KÖYÜNE DÖNENE Açık Mektup Sevgili Çocuğum, Şimdiye kadar sana köyünden, anandan, babandan mektuplar gelirdi. Onları okurken ne kadar sevinirdin değil mi? Bundan sonra da ben sana mektuplar yazacağım. Ben de senin kadar sevineceğim. Bu, ilk mektubumu yazmak için yıllarca bekledim durdum. İşte o gün geldi. Artık köyüne dönüyorsun. Orada seni candan özleyişle yıllardır bekleyenler var: Anan, baban, köylün; bir kelime ile "köyün". Köyünün beklediği sen miydin? Öyleyse, senden başka kim olacak çocuğum? Köyün seni beklerken sen de ona kavuşmak için çırpınınıyor muydun? Uzun uzun konuştuğumuz zamanlar artık bu ayrılığa dayanamaz olduğunu söylüyor, ışıklı gözlerini köyünün ufuklarına çevirmiyor muydun? İşte o günü gördün. Artık seni uğurlayacağım; köy, beklediğine kavuşsun. Çocuğum, ayrılırken sana bazı öğütlerim olacak. Onları seninle çok konuştuk. Dediklerimi değil, demek istediklerimi bile anladığını biliyorum. Fakat hocalığım tuttu: yine tekrarlayacağım: Köyün adı ne olursa olsun, onun seninle benim aramdaki adı belli: CANLANDIRILACAK KÖY [1]. Ne zaman bu adı CANLANDIRILMIŞ KÖY olarak değiştirebilirsen o zaman beni de köyüne çağır; bu değişmiş adıyla köyünü dünya gözüyle bir kere olsun göreyim. Yoksa gözlerim açık gidecek. KÖYÜN BEKLEDİĞİ [2] adlı beş duyguyu okudun mu? Onları, başın sıkıldıkça, konuşacak kimse bulamadığın zamanlar oku. Beş güçlü arkadaşla yardımlaşmış gibi olacaksın. Köyünde belki de -belki de değil, muhakkak- zorluklarla karşılaşacaksın. Zorlukların yenilmek için var olduklarını bilmelisin. Eğer yenmek olmasaydı, zorluklar da olmazdı. SEVGİ. Beş harfli bu küçük kelime ne kadar kolay, fakat ne kadar büyük mana taşıyor. Anam babanı, çocuklarını, köyünü, köylünü sevebildiğin kadar sev; ta ki onlar da seni sevebilsinler. Sevgi, söz i:ji değil, yapıcılık ve yaratıcılık sanatıdır. Bu ışıkla yolundaki karanlıkları aydınlata¬caksın. Şimdiye kadar edindiğin bilgiyi, kazandığın değeri öğünmek için, süs için değil, her zaman, her yerde hizmetinde kullansın diye kazandığını unutma. Evinde, okulunda, köyünde kul¬lanacağın bilgiyi yapıcılık ve yaratıcılık güçlerinle besleyeceğine güveniyorum. Birbirimizden inançla, güvenle ayrılıyoruz. Bu, ilk mektubu daha fazla uzatmayacağım. Karşılığını aldıktan sonra yine yazacaklarım ola¬cak. Dilersen mektubumun cevabını benimki gibi yazarak gönderme. Köyüne geldiğim zaman, yazmak istediklerini gösterirken konuşuruz olmaz mı? Güle güle git. Köy yolun, köyündeki yolun açık olsun. Köyüne benden selam götür. Sevgi ile gözlerim öper başarılar dilerim. Eğitim başı Kemal ÜSTÜN [1] (Canlandırılacak köy) yazan; İ. H. TONGUÇ [2] (Köyün beklediği) Bu dergideki yazı: H. GÖKTAN.
Posted on: Tue, 08 Oct 2013 10:02:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015