Ne Elbasan isha,aty njoha njé djalé,cdo dité e takoja,sepse shumé e doja . Te dua mé thoshte,ty sdo te harroj,por ja qè ndodhi,mé posht po e shpjegoj. Ne Tirane shkonte,matematik studionte dhe mua mé thoshte té mos kisha frik,se kurr sdo me harronte,kurr sdo me tradhtonte. Por fjalet e botes,skishin te mbaruar,té gjith thonin vajz tjeter ka dashuruar. I shkrova nje letér,dy fjal shkroi ai,ME PRIT PATJETER,SE SHPEJT DO TE VI. Ne shtepi shkova,xhaketen e babit mora dhe ne tè pistoleten nxorra. U pash ne pasqyre,isha nxire ne fytyre . Kembezen e saj preka ngadal,por sa ta shkrepja,thash vetem kto fjal : QOFSH I LUMTUR ME ATE QE DO,POR VETEM MUA MOS ME HARRO. Kur degjon djali, se vajza kish vdekur, vjen nè tè qare.vjen ne te mekur,i thote rojtarit hape kete varr,dua ta shoh dua ta marr. Dhe loti i embel mbi faqe pikon,per dy te dashuruarit qe dashuria nuk u mbaron :( .... Ola...
Posted on: Thu, 15 Aug 2013 10:12:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015