Dönüp bakıyorumda ardıma o kadar acı sığdırmışım ki geçip giden zamana...Bazen ben bile şaşırıyorum nasıl yaşandı bunlar, nasıl sığırdım bu küçük yüreğe bunları diye...Yaşanıyormuş işte istesen de istemesen mutluluğun yaşandığı gibi acılarda yaşanıyormuş işte...Hani en anlamsızı en amansızı olmasaydı diyorum keşke başkalarının yaşadıkları gibi sıradan olsaydı biraz unutulması kolay çekilmesi hafif olsaydı sadece...Ama artık yakarışların isyanların sonu yok çünkü faydası yok çünkü ne yaşanan acı hafifiliyor ne giden geri geliyor nede hal bilmez laf anlamz yürek anlıyor artık...Sustum herşeye rağmen sustum artık bir ben varım şimdi birde yalnızlığım beni hiç terketmeyen..Aynalarla küskünüm bugünlerde, gösterdiği yüz benim değil sanki..Ne zaman boyandı saçlarım, ne zaman değişti çizgilerim.yüz ifadem nasıl böyle oldu tebessüm ederdim herşeye rağmen artık çatık kaşlar ve hüzün dolu bir yüzüm var... Ben,bana yabancıyım artık...Adı konmayan bir hüzünüm var, Yorgunum,bitkinim,huzursuzum ve ne kadarda çıkmak istesemde içinde çırpındığım koca bir çıkmaz yalan bir dünya ,yalan sevgiler,dostluklar var hayatımda...Cevabını bilmediğim Binlerce soru birikiyor aklımın nakliyesinde,cevap bekleyen,,,, kimseye soramadığım...Bazen diyorum kaçayım buralardan bilmediğim bir diyara,aklımdakilerin olmadı bir zamana belki bir başka hayat bulurum içinde başkalaşırım,hiç tanıdık olmayan bir ülkeye,asla kötüye dair hiçbirşeyin olmasını istemediğim bir hayata... Ve biliyorum ne yazık ki ben kaçtıkça benden,götürdüğüm yine ben olacağım galiba...
Posted on: Tue, 30 Jul 2013 10:40:49 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015