Instytut Pamięci Narodowej wspomina Jerzego Łojka: Jerzy Łojek (1932 – 1986) Ten niepokorny historyk żył tylko 54 lata. Gdyby nie kłody rzucane mu pod nogi przez komunistów osiągnąłby w nauce o wiele więcej. 7 października 1986 roku umarł Jerzy Łojek, wybitny historyk i działacz antypeerelowskiej opozycji, bojownik prawdy o Katyniu. Rocznik 1932, w roku 1956 ukończył studia pod kierunkiem profesora Emila Kipy, doktoryzował się pięć lat później, a w 1967 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy „Studia nad prasą i opinią publiczną w Królestwie Polskim 1815 – 1830”. Dalszą karierę akademicką i naukową utrudniały władze polityczne i administracyjne, które w odwecie za niepokorność w badaniach i opozycyjną aktywność nie godziły się na przyznanie mu tytułu profesorskiego. W wieku zaledwie pięćdziesięciu lat został zmuszony do przejścia na przedwczesną emeryturę. Nikt nie jest w stanie policzyć, ilu prac nie napisał, ilu wykładów nie wygłosił, ilu seminariów nie poprowadził, ilu wychowanków nie wypromował... Dorobek wydawniczy Jerzego Łojka to 34 książki i ponad 350 artykułów poświęconych głównie schyłkowemu okresowi I Rzeczpospolitej, powstaniom narodowym oraz agresji sowieckiej na Polskę w 1939 roku i jej skutkom. Najbardziej znane jego prace to: „Szanse powstania listopadowego”, „Upadek Konstytucji 3 Maja”, „Dzieje pięknej Bitynki. Historia życia Zofii Potockiej 1760-1822”, „Wiek markiza de Sade: Szkice z historii obyczajów i literatury we Francji XVIII wieku”. W podziemiu ukazały się „Agresja 17 września 1939. Studium aspektów politycznych”, „Dzieje sprawy Katynia”, „Orientacja rosyjska w polskiej walce niepodległościowej”. Jako Antoni Jałowiecki, Leopold Jeżewski i Łukasz Jodko publikował w podziemiu poza zasięgiem cenzury. Od roku 1989 przyznawana jest ceniona Nagroda im. Jerzego Łojka za prace dotyczące historii Polski lat 1772 – 1956. Wśród nagrodzonych są również historycy związani z IPN. Choć głównym przedmiotem jego badań była historia Polski i Europy XVII-XX wieku, to sprawą, której poświęcił znaczną część życia była walka o prawdę o Zbrodni Katyńskiej. Jedną z ofiar był jego ojciec. Historyk był członkiem Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Katynia, dzięki staraniom którego w 1981 roku w tzw. Dolince Katyńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach stanął pomnik katyński. W 1981 roku podpisał deklarację założycielską Klubów Służby Niepodległości. W swoim testamencie zobowiązał rodzinę do kontynuowania zmagań o ujawnienie prawdy o Katyniu. Jego ostatnią wolę wypełniała żona Bożena Mamontowicz-Łojek, współzałożycielka i przewodnicząca Zarządu Polskiej Fundacji Katyńskiej. Wdowa po Jerzym Łojku zginęła w katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku. https://facebook/instytutpamiecinarodowej?hc_location=timeline
Posted on: Mon, 07 Oct 2013 17:19:39 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015