Ehlisünnetin birçoğu rivayet etmişler ki, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin hasta oldular. Allah Elçisi onların ziyaretine geldi. Sonra da onların şifa bulması halinde, üç gün oruç tutmayı adadılar. Hz. Fatıma ve onların dadısı Fizze de aynı şekilde adadı. Çok geçmeden, her ikisi de şifa buldular. Hz. Muhammed’in hanedanının evinde hiçbir şey olmadığından Hz. Ali biraz arpa (yaklaşık olarak 12 müd) borç aldı. Hz. Fatıma bunu un yapıp herkese birer tane ekmek pişirdi. Hz. Ali akşam namazını kıldıktan sonra eve geldi. Sofra açılıp ekmekler iftar için ortaya konuldu. O anda, fakir biri gelerek yiyecek istedi. Onlar da kendilerine düşen paylarını kaldırıp o fakire verdiler. Hiçbir şey yemeden ikinci gün de oruç tuttular. Yine Hz. Fatıma (o arpa unundan) ekmek pişirdi. İftar için ortaya getirdiklerinde bir yetim gelerek yardım istedi. Hepsi kendi yemeğini kaldırıp o yetime verdi. Üçüncü günü orucunun iftarını önlerine bıraktıklarında bir esir gelerek onlardan yemek istedi. Yine hepsi kendi haklarını o esire verdiler. Bu üç günlük oruçta sudan başka bir şey ağızlarına koymadılar. Dördüncü günü Allah Elçisi onları, açlığın şiddetinden ve açlıktan titrer bir halde Hz. Fatıma’yı midesinin sırtına yapıştığı ve gözlerinin çukuruna battığını görünce ‘Eyvah! Ey Allah’ım! Muhammed’in Ehli açlıktan ölüyorlar’ diye yakardı. O anda Cebrail inerek ‘Yüce Allah’ın, senin Ehlibeytine tehniyet ve tebrik ettiği şeyi al’ dedi. Allah Elçisi ‘Neyi alayım? Ey Cebrail’ deyince, Cebrail ona ‘Hel Eta’ (İnsan) süresini okudu.” (İbn Esir, Usdu’l Gabe, 5/530; Vahidi, Esbabu’n Nüzul, s. 331; Suyuti, Durru’l Mensur, 6/299; Taberi, Zehairu’l Ukba, s. 89, 102; Şeblenci, Nuru’l Ebsar, s. 102; Alusi, Ruhu’l Meani, 29/157; Münavi, Fethulkadir, 5/338; İbn Ebi’l Hadid, Nehcu’l Belaga Şerhi, 1/7; Beyzavi, Tefsir, 4/235; Kunduzi, Yenabiu’l Meveddet, s. 93; Hâkim Hasakani, Şevahidu’t Tenzil, 2/298; Razi, Tefsiru’l Kebir, 30/244; Vahidi, Besid, s. 234)
Posted on: Fri, 04 Oct 2013 18:34:17 +0000