Günün Resmi / Picture of the Day – Paylaşan / Shared By Daniela Casu – Mücevher / Jewel Günün Yorumu / Comment of the Day – Linda Ilgaz. (Türkçesi aşağıda) I was preparing dinner in my kitchen and to distract my thoughts I had turned on the TV in one of the well-known Kosovar TV channels, RTV21. As I was peeling potatoes, a woman’s voice screaming birak / let me go, took my attention. I raised my head and stared at my TV screen reading the subtitles. I could see that she was in distress as she kept calling a man Mustafa. Suddenly Mustafa took out a gun and pointed at her. That took my attention even more and I wanted to know what was happening next. Then I saw a light blue car pulling in and a lady getting out of the car and I put my head down continuing my cooking. The action seemed to have died for a few seconds, until it started again as I heard the woman’s voice again and the man’s called Mustafa. A third person came in the picture as Mustafa made a phone call. A dark skinned man with long hair and beautiful eyes. I was not concentrating too much on the looks, because I wanted to understand the story. The second man, which now I knew was called Kerim got out of a room furiously and started the blue car, driving with a crazy speed. I could see the tension in his face so clearly. The girl called Fatmagul was trying to run away from Mustafa as he was chasing her. Kerim was driving like mad to get to them quickly. The music in the background didn’t give me a moment to breathe. Kerim then spotted them in a beautiful flowery green field and harshly hit the car brakes. The fight continued between Fatmagul and Mustafa as Kerim was running to approach them. Mustafa pointed the gun towards Kerim and started shooting that got Fatmagul screaming. She then ferociously jumped on Mustafa trying to stop him from shooting more. This gave Kerim time to get up and start running towards them. He picked the gun. Pointed it to Mustafa… This was the first time I was seeing this man’s face for the first time properly. Kerim’s face was so loving, so sweet, sweat dripping on his forehead, dried lips, dry mouth and his eyes were an open book. Teary yet so compassionate, full of feeling, pain, anger, sadness and love. A heady cocktail of feelings that I couldn’t tear my eyes off him. What I was watching was so real! I felt what he was feeling. My eyes dropped to his mouth suddenly. You couldn’t fake the dry saliva in his mouth either, just like you couldn’t fake his wondrous eyes full of feeling. I was making a quick list in my head, his eyes…his face expression…the dried lips, the sweat dripping on his forehead…Oh my God! He was so real! Just there and then, I realized I had never seen anyone act like him, ever! He was so very handsome, I had never seen anyone like him and yet he felt so familiar to me, like I had seen him before. Back to what I was watching, Kerim suddenly turned to Fatmagul and said that he loved her very much. The feeling I saw there, took my breath away… I have never looked back from that moment. That particular moment changed my life. I see life in rainbow colours, the sun shines in my heart every day and I keep a beautiful dazzling crown close to my soul full of precious jewels. The crown and its jewels represent my lovely friends I have found here because of Engin Akyurek! The only one in seven billion people, whose uniqueness in acting has made him so very special to all of us. P.S cooking was finished, but with a delay *** Mutfakta yemek hazırlarken, düşüncelerimden sıyrılmak için televizyonu açtım ve Kosova’nın çok iyi bilinen kanallarından RTV21’i açtım. Patatesleri soyarken, bir kadının “Bırak!” diye bağırması dikkatimi çekti. Kafamı kaldırdım ve televizyon ekranına bakarak alt yazıları okumaya başladım. Kadının zor durumda olduğunu ve Mustafa isimli bir adama bağırdığını görebiliyordum. Mustafa aniden silahını çıkardı ve kadına doğrulttu. Bu daha da dikkatimi çekti ve daha sonra ne olacağını merak etmeye başladım. Sonra açık mavi renkte bir arabanın yaklaştığını ve bir kadının arabadan indiğini gördüm. Başımı öne eğerek yemek pişirmeye devam ettim. Hareketlilik bir iki saniye dinmiş gibiydi. Sonra kadının sesini ve yine Mustafa’ya seslendiğini duydum. Mustafa telefon konuşması yaparken üçüncü bir şahıs resme dahil oldu. Biraz daha esmer, uzun saçlı ve çok güzel gözleri olan bir kişiydi. Ancak o sırada görünüşe pek aldırmıyordum; çünkü hikayeyi anlamaya çalışıyordum. Şimdi adının Kerim olduğunu bildiğim ikinci adam odadan öfkeyle fırladı ve arabasına bindi ve deli gibi sürmeye başladı. Yüzündeki gerginliği çok iyi görebiliyordum. Fatmagül isimli kız Mustafa’dan kaçmaya çaIışıyordu. Kerim deli gibi arabayı sürüyor ve onlara yetişmeye çalışıyordu. Arka plandaki müzik de benim nefes almadan sahneyi seyretmeme neden oluyordu. Kerim onları çok güzel çiçeklerin olduğu bir tarlada gördü ve sert bir şekilde frene bastı. Kerim onlara doğru koşarken Mustafa ile Fatmagül arasındaki kavga devam ediyordu. Mustafa silahı Kerim’e doğrulttu ve ateş etmeye başladı. Fatmagül çığlıklar atıyordu. Sonra Mustafa’nın üzerine atladı ve ateş etmesini engellemeye çalıştı. Bu Kerim’e ayağa kalkması için zaman verdi ve Kerim onlara doğru koşmaya başladı. Silahı kaptı ve Mustafa’ya doğrulttu. Bu adamın suratını tam anlamıyla gördüğüm ilk andı. Kerim’in suratı o kadar sevecen ve tatlıydı ki… Alnında terler birikmişti. Dudakları ve ağzı kupkuruydu ve gözleri açık bir kitap gibiydi; ıslak ama şefkatli. Acı, öfke, üzüntü ve aşk dolu. O kadar değişik duyguyu bir arada barındırıyordu ki gözlerimi ondan alamadım. Seyrettiğim şey o kadar gerçekçiydi ki. Ne hissettiğini hissedebiliyordum. Gözlerim dudaklarına takıldı aniden. Nasıl duygu dolu o mükemmel gözlerini taklit etmek mümkün değilse ağzındaki kuru tükürüğü taklit etmeniz mümkün değil. Kafamda çabucak bir liste yapıyordum; gözleri,yüz ifadesi, kuru dudakları, alnında biriken ter damlaları… Tanrım! O kadar gerçekçiydi ki. İşte orada ve o anda onun gibi rol yapan birini görmediğimi farkettim! Çok yakışıklıydı. Onun gibi birini daha önce görmemiş olmama rağmen o kadar tanıdık geliyordu ki. Seyrettiğim şeye geri dönersek; Kerim aniden Fatmagül’e döndü ve onu çok sevdiğini söyledi. Orada gördüğüm duygu nefesimi kesti. O dakikadan itibaren bir daha geriye bakmadım. O dakika benim hayatımı değiştirdi. Yaşamı daha renkli görmeye başladım. Güneş her gün kalbimde ışıldıyor ve o çok güzel ışıl ışıl parlayan mücevherlerle dolu tacı ruhuma yakın tutuyorum. O taç ve mücevherleri, Engin Akyürek yüzünden burada bulduğum arkadaşlarımı temsil ediyor. Rol yapmadaki eşsizliği nedeniyle yedi milyar arasında sadece bir kişi bizim için çok özel biri oldu. Not: Pişirmeyi ufak bir gecikmeyle de olsa tamamladım.
Posted on: Sun, 21 Jul 2013 20:20:47 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015