De zwaarste storm sinds 1990........... Wát een - TopicsExpress

De zwaarste storm sinds 1990........... Wát een dag........ Uitgeblust kwam ik thuis. Drie en een half uur lang !!!!!! hebben we tegen de schuifdeuren gezeten en zijn we steeds opzij geduwd door de wind. Zittend op de mat, voeten en ruggen tegen de deur en kijkend naar buiten naar het natuurgeweld. Als we dit niet hadden gedaan waren de twee 4 meter hoge en anderhalf meter brede deuren naar binnen gewaaid en was de schade niet te overzien geweest. Max kwam na zijn school naar ons toe om een helpende hand te bieden. Ik moet nog wél vermelden dat wij om 11:40 uur... vlak vóór het hoogtepunt van de storm werden gebeld vanuit de ArenA door AJAX - personeel ( Jan Scholte en René Enthoven ) dat wij voorzichtig moesten zijn, zo zittend voor en tegen de schuifdeuren, omdat de ramen misschien konden breken en wij dan eventueel gewond zouden kunnen raken..... Dat vond ik zééér attent. Men had aldaar kennelijk mijn geplaatste foto op facebook hieronder gezien en daaruit conclusies getrokken. Nogmaals zééér attent en het werd door ons zeker op prijs gesteld. Lisanne was aan het einde van haar Latijn toen ze door haar vader om 18:00 uur werd opgehaald met de auto. Max en Merel waren rond 16:00 uur lopend richting de metro vertrokken. Max naar zijn verderop in Amsterdam geparkeerde auto en Merel naar het Amsterdamse CS Merel kwam om 19:30 uur pas thuis.......... Wát een dag.......... Het begon vanmorgen al. Op de scooter met een aanzwellende wind reed ik voorzichtig omhoogkijkend naar de dreigend zwiepende bomen en grote takken naar Amsterdam. Aangekomen op het Rembrandtplein stond Lisanne al te wachten. Merel kwam een minuut later en om 10:00 uur openden we de shop. Door de harde wind hadden slechts 2 klanten de moeite genomen om in het eerste half uur een aankoop te doen.. Nadat de paspoppen van de balie afwaaiden besloot ik de winkel te sluiten. Vanaf 10:30 tot 14:00 uur hebben wij gestreden tegen de orkaankrachtige wind. In de tussentijd hoorden wij dat een paar honderd meter verderop op de Herengracht een vrouw onder een boom terecht was gekomen en het leven had gelaten........ Wát een dag........ Op de terugweg naar huis in het donker zag ik dat op het door mij zo, vanwege de 30 meter hoge grote oude bomen, gevreesde fietspad richting de pont twee metersdikke reuzen van bomen waren omgevallen en nog verder een Schwarzeneggerdijbeen dikke arm-tak van een andere boom op het fietspad lag. Op de Jaagweg was het bushalte hokje bij de manege schuin gewaaid. Een bushalte hok !!!! Nóg verder in Purmerend is volgens mij het halve Purmerbos langs de Westerweg omgevallen....... Wát een slachting !! Thuis in mijn eigen tuin bleek ons zonnescherm omgeblazen en overleden...... Met dank aan de hulp van de buurman bleef ons bespaard dat het scherm niet door onze schuifpui was gevallen....... Wát een dag......... Ik ga morgen bij daglicht kijken wat er allemaal precies gebeurd is, maar voorlopig ben ik blij dat ik gezond en wel dit stukje kan schrijven over deze dag. Ik lig er vanavond denk ik vroeg in........... Wát een dag.........