat er “geen chemtrails bestaan”. Volgens hem zijn de bijzondere verschijningen in de lucht eerder hele gewone condensstrepen, met de ene keer meer en de andere keer minder kans om zich uit te breiden. Hetgeen condensstrepen nu eenmaal doen op 7 tot12 kilometer hoogte als het rondom vochtig of minder vochtig is. Deze zienswijze is in tegenspraak met de door chemtrails gemaakte formaties: “De getraliede formaties en bogen die geobserveerd werden, lijken niet altijd op de luchtstrepen. Daarbij komt dat niet alle vliegtuigen sporen nalaten”, verklaart Gabriel Stetter. Volgens William Thomas werd de “Methode tot biofysieke reductie van de globale opwarming” in het jaar 2000 aan het “Intergovernmental Panel on climate change (IPCC)” gepresenteerd en door het merendeel van de klimaatonderzoekers als bruikbaar toegestaan. In het een jaar later, door een klein onderzoekscomité van de UNO, uitgegeven rapport “Klimaatverandering 2001- schadebeperking” (bron: “Climate change 2001: Mitigation”;) is dan ook inderdaad van de mogelijkheid sprake om de toenemende opwarming van de aarde door het sproeien van de meest onderscheidene deeltjes te reduceren. “Met deze concepten van de geo-engineering worden in onze onderzoeken rekening gehouden, omdat ze een veelbelovende aanpak beschrijven om veranderingen in het klimaat te matigen”, heet het in het bericht. Ook het veelvuldig geobserveerde “verbleken” van de lucht wordt hierin tot onderwerp gemaakt. – als risico voor een vroegtijdige ontdekking van de sproeipogingen door de overheid: “Twee van de hoofdproblemen van de vroegere voorstellen behelsden de mogelijke verandering van de chemische samenstelling tussen diffuse en directe zonnestraling en de daarmee samenhangende “verbleking” van de lucht. De voorstellen van Teller (et al) maken het aannemelijk dat de positie, de strooiverhouding en het chemische reactievermogen van het strooimateriaal in principe zo op elkaar zijn afgestemd, dat de vrees hiervoor tot een minimum wordt teruggebracht”. De wet kiest in twijfelgevallen voor de aangeklaagde. De grondslag hiervoor is het zogeheten “vermoeden van onschuld”, die ervoor zorgt dat iemand onschuldig is totdat “zijn schuld is bewezen. Blijft twijfel bestaan, omdat enkele argumenten vóór maar andere tegen pleiten, dan wordt hij wegens twijfel vrijgesproken (grondbeginsel “in dubio pro reo”)”. Op grond van tot nu toe bekende feiten is het bestaan van chemtrails voor het gerecht moeilijk te bewijzen – ook al heeft het sproeien van chemische substanties een lange traditie. Afgezien van de inzet van chemische gevechtsstoffen (zoals bij de “ontbladeringsvluchten” van de Amerikanen in Vietnam (waarbij het dioxinegif “Agent Orange” werd gebruikt,) worden bijvoorbeeld sinds de jaren 50 officieel experimenten met “vaccinaties” van wolken met zilveriodide uitgevoerd. Daarbij zullen uit een met zilveriodide vermengde, acetonoplossing vrijkomende zouten, die zich verbinden met de ijskristallen van de wolken , smelten en als “kunstregen” op de grond belanden. Deze doelgerichte vorm van weermanipulatie, waarmee ook sneeuw kan worden gemaakt, wordt inmiddels in 25 landen op de wereld, met speciaal daarvoor uitgeruste vliegtuigen, uitgevoerd. Alleen al in Amerika zijn er 15 ondernemingen die op bestelling regen leveren In Europa worden wolken, vooral ter vermijding van hagelbuien, met zilveriodide geënt, waarbij dergelijke methodes vooral in wijnstreken worden gebruikt, waardoor regelmatig rekening moet worden gehouden met door de weersgesteldheid bepaalde schade. Wanneer echter het besproeien met chemische substanties sinds 40 jaar tot de praktijk van alledag behoort, wat maakt het dan zo moeilijk om in chemtrails te geloven? En waarom is het aanbrengen van chemicaliën in de lucht een geheim project dat buiten het zicht van de bevolking moet plaatsvinden? Gabriel Stetter onderneemt een poging dit te verklaren: “Het besproeien van de chemtrails druist in tegen talloze internationale milieubeschermingsverdragen, respectievelijk het botst met fundamentele vragen binnen de nationale soevereiniteit, zoals vragen met betrekking tot de bescherming van het eigen luchtruim”, beweert hij in zijn artikel “De verstoring van de hemel”. Daarbij rijzen zwaarwegende vragen op met betrekking tot de rechterlijke verantwoordelijkheid bij aantoonbare schade voor mens en omgeving. Op grond van de draagwijdte van de hierdoor ontstane problemen is derhalve natuurlijk een heimelijke handelwijze aan te bevelen, die in noodgevallen aan een strategie van de “plausibele ontkenning” in de public relations wordt gekoppeld. Wie zich met chemtrails bezig houdt, zal erg snel vaststellen dat er ook in het Duitstalige gebied nauwelijks gedrukte publicaties zijn, die uitgaan boven de verbreiding van complottheorieën. Het merendeel van de publicaties houdt zich bezig met chemtrails als wapens ter vernietiging van de mensheid. De eerste indruk, dat het bij het fenomeen vooral gaat om de ideeën van paranoïde landgenoten, ligt dus niet al te veraf. Toch zijn er aanwijzingen en materieel, die zo duidelijk op het bestaan van chemtrails duiden, dat men erover dient na te denken waarom de publieke opinie zo weinig aandacht schenkt aan het thema – vooral omdat er feiten bestaan die aan de indicaties voor chemtrails gewicht verlenen. Zo diende het gemeentebestuur van Aigina/Piräus in Griekenland, in juni 2003, een klacht in “tegen anonymus”, op grond van de verspreiding van substanties en aluminiumpoeder vanuit vliegtuigen, die schadelijk zijn voor de gezondheid. Het bestaan van chemtrails werd ook door half officiële zijde bevestigd. Bij een openbare zitting, in juni 2003, gaf de democratische kandidaatspresident Dennis Kucinich de uitvoering van een chemtrail-sproeiprogramma toe. De kennis daarvan bezat hij doordat hij inzicht had in vertrouwelijke aktes van de Amerikaanse Luchtmacht, daar hij in het Congres van 2002 een commissie geleid had, die een verbod op de ondersteuning met ruimtewapens eiste. In totaal beperkte de Duitstalige berichtgeving over chemtrails zich tot nu toe tot verscheidene internetpublicaties alsmede bekendmakingen in Special Interesttijdschriften uit de esoterische hoek en de samenzweringstheorieën. Daarbij komt als extra moeilijkheid dat chemtrails een thema zijn waaraan een zweem van ongeloof kleeft en daarom ook, op grond hiervan, als hersenspinsels worden afgedaan. De, niet echt helemaal verklaarbare, techniek van “Quantum-Beamens” die, door Prof. Anton Zellinger aan de Universiteit van Innsbrǖck, onder mondiaal toezicht voortdurend verder wordt ontwikkeld, accepteren we als reëel. Dat regeringsorganisaties – om welke reden dan ook – chemicaliën in de lucht verspreiden, grenst tegen het ongelooflijke aan. Er schijnt een collectief mechanisme te bestaan, dat onze opname van de technologie en haar mogelijkheden stuurt, een soort geloofsrichting die, in het achterhoofd van de media, meebepaalt wat wij voor maakbaar mogen houden en wat niet. De blauwdruk voor de berichtgeving over chemtrails blijkt de mobiele telegrafie te zijn. Ook al wordt de, op microgolven gebaseerde, telefonietechnologie door de bedrijven als onbedenkelijk voorgesteld, toch bestaan er, alleen al in Oostenrijk 700, burgerinitiatieven die er een duidelijk potentieel gevaar in zien. In de media is hiervan echter zo goed als niets terug te vinden. Het palet van de mogelijke gevolgen van de mobiele telefonie is groot en reikt van simpele slaapstoornissen tot mogelijk dodelijke kankers, zoals het “Freiburger Appell”, waarbij meer dan 300 Duitse artsen zijn aangesloten, beweert. De parallellen met het fenomeen chemtrails zijn niet te overzien. Ondanks het grote potentiële gevaar duikt het thema in de media nauwelijks op en een openlijke discussie vindt haast niet plaats. De bedenkingen van bezorgde burgers worden als kinderlijke angsten afgeschilderd en door tegenstrijdige adviezen onderuit gehaald. Voor de aanhangers van complottheorieën is het negeren van het fenomeen chemtrails een duidelijk signaal van een actieve “desinformatie-campagne”, zoals de Amerikaanse chemtrailactivist Ken Welch op zijn website beweert. “Desinformatie-internetsites” laten inderdaad sporen zien van chemische sproeiacties en beweren brutaalweg dat het condensstrepen zijn... Dientengevolge vertellen de desinformatiekanalen aan de mensen dat chemtrails eigenlijk een probleem van milieuvervuiling zouden zijn, afkomstig van een plotselinge en geheime omzetting van in hoge mate milieuvervuilende vliegtuigmotoren (het tegendeel is het geval) en van een zesvoudige verhoging van het handelsvliegverkeer (het gaat hierbij waarschijnlijk om een vertaalfout; in het origineel wordt waarschijnlijk het commerciële luchtverkeer bedoeld), hetgeen blijkbaar, op geen enkele te onderscheiden grond, ’s nachts gebeurde.” De sporen in de lucht zijn dus een fenomeen dat vooralsnog op alle mogelijke manieren geduid kan worden – en wordt. Het opmerkelijke daarvan is: hoe langer dit fenomeen bekend is des te complexer worden de interpretatiepogingen, ook zonder nieuwe feiten. In het begin werden chemtrails beschouwd als zichtbare manifestaties van geconcentreerde sproeiactiviteiten om het weer te manipuleren. Intussen gaan veel samenzweringstheorieën er ook vanuit dat het hierbij om een wapen zou kunnen gaan (in samenspel met de in Alaska in bedrijf zijnde “atmosfeerverhitter” HAARP waarover later nog sprake zal zijn) of om een poging hele landstreken doelbewust biologisch te besmetten. De verschillende samenzweringstheorieën hebben een ding gemeen: ze laten zich met de beste argumenten niet van de kaart brengen – terwijl een sluitend tegenbewijs tegelijkertijd als bewijs voor de echtheid van de theorie gewaardeerd wordt. Samenzweringstheorieën bestaan al zolang mensen communiceren en plannen smeden. De aanvallen van 9/11 hebben alleen nog wat meer olie op het laaiende vuur gegoten van de samenzweringsbranche sinds de moord op John F. Kennedy en de “gefingeerde” maanlanding. Met het einde van de Maya-kalender in 2012 en diverse kosmische constellaties is aanvullend ook een scenario voor de ondergang van de wereld voorhanden, waarin het fenomeen chemtrails, uit samenzweringstheoretisch oogpunt bezien, het beste toe te voegen is De bandbreedte reikt, zoals vermeld, van de redding van de wereld tot aan de vernietiging van de helft van de mensheid om een nieuwe wereldorde te vestigen. Onafhankelijk van vele naar esoterie neigende verklaringspogingen (waarmee de hoofdstukken aan het einde van dit boek zich bezighouden) kristalliseerde de Amerikaanse chemtrailactiviste Holly Deyo drie mogelijke uitgangspunten : “weermanipulatie, massa-enting en bevolkingsreductie”, waarbij haar het derde scenario als het minst waarschijnlijk voorkomt. In de Verenigde Staten houdt de activiste pogingen van de regering om de bevolking in te enten tegen miltvuur, tularemia of brucellose (bij de laatste twee gaat het om knaagdierziektes die op mensen overgedragen kunnen worden) ook voor waarschijnlijk: “Nu is miltvuur wel de grootste nationale bedreiging waar ons land, evenals andere landen, tegenover staan. De ziektekiem is gemakkelijk te fabriceren, te transporteren en aan te brengen en de dood treedt tamelijk snel in. De economische schade die door een miltvuuraanval door een terroristengroep wordt aangebracht, wordt op ongeveer 26 miljard dollar per 100.000 getroffen personen geschat.” Voor een land dat de “War on Terror” als heilige spreuk op het vaandel heeft geschreven, is zoiets volstrekt een grond om, zonder medeweten van de burgers, voor hun zekerheid zorg te dragen. In dit opzicht heeft de Amerikaanse regering al meer dan eens geschiedenis geschreven – van atoompogingen op levende mensen in de woestijn van Nevada tot aan het, inmiddels aantoonbare, invoeren van chemische substanties in het drinkwater van de grote steden in de USA. Ook het domein van de vermeende ondernemingen berooft het fenomeen van de chemtrails veel van haar geloofwaardigheid. Wie wil er nu in volle ernst van zijn regering aannemen dat zij iets kwaads in haar schild voert (ook als volgens Robert Anton Wilson reeds voor 11/9/2001 drie van de vier Amerikanen ervan overtuigd was dat hun regering “regelmatig in geheime en samenzweerderige activiteiten verstrikt is”)? Terwijl er entingen met zilveriodide in lokaal begrensde gebieden plaatsvinden, zou het bij chemtrailexperimenten om een globale veldproefneming gaan, waaraan alle staten, die daartoe technisch in staat zijn, deelnemen. In het andere geval zou de uitgebrachte hoeveelheid materiaal te gering zijn om niet in de atmos-feer van de planeten te vergaan. Een dergelijk project zou enorme kosten veroorzaken, die door Toni Thayer, die tot de stopzetting van allerlei activiteiten in 2004 de leidende directrice van de chemtrailonderzoeksgroep “Blue Skies International” was, echter worden gerelativeerd. “In 1997 betaalden verzekeringsondernemingen 92 miljard dollar uit voor claims die samenhingen met “weerrampen”. Edward Teller beweert dat zijn weermanipulatie programma slechts 1 miljard dollar zou kosten. Dat is voor Thayer meer dan alleen een indicatie dat een dergelijk programma niet pas ontwikkeld wordt maar reeds ten volle loopt – een mening waarvan de activiste niet afwijkt, ofschoon hij niet door iedereen wordt gedeeld. Zo zijn chemtrails bijvoorbeeld voor Oliver Korschill van de Weense Groenen niet helemaal serieus te nemen. Na een onderzoek op Internet heeft hij “geen heldere bewijzen gevonden dat het hier om een serieuze zaak gaat”, vat hij samen .“Ik neig er eerder toe dit als samenzweringstheorie te taxeren”. De in Wenen gevestigde “Umweltdachverband” benadert het probleem van een realistische kant. “Het probleem van de chemtrails is natuurlijk ook bij ons bekend en het sluit naadloos aan bij een hele serie strategieën waarbij, door de inschakeling van nieuwe technologieën, wordt geprobeerd de gevolgen van de klimaatveranderingen te verminderen c.q. te doen stoppen”, geeft men vanuit de Weense Alser Strasse te kennen. “Net als het uitbrengen van bemestingsmiddelen ter bevordering van de algengroei en daarmee de binding van CO2 wijst het “Umweltdachverband” deze methoden beslist af.” De milieuorganisatie Greenpeace heeft op zijn minst wel eens van chemtrails gehoord, zonder zich er echter mee bezig te houden; “Greenpeace” is niet de organisatie die zich om de verificatie van een vermoedelijk fenomeen kan bekommeren”, stelt Cyrill Studer, verantwoordelijke voor klimaat en verkeer bij Greenpeace Zwitserland, in een intern memo. En in een persbericht van Greenpeace Hannover heet het: “Er zijn meermaals ideeën voor projecten, die zowel een besproeiïng van eigen bodem met chemicaliën alsook de vermenging in de motorbrandstof van normale passagiersvliegtuigen voorstellen. Of het in Duitsland inderdaad tot een realisering hiervan is gekomen, is zeer de vraag”. Voor Toni Thayer daarentegen is het duidelijk dat er nauwelijks streken zijn die van sproeiactiviteiten worden uitgesloten. Tot de “bestverzorgde” gebieden behoren volgens haar onderzoekers “de meeste gebieden in de Verenigde Staten, Canada, Europa en Engeland….., zeer beslist die streken in wier luchtruim zich geen handelsluchtlijn bevindt. Sinds kort berichten ook Australië, Mexico. Zuid-Afrika, de Bahama’s, Puerto Rico en Kroatië over chemtrailsproeiactiviteiten”. Weliswaar zal: “geen enkele regeringsvertegenwoordiging van een land bevestigen dat er plannen voor sproeiactiviteiten worden gemaakt,” weet Thayer. “Meestal worden adequate vragen genegeerd. De Amerikaanse luchtmacht heeft verklaard dat zij routinematig brandstof boven bewoonde gebieden neerlaat om zodoende voor de landing gewicht te verminderen”. Tot voor kort heeft de milieubescherming verklaart dat het om het verspreiden van pesticiden zou kunnen gaan. Over het algemeen nemen ambtenaren genoegen met het argument van het verhoogde handelsluchtverkeer. Dit laat echter de vraag open waarom er in gebieden waar geen handelsluchtverkeer is eveneens deze lang aanhoudende strepen worden opgemerkt. Veel burgers krijgen van de overheid te horen dat zij het stilzwijgen hierover dienen te bewaren”, vat Thayer haar bekentenissen nogal dramatisch samen. En weidt verder uit: “Boeken over wolken bevestigen dat er sinds 1960 proeven worden uitgevoerd. Oude foto’s laten sporadische CT’s (stroomtransformatoren) zien, die zich laten dagtekenen in de vroege jaren ’70, en wiens activiteiten in de 80er jaren gestadig toenamen. Sinds 1998 hebben burgers over de hele wereld bijna dagelijks sproeivoorbeelden, met gemiddeld een heldere dag per week, gedocumenteerd. Wij zijn allemaal aan deze veranderingen, die stap voor stap hebben voltrokken, gewend geraakt en houden ze voor normaal. Jongere generaties zijn nooit in aan-raking geweest met normaal weer en normale wolken.” Voor het Münchense raadslid Mechthild von Walter zijn chemtrails geen verrassing: “Het breipatroon van deze handelwijze is bekend”, zegt ze. “Eerst wordt door profijtvermeerdering schade aangericht, daarna wordt een poging ondernomen de schade met vernieuwde profijtvermeerdering – gedeeltelijk - op te heffen. Op het traject blijven onze tijdgenoten, de gezondheid en de levenskansen van ons en de komende generaties.” Tussenspel – een denkbeeldig scenario voor 2005: Het is een jaar met een zomer zonder hoogtepunten, zonder overstromingen of vuurhaarden, met andere woorden: een nederlaag voor de media. Maar plotseling breidt een bericht zich steeds verder uit. Terwijl de inwoners van de Duitse grote steden over ademhalingsmoeilijkheden beginnen te klagen, maakt ook het weer in het verzorgingsgebied van de steden kleine capriolen. De lokale media berichten over onverklaarbare temperatuurdalingen. De ziektes aan de ademhalingswegen stapelen zich op. Plotseling is er sprake van de bijwerkingen van de “fall-out” van zogenaamde chemtrails en de slagzin van een boulevardblad luidt: “Worden wij vanuit de lucht beproefd?” Satellietopnames van de NASA en NOAA tekenen een dramatisch beeld. Ze tonen een door condensstrepen bedekte globe waar wolken in de minderheid zijn. Chemtrails? Meer en meer bezorgde burgers melden zich op de redacties van de nieuwsmedia en berichten over vliegtuigen met zeldzame condensstrepen, een stuifmeelachtige fall-out in de tuin en ook over lichamelijke klachten. Een woonmagazine wil kort daarop metterdaad de waarheid boven tafel hebben: In de atmosfeer van de aarde vinden internationaal gecoördineerde sproeiproeven plaats. Terwijl de volkswoede nog naar een gemeenschappelijke stem zoekt, probeert de secretaris-generaal van de NAVO de aanval te kiezen en bevestigt het bestaan van de waargenomen chemtrails. Ze ontstaan door de uitbraak van chemische substanties in de lucht, of als bijmenging in de vliegtuigbrandstof of als aërosol. Bij de opgetreden gezondheidsklachten gaat het om bijwerkingen waarvan de omvang is onderschat. De secretaris-generaal van de UNO legde de nadruk op de internationale samenwerking, die het project ten slotte mogelijk had gemaakt, want het doel was de redding van de planeten van een dreigende klimaatineenstorting. Door de deeltjes zou het broeikaseffect verminderd kunnen worden en zou de planeet voor een catastrofe kunnen worden behoed – hetgeen de mensheid de nodige tijd verschafte om alternatieven voor fossiele brandstoffen, benzinemotoren en calorische krachtcentrales uit te vinden. De grote hoop, aldus de secretaris-generaal, was gevestigd op waterstofmotoren en brandstofcellen, die een nagenoeg onuitputtelijke mogelijkheid tot energiewinning zouden bieden. Daarbij zou het gaan om nieuwe technologieën, die een nieuwe levenskwaliteit voor de mensheid mogelijk zouden kunnen maken – als de wetenschappers en technici genoeg tijd tot hun beschikking hebben om deze tot in perfectie te ontwikkelen. De chemische verrijking van de aardse biosfeer, die het broeikaseffect, ondanks de voortschrijdende uitstoot van CO2 reduceert, wordt door de UNO van vitaal belang geacht voor een langdurige overleving op de planeet aarde – waarbij leidende medicijnenconcerns al hun medewerking hebben aangeboden voor de ontwikkeling van medicijnen, waarmee de gevolgen van chemtrails kunnen worden gelenigd. Inderdaad liepen de gemelde ziektegevallen een half jaar na de mededeling van de secretaris-generaal van de UNO dramatisch terug. Het chemtrail-procédé heeft zich een plaats verschaft ondanks de protesten van verschillende burgerrechtenorganisaties, wier studiemateriaal als “niet reproduceerbaar” wordt afgedaan. De op militaire bases van de NATO gestationeerde vliegtuigen worden met een motorbrandstof met samengestelde elementen getankt, die barium- en aluminiumtoevoegingen bevatten. Aangezien een variant van de door de militairen gebruikte brandstof ook in de burgerluchtvaart zal worden ingezet, is er sprake van een, door de vlag gedekte, uitstoot van chemtrail-substanties. “Daarmee wordt Edward Tellers visioen van een verdedigingsschild voor de planeet aarde vervuld”, jubelt CNN op nieuwjaarsdag: de uitvinder van de neutronenbom heeft de planeet van de klimaatcollaps gered… A C H T E R F L A P CHEMTRAILS: SAMENZWERING AAN DE HEMEL? Vaak zijn de dingen niet wat ze lijken. En dan steekt er achter een indrukwekkende wolkenformatie geen natuurlijk schouwspel maar een chemische bom. Sinds enige maanden overvalt veel mensen een beklemmend gevoel wanneer zij naar de lucht kijken. Schuld hieraan zijn mysterieuze condensstrepen, die niet na enige minuten oplossen, maar breder worden, urenlang te zien zijn of de hemel helemaal bedekken met een grauwsluier. Deze “chemtrails” (afgeleid van “contrail”, de benaming voor condensstrepen) zijn volgens de mening van enige experts zichtbare sporen van geheime pogingen waarmee de, door mensen veroorzaakte, klimaatverandering tegengehouden of ongedaan moet worden gemaakt. Zijn de daarbij uitgestoten chemicaliën werkelijk ongevaarlijk? Telt menselijke “collateral schade” bij een dergelijk gigantisch experiment eigenlijk mee? Steken er mogelijk nog veel boosaardigere machinaties achter deze samenzwering aan de hemel? Het eerste boek over dit thema op de Duitstalige markt geeft antwoord op enkele vragen en stelt vele nieuwe. WANT NIET AL HET GOEDE KOMT VAN BOVEN! Reference: Chris Haderer / Peter Hiess CHEMTRAILS Verschwörung am Himmel? Wettermanipulation unter den Augen der Öffentlichkeit V.F. Sammler, Graz 2005 Met dank aan uitgeverij: Leopold Stocker Verlag, Oostenrijk
Posted on: Thu, 08 Aug 2013 12:43:10 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015