Logo Instrukcja postępowania w sprawie wniosków osób, które żądają zaprzestania przetwarzania danych osobowych obowiązująca na terenie archidiecezji katowickiej Konsekwencją ustawowego ograniczenia kompetencji kontrolnych Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (łącznie z ograniczeniem możliwości stosowania procedur administracyjnych) w odniesieniu do danych administrowanych przez instytucje wyznaniowe jest wyłączenie stosowania przepisów art. 32-35 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm). Zainteresowane osoby realizują zatem w porządku państwowym uprawnienia kontrolne (informacyjne i rektyfikacyjne) w trybie określonym przez prawo wewnętrzne właściwego związku wyznaniowego. Ponadto przetwarzanie przez związek wyznaniowy danych osób nie należących do tego związku, osób nie należących do żadnego związku wyznaniowego, bądź osób deklarujących inne przekonania religijne lub przynależność wyznaniową jest dopuszczalne jedynie za pisemną zgodą tych osób (art. 27 ust. 2 pkt 1). W związku z tym wydaję niniejszą instrukcję postępowania w sprawie wniosków osób, które żądają zaprzestania przetwarzania ich danych osobowych. 1. Żądania zaprzestania przetwarzania danych osoby, która dokonała aktu apostazji (całkowicie porzuciła wiarę chrześcijańską, np. przystąpiła do innego związku wyznaniowego), deklaruje inne przekonania religijne lub przynależność wyznaniową, bądź bezwyznaniowość mimo uprzedniego przyjęcia sakramentu chrztu świętego (tzw. „wierzący, ale niepraktykujący”, osoby deklarujące „wystąpienie z Kościoła”, osoby deklarujące się jako niewierzące) może dokonać tylko osoba pełnoletnia (kan. 98 § 1 i 2), zdolna do czynności prawnych, osobiście, w sposób świadomy i wolny (kan. 124-126), w formie pisemnej, w obecności proboszcza swego kanonicznego miejsca zamieszkania (stałego lub tymczasowego). 2. Żądanie, aby zostało uznane za skuteczne, winno być dokonane przez osobiste złożenie własnoręcznie podpisanego pisma, w którym osoba taka wyraźnie przedstawia swoją wolę (zaprzestanie dalszego przetwarzania jej danych osobowych i dokonanie odpowiedniej adnotacji w księdze chrztów). Oświadczenie winno zawierać także dane personalne tej osoby, motywację oraz dokładne dane dotyczące daty i parafii chrztu (z załączeniem świadectwa chrztu). W piśmie powinna się także znaleźć informacja o tym, iż osoba ta dokonuje tego aktu dobrowolnie i ze świadomością konsekwencji, jakie ów akt pociąga za sobą. 3. Nie wywołuje skutków kanonicznych oświadczenie złożone przed urzędnikiem cywilnym lub przesłane drogą pocztową czy elektroniczną. 4. Proboszcz ma obowiązek poinformować o kanonicznych skutkach aktu apostazji, a więc na pierwszym miejscu o karze ekskomuniki latae sententiae, którą zaciąga apostata (kan. 1364 § 1). Skutkami kanonicznymi tej kary są: niemożność sprawowania i przyjmowania sakramentów oraz sprawowania sakramentaliów; zakaz udziału ministerialnego w obrzędach kultu; zakaz wykonywania funkcji w Kościele (m. in.: funkcji chrzestnego, świadka bierzmowania, przynależności do publicznych stowarzyszeń, ruchów i organizacji kościelnych i katolickich, itp.); pozbawienie pogrzebu kościelnego (zob. kan. 316 § 1; 874 § 1, 4; 893 § 1; 915; 1184 § 1, 1; 1331). Zaprzestanie wykonywania praktyk religijnych nie pociąga za sobą kary ekskomuniki, niemniej osoba taka nie może być chrzestnym, świadkiem bierzmowania i w okolicznościach wymienionych w kan. 1184 § 1, 2 i 3 winna być pozbawiona pogrzebu kościelnego. 5. Jednocześnie należy wyjaśnić zainteresowanemu, że chrzest jest wydarzeniem, którego nie da się wymazać z historii życia człowieka, dlatego wykreślenie aktu z księgi chrztu nie jest możliwe. Gdyby ktoś powoływał się na prawo o ochronie danych osobowych, należy wyjaśnić, że w tej sprawie nie ma ono zastosowania: dane zawarte w księgach metrykalnych, jako udokumentowanie przyjętych sakramentów, są niezbędne do wykonywania własnych zadań Kościoła. Niemniej należy zaprzestać dalszego zbierania i przetwarzania danych tej osoby, np. w kartotece parafialnej. 6. Po przeprowadzonej rozmowie duszpasterskiej, a także po zbadaniu dokumentów tożsamości zainteresowanego i sprawdzeniu, czy żądanie zawiera wszystkie wymagane dane, proboszcz potwierdza dokument swoim podpisem i pieczęcią parafialną, umieszczając datę. Następnie, jeśli jest to równocześnie parafia chrztu tej osoby, dokonuje stosownego wpisu do parafialnej księgi ochrzczonych. W przypadku, kiedy miejscem złożenia żądania nie jest parafia chrztu zainteresowanego uwierzytelnioną kopię tego dokumentu proboszcz przesyła do kurii archidiecezjalnej. Kuria archidiecezjalna, jeśli nie stwierdzi nowych okoliczności, poleca proboszczowi parafii chrztu zainteresowanego dokonanie stosownego wpisu do parafialnej księgi ochrzczonych. Jeżeli zainteresowany przyjął chrzest w parafii, która należy do innej diecezji, wówczas kuria archidiecezjalna przesyła informację o żądaniu do kurii diecezji chrztu. Dokumentację tej sprawy, zwłaszcza oryginał oświadczenia zainteresowanego, należy zachować w archiwum parafii, w której złożył on swoje żądanie. 7. Treść wpisu w księdze ochrzczonych na marginesie aktu chrztu (zob. kan. 535 § 2) winna brzmieć: „Dnia ........ w Parafii........ w ...... złożył/a żądanie zaprzestania dalszego przetwarzania jego/jej danych osobowych”. Adnotacja ta musi być umieszczana na świadectwie chrztu. Świadectwo chrztu może być wykorzystywane wyłącznie w celach kościelnych, np. na potrzeby procesu małżeńskiego, przy spisywaniu protokołu przedślubnego itp. Nie wolno pod żadnym pozorem wydawać go osobom trzecim, w tym osobie, która skutecznie złożyła żądanie. 8. Po dokonaniu adnotacji w księdze chrztów proboszcz winien wystawić w 2 egzemplarzach dokument potwierdzający jej dokonanie. Jeden egzemplarz wręcza się osobiście zainteresowanemu w kancelarii parafialnej. Drugi egzemplarz z adnotacją „Oryginał odebrałam/em”, datą i nazwą miejscowości pozostaje w archiwum parafii. W wyjątkowych sytuacjach jeden egzemplarz tego dokumentu może zostać przesłany pocztą za poświadczeniem odbioru. Poświadczenie odbioru należy dołączyć do egzemplarza pozostającego w archiwum parafii. 9. W przypadku przesłania jakiejkolwiek korespondencji ze strony Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych czy sądów państwowych należy o tym fakcie niezwłocznie (najpóźniej następnego dnia) poinformować kurię metropolitalną. 10. W przypadku, gdy do kurii lub parafii wpłynie informacja z zagranicy o „wystąpieniu z Kościoła” dokonanym wobec urzędnika cywilnego (zwłaszcza z terenów Niemiec), nie odnotowuje się tego faktu w księdze ochrzczonych. Zawiadomienie należy zachować w archiwum parafii, a przy okazji osobistej rozmowy z osobą, której sprawa dotyczy, podjąć z powagą tę kwestię, z zachowaniem wszystkich wymogów niniejszej instrukcji. 11. Jeśli w księdze ochrzczonych znajduje się, dokonana przed opublikowaniem niniejszej instrukcji, adnotacja o „wystąpieniu z Kościoła” tych, którzy wobec urzędnika cywilnego zgłosili wystąpienie, tego rodzaju wpisy należy traktować z należytą rozwagą. Jeśli z wiedzy na temat danej osoby wynika, że pomimo złożonej deklaracji nie miała rzeczywistej woli dokonania aktu apostazji, należy zwrócić się do kurii z wnioskiem o anulowanie adnotacji w księdze ochrzczonych. Jeśli sprawa wyniknie przy okazji pogrzebu, można udzielić katolickiego pogrzebu w formie uznanej przez proboszcza, o ile praktyka życia zmarłej osoby pozwala sądzić, iż nie miała ona woli dokonania apostazji, lub gdy przed śmiercią dała oznaki pokuty (kan. 1184 § 1). 12. Pomimo aktu apostazji, niezniszczalny charakter, jaki wyciska sakrament chrztu św. (kan. 849), pozostaje niezatarty. Apostata, chcący powrócić do pełnej wspólnoty z Kościołem, zgłasza się do swojego proboszcza. Sprawę należy wówczas przedstawić w kurii metropolitalnej. Jedynie ordynariusz może uwolnić z ciążącej na apostacie kary ekskomuniki, z zachowaniem przepisu kan. 1357. Po uwolnieniu z kary kościelnej należy dokonać stosownej adnotacji w księgach metrykalnych. Powracający do pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim winien złożyć wyznanie wiary według zatwierdzonego obrzędu („Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych” – dodatek). 13. W niebezpieczeństwie śmierci grożącym apostacie zakaz przyjmowania sakramentów ulega zawieszeniu. W takiej sytuacji, podlegający karze ekskomuniki może otrzymać sakramentalne rozgrzeszenie, przyjąć namaszczenie chorych i przystąpić do Komunii św. (kan. 1352 § 1), jeżeli o to dobrowolnie poprosi i okaże postawę nawrócenia. Gdy minie niebezpieczeństwo śmierci należy zastosować procedurę, o której mowa w punkcie 12. 14. Instrukcja wchodzi w życie z dniem 1 października 2012 r. Katowice, 17 września 2012 r. VA I-7155/12 (-) ks. Adam Pawlaszczyk (-) + Wiktor Skworc Kanclerz Arcybiskup Metropolita Kurii Metropolitalnej Katowicki Logo Instrukcja postępowania w sprawie wniosków osób, które żądają zaprzestania przetwarzania danych osobowych obowiązująca na terenie archidiecezji katowickiej Konsekwencją ustawowego ograniczenia kompetencji kontrolnych Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (łącznie z ograniczeniem możliwości stosowania procedur administracyjnych) w odniesieniu do danych administrowanych przez instytucje wyznaniowe jest wyłączenie stosowania przepisów art. 32-35 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm). Zainteresowane osoby realizują zatem w porządku państwowym uprawnienia kontrolne (informacyjne i rektyfikacyjne) w trybie określonym przez prawo wewnętrzne właściwego związku wyznaniowego. Ponadto przetwarzanie przez związek wyznaniowy danych osób nie należących do tego związku, osób nie należących do żadnego związku wyznaniowego, bądź osób deklarujących inne przekonania religijne lub przynależność wyznaniową jest dopuszczalne jedynie za pisemną zgodą tych osób (art. 27 ust. 2 pkt 1). W związku z tym wydaję niniejszą instrukcję postępowania w sprawie wniosków osób, które żądają zaprzestania przetwarzania ich danych osobowych. 1. Żądania zaprzestania przetwarzania danych osoby, która dokonała aktu apostazji (całkowicie porzuciła wiarę chrześcijańską, np. przystąpiła do innego związku wyznaniowego), deklaruje inne przekonania religijne lub przynależność wyznaniową, bądź bezwyznaniowość mimo uprzedniego przyjęcia sakramentu chrztu świętego (tzw. „wierzący, ale niepraktykujący”, osoby deklarujące „wystąpienie z Kościoła”, osoby deklarujące się jako niewierzące) może dokonać tylko osoba pełnoletnia (kan. 98 § 1 i 2), zdolna do czynności prawnych, osobiście, w sposób świadomy i wolny (kan. 124-126), w formie pisemnej, w obecności proboszcza swego kanonicznego miejsca zamieszkania (stałego lub tymczasowego). 2. Żądanie, aby zostało uznane za skuteczne, winno być dokonane przez osobiste złożenie własnoręcznie podpisanego pisma, w którym osoba taka wyraźnie przedstawia swoją wolę (zaprzestanie dalszego przetwarzania jej danych osobowych i dokonanie odpowiedniej adnotacji w księdze chrztów). Oświadczenie winno zawierać także dane personalne tej osoby, motywację oraz dokładne dane dotyczące daty i parafii chrztu (z załączeniem świadectwa chrztu). W piśmie powinna się także znaleźć informacja o tym, iż osoba ta dokonuje tego aktu dobrowolnie i ze świadomością konsekwencji, jakie ów akt pociąga za sobą. 3. Nie wywołuje skutków kanonicznych oświadczenie złożone przed urzędnikiem cywilnym lub przesłane drogą pocztową czy elektroniczną. 4. Proboszcz ma obowiązek poinformować o kanonicznych skutkach aktu apostazji, a więc na pierwszym miejscu o karze ekskomuniki latae sententiae, którą zaciąga apostata (kan. 1364 § 1). Skutkami kanonicznymi tej kary są: niemożność sprawowania i przyjmowania sakramentów oraz sprawowania sakramentaliów; zakaz udziału ministerialnego w obrzędach kultu; zakaz wykonywania funkcji w Kościele (m. in.: funkcji chrzestnego, świadka bierzmowania, przynależności do publicznych stowarzyszeń, ruchów i organizacji kościelnych i katolickich, itp.); pozbawienie pogrzebu kościelnego (zob. kan. 316 § 1; 874 § 1, 4; 893 § 1; 915; 1184 § 1, 1; 1331). Zaprzestanie wykonywania praktyk religijnych nie pociąga za sobą kary ekskomuniki, niemniej osoba taka nie może być chrzestnym, świadkiem bierzmowania i w okolicznościach wymienionych w kan. 1184 § 1, 2 i 3 winna być pozbawiona pogrzebu kościelnego. 5. Jednocześnie należy wyjaśnić zainteresowanemu, że chrzest jest wydarzeniem, którego nie da się wymazać z historii życia człowieka, dlatego wykreślenie aktu z księgi chrztu nie jest możliwe. Gdyby ktoś powoływał się na prawo o ochronie danych osobowych, należy wyjaśnić, że w tej sprawie nie ma ono zastosowania: dane zawarte w księgach metrykalnych, jako udokumentowanie przyjętych sakramentów, są niezbędne do wykonywania własnych zadań Kościoła. Niemniej należy zaprzestać dalszego zbierania i przetwarzania danych tej osoby, np. w kartotece parafialnej. 6. Po przeprowadzonej rozmowie duszpasterskiej, a także po zbadaniu dokumentów tożsamości zainteresowanego i sprawdzeniu, czy żądanie zawiera wszystkie wymagane dane, proboszcz potwierdza dokument swoim podpisem i pieczęcią parafialną, umieszczając datę. Następnie, jeśli jest to równocześnie parafia chrztu tej osoby, dokonuje stosownego wpisu do parafialnej księgi ochrzczonych. W przypadku, kiedy miejscem złożenia żądania nie jest parafia chrztu zainteresowanego uwierzytelnioną kopię tego dokumentu proboszcz przesyła do kurii archidiecezjalnej. Kuria archidiecezjalna, jeśli nie stwierdzi nowych okoliczności, poleca proboszczowi parafii chrztu zainteresowanego dokonanie stosownego wpisu do parafialnej księgi ochrzczonych. Jeżeli zainteresowany przyjął chrzest w parafii, która należy do innej diecezji, wówczas kuria archidiecezjalna przesyła informację o żądaniu do kurii diecezji chrztu. Dokumentację tej sprawy, zwłaszcza oryginał oświadczenia zainteresowanego, należy zachować w archiwum parafii, w której złożył on swoje żądanie. 7. Treść wpisu w księdze ochrzczonych na marginesie aktu chrztu (zob. kan. 535 § 2) winna brzmieć: „Dnia ........ w Parafii........ w ...... złożył/a żądanie zaprzestania dalszego przetwarzania jego/jej danych osobowych”. Adnotacja ta musi być umieszczana na świadectwie chrztu. Świadectwo chrztu może być wykorzystywane wyłącznie w celach kościelnych, np. na potrzeby procesu małżeńskiego, przy spisywaniu protokołu przedślubnego itp. Nie wolno pod żadnym pozorem wydawać go osobom trzecim, w tym osobie, która skutecznie złożyła żądanie. 8. Po dokonaniu adnotacji w księdze chrztów proboszcz winien wystawić w 2 egzemplarzach dokument potwierdzający jej dokonanie. Jeden egzemplarz wręcza się osobiście zainteresowanemu w kancelarii parafialnej. Drugi egzemplarz z adnotacją „Oryginał odebrałam/em”, datą i nazwą miejscowości pozostaje w archiwum parafii. W wyjątkowych sytuacjach jeden egzemplarz tego dokumentu może zostać przesłany pocztą za poświadczeniem odbioru. Poświadczenie odbioru należy dołączyć do egzemplarza pozostającego w archiwum parafii. 9. W przypadku przesłania jakiejkolwiek korespondencji ze strony Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych czy sądów państwowych należy o tym fakcie niezwłocznie (najpóźniej następnego dnia) poinformować kurię metropolitalną. 10. W przypadku, gdy do kurii lub parafii wpłynie informacja z zagranicy o „wystąpieniu z Kościoła” dokonanym wobec urzędnika cywilnego (zwłaszcza z terenów Niemiec), nie odnotowuje się tego faktu w księdze ochrzczonych. Zawiadomienie należy zachować w archiwum parafii, a przy okazji osobistej rozmowy z osobą, której sprawa dotyczy, podjąć z powagą tę kwestię, z zachowaniem wszystkich wymogów niniejszej instrukcji. 11. Jeśli w księdze ochrzczonych znajduje się, dokonana przed opublikowaniem niniejszej instrukcji, adnotacja o „wystąpieniu z Kościoła” tych, którzy wobec urzędnika cywilnego zgłosili wystąpienie, tego rodzaju wpisy należy traktować z należytą rozwagą. Jeśli z wiedzy na temat danej osoby wynika, że pomimo złożonej deklaracji nie miała rzeczywistej woli dokonania aktu apostazji, należy zwrócić się do kurii z wnioskiem o anulowanie adnotacji w księdze ochrzczonych. Jeśli sprawa wyniknie przy okazji pogrzebu, można udzielić katolickiego pogrzebu w formie uznanej przez proboszcza, o ile praktyka życia zmarłej osoby pozwala sądzić, iż nie miała ona woli dokonania apostazji, lub gdy przed śmiercią dała oznaki pokuty (kan. 1184 § 1). 12. Pomimo aktu apostazji, niezniszczalny charakter, jaki wyciska sakrament chrztu św. (kan. 849), pozostaje niezatarty. Apostata, chcący powrócić do pełnej wspólnoty z Kościołem, zgłasza się do swojego proboszcza. Sprawę należy wówczas przedstawić w kurii metropolitalnej. Jedynie ordynariusz może uwolnić z ciążącej na apostacie kary ekskomuniki, z zachowaniem przepisu kan. 1357. Po uwolnieniu z kary kościelnej należy dokonać stosownej adnotacji w księgach metrykalnych. Powracający do pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim winien złożyć wyznanie wiary według zatwierdzonego obrzędu („Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych” – dodatek). 13. W niebezpieczeństwie śmierci grożącym apostacie zakaz przyjmowania sakramentów ulega zawieszeniu. W takiej sytuacji, podlegający karze ekskomuniki może otrzymać sakramentalne rozgrzeszenie, przyjąć namaszczenie chorych i przystąpić do Komunii św. (kan. 1352 § 1), jeżeli o to dobrowolnie poprosi i okaże postawę nawrócenia. Gdy minie niebezpieczeństwo śmierci należy zastosować procedurę, o której mowa w punkcie 12. 14. Instrukcja wchodzi w życie z dniem 1 października 2012 r. Katowice, 17 września 2012 r. VA I-7155/12 (-) ks. Adam Pawlaszczyk (-) + Wiktor Skworc Kanclerz Arcybiskup Metropolita Kurii Metropolitalnej Katowicki Ins t rukcj a pos t powa ni a w s pr awie wniosków osób, któr ę e żądaj ą z aprz e s t a ni a prz e twa rz ani a d a nych osobowych obowiązując a n a t e r e nie a rchidiec ezji ka towickiej Kons ekwe ncją u s t awowego ogr a nicz enia komp e t e ncji kont rolnych Gen er alnego Ins p ektor a Ochrony Danych Osobowych ( łącznie z ogr a niczeni em możliwości s tosowa ni a proc ed ur a dminis tr acyjnych) w odnie sieniu do d a nych a dminis t rowanych prz ez ins tytucj e wyzn a niowe je s t wyłącz eni e s tosowa ni a prz episów a r t . 3 2 -3 5 u s t awy z dnia 2 9 si erpni a 1 9 9 7 r. o ochronie d a nych osobowych ( t eks t j edn. Dz.U. z 2 0 0 2 r. Nr 1 0 1, poz. 9 2 6 z późn. zm) . Zaint er e sowa n e osoby r e alizują z a t em w porz ądku p ańs twowym upr awnienia kont rolne (informacyjne i r ektyfikacyjn e ) w t rybie okr e ślonym prz ez pr awo wewnęt rzn e właściwego związku wyzn a niowego. Pon adto prz e twa rz a ni e prz ez związ ek wyzn a niowy d a nych osób ni e n al eżących do t e go związku, osób nie n al eżących do żadn e go związku wyzn a niowego, b ądź osób d eklarujących inne prz ekon a ni a r eligijne lub przyn ależność wyzn a niową je s t dopuszcz alne j edynie z a pis emną zgodą tych osób ( a r t . 2 7 u s t . 2 pkt 1) . W związku z tym wyd aj ę niniej szą ins t rukcję pos tępowa ni a w s pr awie wniosków osób, któr e żądaj ą z aprz e s t a ni a prz e twa rz ania ich d a nych osobowych. 1. Żąd a ni a z aprz e s t a ni a prz e twa rz a ni a d a nych osoby, któr a dokon a ła aktu a po s t a zji (c ałkowicie porzuciła wiarę chrz eścijańską, np. przys t ąpi ła do inne go związku wyzn a niowego) , d ekl aruj e inne prz ekon a ni a r eligijne lub przyn ależno ść wyzn a niową, bądź b ezwyzn a niowość mimo u prz edniego przyjęcia s akr ame n t u chrztu święt ego ( tzw. „wierzący, ale ni epr aktykujący”, osoby d eklaruj ąc e „wys tąpienie z Kościoła”, osoby d eklarując e się j ako niewierz ąc e ) może dokon ać tylko osob a p ełnoletni a (ka n. 9 8 § 1 i 2) , zdolna do czynno ści pr awnych, osobiście, w sposób świadomy i wolny (k a n. 1 2 4- 1 2 6) , w formi e pis emn ej , w ob ecności proboszcz a swe go ka nonicznego mi ej sc a z amie szk ania ( s t ałego lub tymcz a sowe go) . 2. Żąd a ni e, a by zos t ało uzn a n e z a skut e czn e , winno być dokon a n e prz ez osobis t e złożenie wła s noręcznie podpis a n e go pisma , w którym osob a t ak a wyr aźnie prz ed s t awia swoją wolę (z aprz e s t a ni e d alsz ego prz e twa rz a nia j ej d anych osobowych i dokon a ni e odpowiedniej a d not acji w księdz e chrztów) . Oświadcz e nie winno z awier ać t akże d a n e p e r son alne t ej osoby, mo tywacj ę or az dokładn e d a n e dotycząc e d a ty i p ar afii chrztu (z z ałącz eniem świad ec twa chrztu) . W piśmie powinn a się t akże zn aleźć informacj a o tym, iż osob a t a dokonuj e t ego aktu dobrowolnie i z e świadomością kons ekwe ncji, jakie ów akt pociąga z a sobą. 3. Nie wywołuj e skutków ka nonicznych oświadcz enie złożone prz e d urzędnikiem cywilnym lub prz e s łan e drog ą pocztową czy el ekt roniczn ą. 4. Proboszcz ma obowiąz ek poinformować o ka nonicznych skutk ach akt u a po s t a zji, a więc n a pierwszym mi ej scu o ka rz e ekskomu niki lat a e s e nt e nti a e , któr z aci ga a pos t a t a (k a n. 1 3 6 4 § 1) . Skutk ami ka nonicznymi ą ą t ej ka ry s ą: niemożność spr awowa ni a i przyjmowa ni a s akr ame ntów or az s pr awowa ni a s akr ame n t aliów; z ak az udziału minis t e rialnego w obrz ęd ach kultu ; z akaz wykonywa nia funkcji w Kościele (m. in. : funkcji chrz e s t n e go, świadk a bierzmowa ni a , przyn al eżności do publicznych s towarzysz eń, ruchów i org a nizacji kościelnych i ka tolickich, itp. ) ; pozb awienie pogrz eb u ko ścielnego (zob. kan. 3 1 6 § 1 ; 8 7 4 § 1, 4 ; 8 9 3 § 1 ; 9 1 5 ; 1 1 8 4 § 1, 1 ; 1 3 3 1 ) . Zaprz e s t a ni e wykonywa nia pr aktyk r eligijnych ni e pociąg a z a sob ą kary ek skomu niki, niemniej osob a t ak a nie może być chrz e s tnym, świadkiem bierzmowa ni a i w okolicznościach wymi enionych w ka n. 1 1 8 4 § 1, 2 i 3 winn a być pozbawion a pogrz eb u kościelnego. 5. Jednocz eśnie n al eży wyj aśnić z aint e r e sowa n emu , że chrz e s t je s t wyd a rz e niem, któr ego nie d a się wyma z ać z his torii życia człowieka , dla t e go wykr eślenie akt u z księgi chrztu nie je s t możliwe . Gdyby ktoś powoływa ł się n a pr awo o ochronie d a nych osobowych, n al eży wyj aśnić, że w t ej s pr awie nie ma ono z a s tosowa ni a : d a n e z awa r t e w księgach me t rykalnych, jako udokume ntowanie przyjętych s akr ame ntów, s ą ni ezbędn e do wykonywa nia wła s nych z ad ań Kościoła. Niemni ej n al eży z aprz e s t ać d alsz ego zbier ani a i prz e twa rz ani a d a nych t ej osoby, np. w ka r tot ec e p ar afialnej . 6. Po prz eprowa dzon ej rozmowie duszp a s t e r skiej , a t akże po zbad a niu dokume ntów tożs amości z aint e r e sowa n e go i s pr awdz e niu, czy żądani e z awier a wszys tkie wyma g a n e d a n e , proboszcz potwierdz a dokume nt swoim podpis em i pieczęcią p ar afialną, umi e szcz ając d a tę. Nas tępnie, jeśli j e s t to równocz e śnie p ar afia chrztu t ej osoby, dokonuj e s tosown ego wpisu do p ar afialnej księgi ochrzczonych. W przyp adku, kiedy mi ej sc em złożenia żądani a ni e je s t p ar afia chrztu z aint e r e sowa n e go uwierzyt elnioną kopię t ego dokume nt u proboszcz prz e syła do kurii a rchidiec ezj alnej . Kuria a rchidiec ezj alna , je śli nie s twierdzi nowych okoliczności, polec a proboszczowi p ar afii chrztu z aint e r e sowa n e go dokon a ni e s tosown e go wpisu do p a r afialnej księgi ochrzczonych. Jeżeli z aint er e sowany przyjął chrz e s t w p ar afii, któr a n ależy do innej diec ezji, wówcz a s kuria a rchidiec ezj alna prz e syła informację o żądaniu do kurii diec ezji chrztu. Dokume n t ację t ej s pr awy, zwła szcz a orygina ł oświadcz e ni a z aint er e sowa n e go, n al eży z achować w a rchiwum p ar afii, w któr ej złożył on swoj e żąda ni e. 7. Treść wpisu w księdz e ochrzczonych n a ma rgine sie akt u chrztu (zob. ka n. 5 3 5 § 2 ) winn a brzmi eć: „Dnia . . . . . . . . w Par afii.. . . . . . . w . . . . . . z łożył/ a żądanie z aprz e s t a ni a d alsz ego prz e twa rz a ni a j ego / j ej d a nych osobowych”. Adnot acj a t a mu si być umi e szcz an a n a świad ectwie chrztu. Świ ad ec two chrztu może by ć wykorzys tywan e wyłącznie w cel ach kościelnych, np. n a pot rz eby proc e s u małżeńskiego, przy s pisywa niu protokołu prz edślubn e go itp. Nie wolno pod żadnym pozor em wyd awać go osobom t rz ecim, w tym osobie, któr a skut ecznie złożyła żądani e. 8. Po dokon a niu a d not acji w księdz e chrztów proboszcz winien wys t awić w 2 e gz empl arz ach dokume n t potwierdz ający jej dokon a ni e. Jed e n e gz empl arz wręcz a się osobiście z aint e r e sowa n emu w kanc el arii p a r afialnej . Drugi e gz empl arz z a d not acją „Oryginał od e br ałam/ em”, d a t ą i n a zwą mi ej scowo ści pozos t aj e w a rchiwum p ar afii. W wyjątkowych sytu acj ach jed e n e gz empl arz t e go dokume nt u może zos t ać prz e s łany pocztą z a poświadcz eniem odbioru. Po wiadcz enie odbioru n ale y do czy do e gz empl ś ż łą ć arz a pozos t aj ąc ego w a rchiwum p ar afii. 9. W przyp a dku prz e s łania j akiejkolwiek kor e s pond e ncji z e s t rony Gen er alnego Ins p ektor a Ochrony Danych Osobowych czy s ądów p ańs twowych n ależy o tym fakcie ni ezwłocznie (n ajpóźniej n a s tępn e go dnia ) poinformowa ć kurię me t ropolit alną. 1 0. W przyp adku, gdy do kurii lub p a r afii wpłynie informa cj a z z agr a nicy o „wys tąpieniu z Kościoła” dokon a nym wob ec urzędnika cywilnego (zwła szcz a z t e r e nów Niemi ec) , nie odnotowuj e się t e go faktu w księdz e ochrzczonych. Zawiadomi enie n al eży z achować w a rchiwum p a r afii, a przy okazji osobis t ej rozmowy z osobą, któr ej s pr awa dotyczy, podjąć z powag ą t ę kwe s tię, z z achowa niem wszys tkich wymogów niniej sz ej ins t rukcji. 1 1. Jeśli w księdz e ochrzczonych zn ajduj e się, dokon a n a prz ed opublikowaniem niniej sz ej ins t rukcji, a d not acj a o „wys tąpieniu z Kościoła” tych, którzy wob ec urzędnika cywilnego zgłosili wys tąpienie, t e go rodz aju wpisy n al eży t r aktowa ć z n al eżytą rozwagą. Jeśli z wiedzy n a t ema t d a n ej osoby wynika , że pomimo złożonej d ekl ar acji nie mi ała rz eczywis t ej woli dokon a nia aktu a pos t a zji, n ależy zwrócić się do kurii z wnioskiem o a n ulowa ni e a d not acji w księdz e ochrzczonych. Jeśli s pr awa wyniknie przy okazji pogrz e bu, można udzielić ka tolickiego pogrz eb u w formi e uzn a n ej prz ez proboszcz a , o ile pr aktyka życia zma rłej osoby pozwal a sądzić, iż nie mi ała on a woli dokon a ni a a pos t azji, lub gdy prz ed śmiercią d ała ozn aki pokuty (ka n. 1 1 8 4 § 1 ) . 1 2. Pomimo akt u a pos t a zji, niezniszcz alny char akt er, j aki wyciska s akr ame n t chrztu św. (ka n. 8 4 9 ) , pozos t aj e ni ez a t a r ty. Apos t a t a , chc ący powrócić do p ełn ej wspólnoty z Kościołem, zgła sz a się do swoj ego proboszcz a . Spr awę n al eży wówcz a s prz e ds t awić w kurii me t ropolit alnej . Jedynie ordyn a riusz mo że uwolnić z ciążąc ej n a a po s t acie kary ekskomu niki, z z achowaniem prz episu kan. 1 3 5 7. Po uwolnieniu z kary kościelnej n al eży dokon a ć s tosown ej a d not a cji w księgach me t ryk alnych. Powr ac ający do p e łnej wspólnoty z Kościołem ka tolickim winien złożyć wyzn a ni e wiary według z a twierdzon e go obrz ędu („Obrzędy chrz eścijańskiego wt aj emnicz enia doros łych” – dod a t ek) . 1 3. W ni eb ezpiecz eńs twie śmierci grożącym a po s t acie z ak az przyjmowa nia s akr ame n tów ul eg a z awie sz eniu. W t akiej sytu acji, podleg aj ący karz e ek skomu niki może ot rzymać s akr ame nt alne rozgrz e sz e nie , przyj ąć n ama s zcz e nie chorych i przys tąpić do Komunii św. (k a n. 1 3 5 2 § 1 ) , jeżeli o to dobrowolnie poprosi i okaże pos t awę n awróc enia . Gdy minie nieb ezpiecz e ńs two śmierci n al eży z a s tosować proc ed urę, o któr ej mowa w p unkcie 1 2. 1 4. Ins t rukcj a wchodzi w życie z dniem 1 p aździernika 2 0 1 2 r. Katowic e, 1 7 wrz eśnia 2 0 1 2 r. VA I -7 1 5 5 / 1 2 ( - ) ks . Adam Pawla szczyk ( - ) + Wiktor Skworc Kanclerz Arcybiskup Metropolit a Kurii Metropolit alnej Katowicki
Posted on: Thu, 01 Aug 2013 09:04:08 +0000