DIALOGANDO COS CHALECOS SALVAVIDAS e cos salvocondutos, saqueamos a harmonía da fronteira que alimentaba o idilio das nosas palabras e signos, patéticos inxerimos inxenuidades de cosmética suicida na cicuta das nosas-túas-miñas arritmias -cazadores sen pausa do brinde aluado nas reliquias que avivecían- e a decadencia, incombustible, en corpo e alma, rebentou a nosa filosofía en agre sinfonía de improperios, embestindo adentros efervescencia de prexuízos.
Posted on: Mon, 29 Jul 2013 05:25:56 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015