Konuşmamız artık bir hayal ise Seni unutmam yıllar geçse de Geceme sensiz hüzün düşse de Sustum, ağlamadım DUYARSIN DİYE Ben her gece seni hayal ettim İnan bir gün eksilmedi sevgin Hasretinle yandı, tutuştu kalbim Sustum ağlamadım DUYARSIN DİYE __________________ Hasım Vurup devirdiler dikili taşı Kaya bana hasım, hayat muhalif Bedenimde duygu, mantık savaşı Hülya bana hasım, hayat muhalif Üstüme örtmüşler hâneden fanus Toplum yargısına tutuklu, mahpus Ya uyku hiç yoktur, ya tümden kâbus Rüya bana hasım, hayat muhalif Bir hat çekmişler ki, ince ve gergin Çizgiyi zorlama; yaşa, aferin! Ayıplanıyorum sevdiğim için Haya bana hasım, hayat muhalif Hiç ilgisi yok mu aşkın gerçekle Beden sağ olmuyor sade yürekle Yalnız yol yürünmez beni de bekle Yaya bana hasım, hayat muhalif Gönlümde kargaşa, cidâl, anarşi Herşeyi tersine, herşeyi karşı İnsanlar sırf tüccar, yeryüzü çarşı Dünya bana hasım, hayat muhalif __________________ Hatıra Dün bir gölge gibi geçti yanımdan, Oydu; bir bakışta tanıdım onu: Rüyalarıma tayf halinde konan, Peşime bir korku gibi düşen o! Bazı bir yapraktı, bazı bir rüzgar, Dolardı aydınlık olup odama! Bahçemde süzülür giderdi bahar Sabahın fecri vururken cama.. Ayakları kumda bırakmadan iz Yanıma gelirdi hep gecelerdi; Sanki bir lahitten kalkar ve sessiz, Uzak bir maziye dönüp giderdi. Bir avuç ışıktı incecik yüzü; Gözleri geceler gibi derindi; İçine başımın her an düştüğü Avuçları sudan da serindi. Geçerken dün yoldan ruhumu saran Bir gölge halinde ve ağır ağır: Tanıdım, o yadı hoş zamanlardan Seven ve yaşayan bir hatıradır.. __________________ Hatırlama Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak Rüyaların kadar sade, güzeldin, Başbaşa uzandık günlerce ıslak Çimenlerinde yaz bahçelerinin. Ömrün gecesinde sükun, aydınlık Boşanan bir seldi avuçlarından Bir masal meyvası gibi paylaştık Mehtabı kırılmış dal uçlarından __________________ Güldüğün her yerden gül biter sanma Sen beni ilk defa yaralamadın Ben sana kul köle olurdum amma Sen bana bir günlük yar olamadın Bu kadar yüklenmek var mı susana Yerimde olupta çıldırmasana Ben gönül köşkümü açtmda sana Sen sokak kapını aralamadın Hançerle mavzerle yıkılmazdım da Süründüm aklımı senle bozdum da Ben sana yüzlerce roman yazdım da Sen bana bir satır karalamadın Onbinde bir kula nasip olsam da Kadrimi bilmedin nimet olsam da Ben senın bağına rahmet olsam da Sen benim dağıma kar olamadın Kalplere şifalar sunan meyvaydım Her keyfe kedere derde devaydım Ben senin bahtına gülen ayvaydım Sen bana ağlayan nar olamadın Yıllara mal oldu gözümden düşmen Ey şimdi aynayla kavgalı düşman Her zaman mahçupsan her zaman pişman Sen kendine yar olamadın
Posted on: Tue, 24 Sep 2013 11:07:36 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015