Czuję, że na niebie chmur dotykam, może tego szukałem? Z każdym oddechem coś we mnie zanika, czy tego chciałem? Znów kolejne drzwi zamykam, może siebie okłamałem? Chyba pada mi psychika – tak zdecydowanie oszalałem. Ale tak było wczoraj, nie jest tak dziś, Jest wieczorna pora, powinienem spać iść, Na życiowych torach, przestań w twarz kpić, Ale pełna kontrola, aż chcę sam żyć. Bo to najmniejsze elementy składają się na szczęście, I nie pomogą żadne wykręty zrozum to wreszcie, Nawet kiedy życie łapie cię w kleszcze, Kiedy czujesz na plecach okropne dreszcze, Kiedy dostajesz prosto w twarz deszczem, To wypatruj tego szczęścia na ścieżce. Nie wiem w jakiej będzie postaci, Nie wiem czy Ci się to szczęście opłaci, Ale lepiej coś zyskać niż coś stracić, Więc pamiętaj by nie dać się omamić. A szczęściem może być wszystko wokół, Pieniądze, władza lub błysk w jej oku, Który doprowadza zmysły do amoku, I wyciąga Twoje serce z mroku.
Posted on: Sun, 03 Nov 2013 00:14:35 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015