Mensen die chronisch ziek zijn hebben elk moment van de dag keuzes te maken omdat hun energie lager is dan bij anderen ook hun fysieke toestand kan hen belemmeren om voor iets te kunnen kiezen wat ze graag zouden willen doen. Eigenlijk zou iedereen dit moeten weten, want wie er ooit ziek is geweest weet dat je het na een week, wat zeg ik soms na een paar dagen al beu bent om niet dat te kunnen wat je graag zou willen doen. Als jij hier al genoeg van hebt na 2 dagen stel je eens voor hoe je leven er uit zou zien als je dit je leven lang moet doen. De muren komen op je af, je voelt je leeg, eenzaam en vooral voel jij je niet vrij. Je bent vaker een toeschouwer dan iemand die kan deelnemen. Ondanks vele aanpassingen die mogelijk zijn val je buiten de norm van normaal gezond. Er zijn mensen in je omgeving die jou accepteren en als volwaardig blijven aanzien maar er zijn helaas teveel mensen die dit niet kunnen/willen/durven omddat ze hun eigen kwetsbaarheid/sterfelijkheid als mens hiermee onder ogen moeten komen. De vraag is of het inderdaad zo eng/vervelend is om gewoon te blijven doen tegen mensen die jou dit laten mee ervaren. Zelf heb ik dit persoonlijk van beide kanten mogen bekijken en mijn conclusie is dat hoewel niet alles leuk/fijn is je het bijzonder mag vinden om hierdoor een persoonlijke ervaring en nieuw inzicht mag en kan ontwikkelen over wat nu belangrijk is in jou leven en met wie je dit wil delen. Vrijheid gun je jou zelf binnen de mogelijkheden die het leven jou aanbiedt
Posted on: Tue, 09 Jul 2013 10:37:41 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015