Edward VII – urodzony 1841 r. – jako drugie dziecko ale pierwszy syn krolowej brytyjskiej Wiktorii. Po smierci matki w 1901 r. zostal krolem Wielkiej Brytanii w wieku 59 lat. Na Wiktorii skonczyla sie dynastia hanowerska, gdyz Edward odziedziczyl po ojcu nazwisko Coburg i zapoczatkowal dynastie Koburgow. Edward nie mial zadnego doswiadczenia politycznego, gdyz matka caly czas odsuwala go od waznych spraw panstwowych. Matka zaaranzowala malzenstwo Edwarda z ksiezniczka Aleksandra z Danii (corka krola Christiana IX). Razem doczekali sie 6 dzieci. Najstarszy, a wiec pierwszy w kolejce do tronu – Albert ksiaze Clarence i Avondale – urodzil sie jako wczesniak, co wskazywano jako przyczyne obnizonych zdolnosci intelektualnych. Nauka przychodzila mu z trudem, rozpoczal studia w Cambridge, ale szybko je porzucil na rzecz sluzby w armii brytyjskiej. W doroslym zyciu prowadzil swobodny tryb zycia, zamieszany byl w kilka skandali obyczajowych. Zareczyl sie z ksiezniczka Maria Teck, ale do malzenstwa nie doszlo. Albert zmarl na zapalenie pluc w wieku 28 lat w 1892 r. (wtedy na tronie zasiadala jeszcze jego babka Wiktoria). Drugi syn – Jerzy – podobnie jak starszy brat nie osiagal zbyt dobrych rezultatow w nauce. Wiec tak jak i brat oddal sie sluzbie wojskowej – sluzyl w Royal Navy. Ze stanem wojskowym pozegnal sie po smierci brata przejmujac jego obowiazki. Otrzymal tytul ksiecia Yorku. Brat Albert nie zdazyl poslubic swej narzeczonej Marii Teck. Babka Wiktoria namowila wiec Jerzego by to on ozenil sie z Maria. Nieśmiały i niewyróżniający się, ale apodyktyczny i pedantyczny, chłodny, ale wrażliwy Jerzy znalazł w Marii oddaną i kochającą towarzyszkę życia, wspierającą go w wykonywaniu obowiązków, do których nie był predysponowany. Jerzy nie cierpiał królewskiej pompy i znosił ją tylko z poczucia obowiązku. Uwielbiał zaszywać się w zaciszu domowym, co nie znaczy, że był czułym ojcem. Złośliwi mówili, że lepiej niż jego dzieci miała się papuga Jerzego imieniem Charlotta, która mogła wydziobywać resztki śniadania. Jerzy nigdy nie przeczytał żadnej książki, a jego ulubionym utworem miała być operetka Rose Marie, znana z nieskomplikowanego libretta. Lubił polować na głuszce i był zapalonym kolekcjonerem znaczków pocztowych. Jerzy i Maria doczekali sie 5 synow i 1 corki. Po smierci ojca, krola Edwarda VII, jako najstarszy syn objal tron w 1910 r. i zostal Jerzym V. Trzecia w kolejnosci urodzila sie corka – Ludwika – wyszla za maz za Aleksandra Duffa, 6-tego earla Fife. Dwa dni po slubie maz zostal mianowany ksieciem Fife i markizem Mcduffe. Ludwika tym samym zostala ksiezna Fife. W grudniu 1911 r, podczas podróży do Egiptu, statek, którym płynęła księżniczka i jej rodzina rozbił się niedaleko Maroka. Książę Fife sam rzucił się na pomoc żonie i dzieciom. Pomimo tego, że wszyscy wyszli cało z wypadku, książę Aleksander rozchorował się i zmarł. Księżna Ludwika po śmierci męża załamała się psychicznie. Para mial troje dzieci: Alastaira Duffa (zmarl niebawem po porodzie); lady Aleksandre Duff i lady Maud Duff. Ludwika zmarla w 1931 r. Kolejna corka – Wiktoria – dziecinstwo spedzila z rodzicami w Marlborough House i Sandringham, gdzie odebrala dobre wyksztalcenie. Byla blisko zwiazana ze swoim bratem Jerzym – przyszlym krolem. Wiktoria byla wielka miloscia cara Rosji – Mikolaja II. Nie zdecydowala sie jednak wyjsc za maz i pozostala dalsza czesc zycia z rodzicami az do smierci matki w 1925 r. Wtedy wyprowadzila sie do swojego domu w Iver w Buckingamshire. Tu szczegolnie interesowala sie zyciem wsi i ogrodnictwem. Zmarla w swym domu w 1935 r. Jej starszy brat – krol Jerzy V – zmarl miesiac po niej. Niektorzy twierdza, ze cierpial bardzo po utracie ukochanej siostry. Ostatnia corka – Maud – wyszla za maz za swego ciotecznego brata Carla Glucksburga (jej matka Aleksandra i jego ojciec byli rodzenstwem) – ksiecia Danii i Norwegii. Zamieszkali w Danii, ale bywali czesto w Anglii, gdzie posiadali wlasna rezydencje Appleton House. Tu wlasnie przyszedl na swiat jedyny ich potomek – syn Aleksander. W 1905 r. norweski parlament rozwiazal unie z Dania a Ksieciu Carlowi zaproponowano tron norweski. Carl przyjal oferte i zostal koronowany na krola Norwegii przyjmujac imie Haakon VII a Maud zostala krolowa Norwegii. Ich syn, po smierci ojca, objal tron pod imieniem Olaf V. Maud nie mogla jednak przystosowac sie do surowych regul zycia na norweskim dworze (przyzwyczajona do przepychu i komfortu brytyjskiej monarchii) i w niedlugim czasie popadla w gleboka depresje. Wypelniala godnie obowiazki krolowej, dzialala charytatywnie szczegolnie na rzecz dzieci i zwierzat, wspierala muzykow i innych artystow. Byla podziwiana jako znawczyni mody, jej stroje odznaczaly sie niezwykla elegancja i szykiem. Zmarla w 1938 r. w Wielkiej Brytanii z powodu zawalu serca. Oplakiwal ja caly narod. Na jej czesc nazwano norweski fragment Antarktydy – Ziemia Krolowej Maud. Ostatnie dziecko – syn Aleksander – urodzony w 1871 r. zmarl nastepnego dnia po porodzie.
Posted on: Thu, 27 Jun 2013 22:40:48 +0000