Ik drink nu een glas rosé, gemaakt door Domaine de Muzy, op de rand van de Zone Rouge, op de grens met de slagvelden van Verdun. Een gebied waar niet meer in de grond gewoeld mag worden als gevolg van WO I. Met enig gevoel voor drama zou je dit in bloed gedrenkte bodem kunnen noemen. Ruim 1,5 miljoen mannen van gemiddeld 25 jaar of jonger lieten hier tussen februari en december 1916 het leven. Iemand heeft ooit uitgerekend dat het 700 jaar zou kosten om de aardbodem te ontdoen van alles wat er tijdens die gruwelijke WO I in terecht is gekomen. Mortieren, granaten, lichamen.. Dit glas rosé - en ik ben eigenlijk geen rosédrinker - smaakt goddelijk. Contextual? Wie weet.. Vanavond realiseer ik me weer eens dat wijn een wonderlijk natuurproduct is, waarvan emotie een belangrijk, zo niet het allerbelangrijkste ingrediënt is. Domaine de Muzy is een klein wijngoed dat biologisch produceert. Ik was onder de indruk van de bescheidenheid van de eigenaren en de wijnmakers. De productie is gelimiteerd, niet veel mensen zullen het voorrecht hebben dit te proeven. De wijn heet Terre Amoureuse.. I feel humble.
Posted on: Fri, 22 Nov 2013 21:47:45 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015