Dla tych, którzy czują klimat i wiedzą o czym mówię...Objawił się polski Jack Kerouac.Nazywa się Ziemowit Szczerek. Oto fragment z jego książki "Przyjdzie Mordoch i nas zje, czyli tajna historia Słowian" "I jeździliśmy na ten wschód,jeździliśmy.Marszrutkami, pociągami, zdezelowanym ładami. Zamiast benzedryny mieliśmy balsam Wigor.Zamist wiejskiej Ameryki i Meksyku lat 50 - mieliśmy Ukrainę.Ale chodziło o to samo.Braliśmy plecaki i jechaliśmy w drogę.Nie czytaliśmy Kerouaca, bo nie dało sie tego czytać.Tyle tam było pulsujących w każdą stronę, skłębionych bebechów, No itez dlatego,że było nam troche głupio.Kerouac i reszta dokonywali jakiejś rewolucji,a my po prostu przebiegaliśmy na pełnej kurwie przez, na oscież już otwarte drzwi. Jeśli chlaliśmy, przepierdalaliśmy czas,braliśmy narkotyki,szukaliśmy tanich wstrząsów i tandetnych emocji,to nie po to by przeciwko czemukolwiek sie zbuntować, nawet nie po to by przeżyć cos nowego, bo to wszystko już było, było, było - tylko po to,by robić cokolwiek.By nadać swojemu życiu cel choć na chwilę.A raczej erzec celu,z czego zdawaliśmy sobie sprawę,ale uważaliśmy,że wszystko inne w gruncie rzeczy też było erzacem celu" Jest dla mnie drugorzędne ile w jego opowieści jest fikcji literackiej a ile zapisu faktów. W kontekście swoich ukraińskich doświadczeń mogę powiedzieć,że opisywane epizody są wysoce prawdopodobne...
Posted on: Thu, 27 Jun 2013 15:01:40 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015