Ciekawe fakty ,polecamy Niemcy świadczą daleko idącą pomoc wojskową dla Izraela, która ma dla bezpieczeństwa tego kraju istotne znaczenie. Ceną owego poparcia, płaconą przez kolejne rządy tego kraju jest m. in. haniebna współpraca w poniższym fałszowaniu martyrologii własnego narodu. Kto nie życzy sobie wyciągać wniosków z historii, temu być może przypadnie w udziale przeżyć ją jeszcze raz. Korzyść dla narodowego interesu Niemiec z pożądanej redukcji jest jednoznaczna: jeżeli w KL Auschwitz zamordowano mniej ludzi, to znaczy, że ofiar niemieckiego ludobójstwa było mniej. W miarę upływu lat i pokoleń fakt ludobójstwa zatarty zostanie zupełnie. Konieczne dwa warunki musiały być spełnione dla urzeczywistnienia podobnej zmiany: 1. Realizacja rękami polskich „historyków i „naukowców przy poparciu najwyższych polskich władz politycznych; 2. Pozyskanie milczenia żydowskich ośrodków opiniotwórczych, mających na poparcie swych życzeń wpływy finansjery. Z żalem należy stwierdzić, że wśród osób skłonnych wziąć udział w zaniżaniu cyfry hekatomby oświęcimskiego piekła znalazły się także jego niedoszłe ofiary. W bezpośrednim kontekście układu polsko-niemieckiego. sygnowanego w pośpiechu przez Kohla i Mazowieckiego we Frankfurcie nad Odrą miało miejsce szereg istotnych ustaleń, łącznie z wymianą poufnych załączników do traktatu. Niektóre z nich znalazły swój oddźwięk w literze traktatu (m. in. „mniejszość niemiecka). Wiele zaś nie znalazło i te realizowane w tajemnicy przed opinią publiczną. W rzeczonej sprawie narzędziem są wymienione instytucje, bezpośrednio lub pośrednio uzależnione od premiera: Rada Pamięci Walki i Męczeństwa; Ministerstwo Edukacji Narodowej; Ministerstwo Kultury i Sztuki; Międzynarodowa Rada Muzeum; Muzeum w KL Auschwitz; Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem; Fundacja Polsko-Niemiecka POJEDNANIE; Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich vel Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu. 16 marca 1990 odbyło się posiedzenie Zespołu do Spraw Przyszłości Państwowego Muzeum w Oświęcimiu. Na owym posiedzeniu zapadła decyzja o usunięciu z Międzynarodowego Pomnika Ofiar Faszyzmu w Oświęcimiu Brzezince — tablic, zawierających informację o 4 milionach zamordowanych. W 1994 przy okazji 50-lecia wyzwolenia obozu odsłonięte zostały nowe tablice pamiątkowe, które mówią o „około 1,5 miliona ofiar. Wycofane zostały ze sprzedaży wszelkie zdjęcia i pocztówki ze starymi tablicami, zaś wszelkie publikacje sprzed 1990 są bardzo trudne do nabycia, nawet w handlu antykwarycznym. Decyzja zapadła w oparciu o książkę pracownika muzeum Franciszka Pipera wydaną w dwa lata później (1992) nakładem tegoż Ministerstwa Kultury. Warto zauważyć, że ów „badacz w swych publikacjach sprzed 1990 pisze o 4-5 milionach ofiar. Rzeczony Zespół przekształcił się w Międzynarodową Radę Muzeum w Oświęcimiu — Brzezince, która decyzję aprobowała post factum. Zarówno protokół tego posiedzenia jak i lista obecności są oficjalnie niedostępne. Ministerstwo Edukacji Narodowej zadbało po 1990 o edycję podręczników, zawierających nowe dane odnośnie ludobójstwa albo nie zawierające żadnych. Mętne i miałkie jest stanowisko opiniodawców książek do nauki historii. Indagowani dają wykrętne odpowiedzi albo wręcz się od nich uchylają. Statystyka zafałszowań w podręcznikach do nauki historii wykazuje nazwiska autorów znanych skądinąd ze swej dyspozycyjności, zaś większość odpowiedzialnych za przeprowadzenie zmian w podręcznikach po 1990 nie pełni już swych ówczesnych stanowisk. Zobacz załącznik nr 1 (PDF) Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem (TONO), które powstało z początkiem roku 1983 na kanwie dawnego ZBOWiD-u jest współfinansowane przez Fundację Polsko-Niemiecką POJEDNANIE. (Historia działalności Fundacji obfituje nb. w rozmaite nadużycia). Wydawany przez TONO Biuletyn Oświęcimski nie zgodził się na zamieszczenie wniosku do byłych więźniów o wyrażenie stanowiska w sprawie zaniżenia liczby ofiar.
Posted on: Mon, 28 Oct 2013 12:14:58 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015