Multiculturele oefenwedstrijden voor 5. 31 augustus & 7 september, door de nr.7 van dienst. We wilden dit seizoen flitsend van start gaan, oefening schijnt kunst te baren, dus zodoende gingen onze logistieke mensen achter de tekentafel kijken wat voor 5 de best mogelijke voorbereiding was. De wensen werden kenbaar gemaakt. Gurdie scheen te willen oefenen in Afghanistan, Leroy daarentegen leek Bosnië een betere uitkomst (de temperaturen verschillen daar immers minder met de onze) en Gert leek het wel wat een tripje te maken naar het Afrikaanse Burundi (voor een keeper is het belangrijk ook warm te blijven). De wensen waren duidelijk, nu was het zaak te kijken of dit binnen het budget paste. Helaas bleek het aan dubieuze debiteuren en andere zaken te wijten dat er niet voldoende in kas was om de kosten te dekken. Binnenlandse avonturen waren de resterende optie.. Een reis naar Erica werd ondernomen om een goede eerste helft, tegen de plaatselijke ’86 1, te laten opvolgen door een oververmoeide tweede. De eerste helft eindigde in 2-2, de tweede in 9-0. Om hier lang bij stil te staan lijkt me overbodig, ons talent kwam er niet meer uit houden we het maar bij. Er werd stilaan al gerept over mogelijkheden om toch een oefeninterland te spelen. Reyhan, de vrouw van onze vedette, wist dat er een aantal fanatieke voetballers waren te vinden uit onder meer de door onze spelers aangedragen landen. Na het verzoek om hier een potje tegen te spelen klonk een unaniem “ja” in de yoloswag chatbox. Na nog een 13e aanmelding van gastspeler John, kon conditie gerelateerde uitval ook opgevangen worden. De voorbereidingen konden beginnen voor een wedstrijd op het Azc, benefiet/ oefen, het zou een tweeluik blijken die zeker de moeite waard was! Dat de jongens van verscheidene naties konden voetballen zou al snel blijken op het speelveld van het Azc in Wilhemsoord. Eerst een duit in het zakje bij de organisatie, die grotendeels in handen was van Reyhan en Serkan. Het welkom op het Azc was warm, de aanwezige voorzieningen werden volledig voor ons ingericht. In de bijeenkomst zaal stonden schalen klaar met vers fruit, cake, snoep en meer te eten en drinken.. Hier kregen we achtergrond informatie over het centrum waar we ons bevonden, uitgeprocedeerde asielzoekers worden hier gestationeerd . Ook een aantal huisregels, die normaliter gelden, werden uitgelegd. Na ons omgekleed te hebben in de knutselruimte liepen we over het Azc, tussen de houten woningen door, richting het voetbalveld. Twee kleine stalen doeltjes en een pupillenveld (7 tegen 7) waren het strijdtoneel. Een plek waar de bewoners bijna elke dag wel een paar uur veel (voetbal) plezier beleven.. Aan toeschouwers geen gebrek, er waren minstens 50 bewoners afgekomen op het spektakel plus de support die wij meebrachten toch al snel 60 man langs de lijn. De jongens van het Azc waren zeer fanatiek en lieten dit zien door felle tackles en spreiden hun techniek ten toon door met goed voetbal ons te verslaan. (4-0) De verwijten richting molshoop nummer 6 en de slalom die gemaakt diende te worden tussen molshoop 3 en roosvicee pakje 2 gaven aanleiding tot een revanche verzoek! Maar toch vooral de gezelligheid van die 31e augustus en de grote blijdschap van de mensen op het centrum voor, tijdens en na afloop lagen hieraan ten grondslag.. De afspraak werd vastgelegd, de zaterdag erop zou de return plaatsvinden. Maar dan op Drenthina terrein. Gezien de omstandigheden waren de spelers van het Azc niet in de mogelijkheid zelf naar Emmermeer te komen. Hierop inspelend werd aangeboden de spelers te halen en terug te brengen, hiervoor werd de spelersbus van onze club ter beschikking gesteld. Cihan en Serkan reden ook en Rutger en John namen de heen en terug weg beurtelings voor hun rekening in vaders’ bus.. Om ook een warm welkom te verzorgen werd door onze supportersclub gezorgd voor een hapje en een drankje op de oude Ros. In navolging op tweenul.nl, dat in het kort verslag had gedaan over onze gezellige ontmoeting met het Azc kwam het Dvhn verslag doen van de thuiswedstrijd. In de persoon van onze eigen Frank Jeuring, visueel begeleid door fotograaf Jan Anninga kon 5 rekenen op heuse media-aandacht. Ook (Drenthina) huis fotograaf Erik Zefat wilde ons graag op de gevoelige plaat vastleggen.. De wedstrijd werd door een onpartijdige scheidsrechter geleid, die goed moest opletten tijdens het fanatieke duel. De wedstrijd verliep sportief, maar fel. Bijna elke speler heeft het zachte, engerlingvrije, gras wel aan de wangen gevoelt. Desalniettemin voerden lol en sportiviteit de boventoon, ondanks dat de 2 gegeven gele kaarten anders zouden doen vermoeden.. De mannen van 5, wederom met gastspeler John in de selectie, konden geen vuist maken gedurende de wedstrijd. Geen revanche dus, maar wederom een verlies (1-3). Na de wedstrijd was het tijd voor zaken, een tweetal spelers van het Azc werd overgehaald om ons team te komen versterken. Inschrijving e.d. zal in de komende tijd worden gerealiseerd.. Het tweeluik dat is afgewerkt was zonder meer uniek. Ik denk dat ik namens het team spreek als ik zeg dat we dit graag hebben gedaan en hier zonder meer in de toekomst een vervolg aan gaan geven. Het zijn meestal de kleine dingen waar men gelukkig van wordt, als je naar de blijdschap en brede lach van de Azc bewoners keek, was dit zo’n ding. Het belang van een maatschappelijke functie die een sportclub hoort in te vullen blijkt tijdens dit soort evenementen ook zonder meer. Voor ons een kleine moeite, voor andere mensen (met minder mogelijkheden) een groot plezier. Wat zonder meer wederzijds is geweest! Speciale attentie: Reyhan, Serkan, bedankt voor de organisatie. Voor ons en de mensen van het Azc was het zonder meer een bijzonder leuke ervaring!
Posted on: Mon, 09 Sep 2013 21:09:01 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015