Kochała patrzeć na wschodzące słońce, gdy siadał obok niej, otulając ją kocem. Cieszyli się każdą chwilą spędzoną razem i wydawało sie, ze nic ich nie rozdzieli na stałe. Przechodząc parkiem, gdy jesień zawitała, ona upadła i powoli oczy zamykała... Obudziła się w szpitalu, w środku ciemnej nocy, on siedział przy niej szukając wzrokiem pomocy. Ucieszył się, gdy zobaczył ją obudzoną, ale coś...., jakaś rzecz sprawiła ją zmienioną. Sińce pod oczami, nie dawały mu spokoju, blada twarz i ciało blade sprawiły, że nawet w takim stanie kochał ją coraz bardziej. Wiedział, że coś jest nie tak. Postanowił zaczekać na wyniki. Z ich ujrzeniem nie wiedział co ma zrobić... zaczął krzyczeć potwornie i załamywac się powolnie. Dla niego to nie mogło być prawdą. Ona była chora nieuleczalnie i nikt nie mógł nic poradzić na to. Był przy niej każdego dnia i kazdej nocy. Wierzył bardzo mocno, ze los zmieni to co stworzył. Mijały dni i miesiące, jej ciało swój blask sraciło, śmierć zabrała jej wszystko co ją do tej pory chroniło. Wiedziała, ze umiera, więc poprosiła go, aby jej stąd nie zabierał. Po tych słowach dech straciła i tylko wspomnienia, kilka cudnych chwil po sobie mu zostawiła. Teraz opowiadając tą historię stoi on nad jej grobem. Złożone ręce i łza na policzku są ogromnego smutku i żalu powodem. .. Ps: mojego autorstwa
Posted on: Tue, 17 Sep 2013 15:34:02 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015