Hadi itiraf edin hayatta bitmesin dediğiniz bir an mutlak olmuştur. Bir kremalı bisküvi yiyen çocuğun kremasını sona bırakmasıdır sonsuzdan geriye saymaya başlamak. İşte hayat bize böyle anlar yaşatmaya bayılır. Neden biliyor musunuz, çünkü o da biliyor ki o anlar kısa sürecek çünkü o da biliyor ki hayat kısa… Siz hiç mi yapmadınız? Hayatta herkesin öyle bir anı olmuştur mesela çok sevdiğiniz bir dizinin 2 saat sürdüğünü bildiğiniz halde on dakika gibi gelmesidir ve ya o tüm yıl dört gözle beklediğiniz tatilin sadece bir göz açıp kapamak kadar kısa gelmesi. Öyle çok örneği var ki bu durumun, bitmesin diye her şeyimizi ortaya koymaya hazır olduğumuz anlar için çok güzel bir söz; “sonsuzdan geriye saymaya başladım.” Çok da şanssız bir dünyadayız ki zaman hiç istediğimiz gibi hareket etmiyor. Biz akma dediğimiz de coşkun sellere döner beni seni tüm güzellikleri kendisine katar akar gider. Oysa her an doyumsuz olmuyor ve ya önümüze tabağa doldurulmuş elmalı turta gibi gelmiyor. İşte o çekilmez, acı biber tadında ki zamanlar da musluktan düşen bir damla gibi davranıyor; böyle yaylana yaylana, yolu şaşırma endişesi duymadan kaybolsa da olur havasında akıp gidiyor, dur nasıl derler tıngır mıngır hareket ediyor. Seven bir kadının veya erkeğin sevdiğine sarıldığı an başlar sonsuzdan geriye sayması; kokusunu ciğerlerine doldurması on saniye, kollarını biraz daha sıkıp iyice göğsüne bastırması on beş saniye, bir küçücük öpücük kondurması beş saniye, geri çekilip sanki daha önce hiç görmemiş gibi yüzüne bakması on saniye, sanki daha önce hiç dokunmamış gibi yüzünü avuçlarına alması on beş saniye, beni hiç sensiz bırakma demesi sadece beş saniye ama gel gör ki aşkı bir ömür yani ucu bucağı bilinmeyen bir sayış…
Posted on: Sat, 14 Sep 2013 20:35:53 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015