HALKA HİTABEN Dinleyin ne mafyayım nede çete Lavaşım golodum hem ide yağlı kete Yazıp çizip de çıkardılar sete Bizi bizden bizsiz oynayan benim Yolumuz Allah dır imanım dinim Hiçbir yaratılmışa yoktur kinim Ne firavun ne şeytan nede cinim Ademoğlu dedikleri Türk benim Ekmeğinizi yedim sütüm aktır Mayam fıtratım toprağımda paktır Beni size yollayan bilinki haktır Derdinize tutuşup yanan benim Bak şerrin ırmağı coştu geliyor Feryadınız ciğerimi deliyor Neler çektiğimi Allah biliyor Burada halkım için yatan benim Vesvese fırtınası bana yeldir Fakat garibanın acısı seldir Gözüm yok padişahın tacıda keldir Alemin bağrında açan gül benim Kış bitti geriye yaz’ı kaldı Dayanın yarenlerim az’ı kaldı Besteyi hazırladım saz’ı kaldı Çalan söyleyen hem dinleyen benim Şeytanın şerri kendisini boğsun İki yılı yattık sağlık olsun Canım yolunuza hediye olsun Halkıma paspas olan deli benim Sabrımız büyük geniştir kabımız Zahiri bilmem batın’da şanımız Bu yolda aksın var olan kanımız Kınalı doğup ölen kurban benim Türk’ün yerini kimseye veremem Bahçemde gül den başkada deremem Davam kutsaldır ortaya seremem Maddeden uzağım manada benim Kan’ı olurum toprağa akarım Ay’ı olurum üstünden bakarım Koparır ortaya yıldız takarım Bayrağın doğuşu cümbüşü benim Toprağımız kutsaldır bilin derim Bastığım toprağa secde ederim Bir taşına bin bir evlat veririm Cihana bedel bir’i olan benim Basmayın faka güvenin devlete Böylesi gelmedi hiçbir millete Can’ı canana düşüren illete Zülfükarla saldıran ali benim Daha manalısı yok inanmayın Türkler ademden beridir kanmayın Kendinizi de sahipsiz sanmayın Ay da güneşte çay içen Türk benim Adabımız tutar kapılar değil Toprağın kanıtı tapular değil Derdimiz binalar yapılar değil Manasını bilen arı sır benim Saunacı dediler adres bilmem Şerrin kapısından içeri girmem Allah dan başkasına gönül vermem Rahmani seven nurs’i aşık benim Pir sultana bakın oda taşlandı Behlülde kaynar sularda haşlandı Şems-i bistan hem mansurda fişlendi Dostun gülünden yaralanan benim Bektaşi ye deli diyenler oldu Cümle aşık Bektaşilerle doldu Tanımadılar karaniden koldu Batın’ın silsile ağacı benim Toprağın esiri ötürü olmaz Dem-i adem her yerde yaşar solmaz Buralar illaki bize de kalmaz Arada yananlara yanan benim Gayri milletimin partisi ak’tır Çimentosu tuğlası suyu halktır Bu işleri yapan yeminki hak’tır İçinde yana yeşil ampul benm Recebin ‘R’ sini başına takın Gül’ümün ‘A’ sını ortaya katın Bülent’in ‘B’ si manalıdır bakın ‘RAB’ birleşti bunlarda diyen benim Uyumayın bu alemler boş değil Güneş aydınlıktır fakat loş değil Cennet güzelde Leylasız hoş değil Cennetten öteye iki yol benim Tarikat şeriat yoldur durmayın Derinlere bakıp hesap sormayın Allahın delisine dil vurmayın Delinin zinciri gürzüde benim Sözlerim karanlık bilene ayan Hak edipte yiyenler kalmaz yayan Ademin havasını sanma bayan Ademin havası suyuda benim Yaratan koydu akıllara sınır Aklın ötesini deliler tanır Yetmişe yetenler başka yok sanır İki yi halimde taşıyan benim Üçyüzaltmışaltı kemer takılı Yürürüz belimiz haktan yakılı Gerek olsa topraktaki çakılı Altın ile zümrüt yapanda benim Firavun piramit yaptı çözen yok Nasıl yapmış diye sorup gezen çok Selimiye’yi alda gözüne sok Sırların kaynağı arıda benim Kaf’ım mekkede nun’umda yemende Balın tadı yok lezzeti çemende Korkma sakın yaklaş fakat aman de Tehlike çanları çalanda benim Sohbet derinlere gidiyor ağır Vurgunu yiyipte olmayın sağır Çayı koysun Mehmet ağayı çağır Yorulup mola verende benim Demlendik çay ile dinlendik destur Ağanın kendisi çayından hastır Resminin yanına benide bastır Sabredip dostunu kazanan benim Karıştı kafamız nerede kaldık Hatırladım en son batına daldık Gemiyi yapıp da ummana saldık Kaptanın yanında çırağı benim İnce düşünür genişçe yaşarım Garibanı kim ezecek şaşarım İşte bir tek bunun için taşarım Ezileni sırtına alan benim Türkiye kurtuldu artık gitti mark Sıfırı attı hükümet etti çark Abdullah gülüne sahip çıktı şark Hakkari de yakılan köylü benim Beyit otuz dörde geldi dayandı Akşemsettin İstanbul’a ayandı Küçüğünü hal’le sevip sayandı O velinin torunu yolu benim İstanbul deyince gözlerim doldu Ayrıldım yarimden yüreğim soldu Beni böyle ağlatan arı kuldu Yolunda itinle köpeğin benim Dokunmayın yarama acısı çok Yarimden başka ilaç dermanım yok Dinleyemedim sözünü oldum bok Yıkılıp da dikilen yeni benim Bak çekiyorum çilemi kardayım Zindanda kaldı sanmayın yardayım Hatamı anladım her an ardayım Derdi çekeni bilen dertli benim Sözlerim size sermaye atmayın Kabınıza irin zehir katmayın Değeri büyük sakın ha satmayın Sermayemden veren abdal saf benim Elbet beni tanıyıp bileceksin O gün dediği hakmış diyeceksin Neler ektiysen biçip yiyeceksin Adem çiftçidir ekip yiyen benim bir zümrenin zararını istemem sınırım açık gelde gitte demem terimi dökmeden lokmamı yemem emek verip de ekmek yiyen benim kağıtla kalemdir meşguliyetim adapla çevrilidir bahçem setim derinden okuyun bilin kıymetim kıymet beklemeyen yırtık çul benim şimdilik hakkıma emanet olun yemeyin emeğini arı kulun kasım zengini kalbinizde bulun zahire nam salmayan batın benim kasım zengin
Posted on: Thu, 27 Jun 2013 22:58:45 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015