Noenie*: DEEL 59 ADAM: ‘Kom mee’ zeg ik en trek haar mee naar binnen. ‘Wat doe je nou’ vraagt ze. ‘Ik denk dat dit illegaal is’ zegt ze weer. ‘Sssst’ zeg ik. Ik vind dit leuk. Ze is zo nieuwsgierig, maar ook voorzichtig. ‘Het huis stond te koop’ zeg ik. Ze keek me aan. ‘Ik dacht dat je wel wou zien hoe die er van binnen uitzag’ zeg ik weer. ‘Mogen we echt kijken’ vraagt ze nieuwsgierig. Ik knik. Ze loopt naar de woonkamer. ‘Hoe mooi’ zegt ze. ‘Hij is echt mooi ingericht. Huh, woonden hier Marokkanen?’ vraagt ze naar de sedarie kijkend. ‘Ik denk het’ lieg ik. Ze loopt verder. ‘Hij is goed ingedeeld, beter als ik had verwacht.’ Zegt ze weer. Ze wil naar een andere kamer rennen, maar ik hou haar vast bij haar arm. ‘Waar ga je heen’ zeg ik tegen haar. Ik trek haar dichterbij en ga met mn hand door haar haar. ‘Zou je hier willen wonen’ vraag ik weer. Ze moest lachen, maar toen ze mijn serieuze blik zag keek ze me verbaasd aan. ‘We kunnen dit niet betalen, Adam’ zegt ze. Ik bleef haar aankijken. ‘Wat als ik zeg dat dit allemaal voor jou is’ zeg ik. Haar ogen werden groter. ‘Ik begrijp het niet, hoe kun je dit betalen’ zegt ze. ‘Farah, kijk om je heen. Dit word je nieuwe thuis’ zeg ik. Ze kreeg een grote glimlach op haar gezicht. ‘Meen je niet’ zegt ze. Ik knik. ‘Moet ik het omroepen’ vraag ik. Ik doe mijn handen bij mijn mond en roep: ‘Mevrouw Souleyman, welkom thuis’. Ze begon te lachen. Even later stopte ze en keek me verward aan. Op dat moment wist ik dat ik alles moest uitleggen. ‘Luister Faar, ik ben niet helemaal eerlijk tegen je geweest’ ‘Hoe bedoel je, je hebt toch geen bank beroofd’ vraagt ze. ‘Nee, maar weet je nog toen ik tegen je zei dat ik geen geld had.’ Ze knikt. ‘Ik heb gelogen, ik heb nog alles dat ik van mijn vader heb geërfd’ zeg ik. ‘Hoe bedoel je’ vraagt ze verward. ‘Ik ben niet blut, wij zijn niet blut.’ Ze ging zitten en ik ging naast haar zitten. Ik vertelde haar alles. Ze deed haar handen in haar haren en leunde naar voren. Ik deed mijn hand op haar rug maar ze sloeg die weg. Ze keek weer op en keek me met betraande ogen aan. ‘Waarom had je me dit niet eerder verteld’. Ik had spijt, spijt dat ik het haar niet eerder had verteld. ‘Ik wou gewoon kijken hoe je zou reageren’ ‘Is dit de reactie die je had gehoopt’ zei ze naar haar gezicht wijzend. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik omarmde haar en trok haar dichterbij. Ik deed mijn kop in haar nek. Ze probeerde me los te krijgen, maar ik wou haar niet los laten. ‘Sorry, het was stom ik weet, maar het ging zo ver ik kon het onmogelijk zeggen’ zeg ik. Ze stopte met verzetten en begon te snikken. ‘Niet huilen, ik heb mezelf beloofd om je niet aan het huilen te maken’ zeg ik. Ze stopte en pakte mijn gezicht met 2 handen vast. ‘Zijn er nog meer geheimen die ik moet weten’ vraagt ze. Ik veegde haar tranen weg en schudde mijn hoofd. ‘Dit was alles, sorry’ zei ik. Ze knikte en keek weer voor zich. Ik vraag me af waar ze aan denkt. Ze stond in 1 keer op en trok me mee naar boven. Ze was weer heel blij, want ze lachte het uit. We liepen een lege kamer in en in het midden stopte ze. Ze ging tegen me aan staan met een lieve lach. ‘Ben je niet meer boos’ vraag ik . Ze schudde haar hoofd. Ze deed haar armen om mijn nek en ik deed de mijne om haar middel. ‘Jij hebt je geheim verteld wat later goed nieuws bleek te zijn. Ik heb namelijk een nieuwe garderobe nodig’ zei ze lachend. ‘Als je nieuwe kleren wil dan krijg je die’ zeg ik. ‘Ze schudde haar hoofd. ‘Niet normale kleren’ zei ze. Ik keek haar niet begrijpend aan. Ze pakte mijn handen vast en legde die op haar buik. Ik wist meteen wat ze bedoelde. Ze was zwanger. ‘Dit is nog beter nieuws’ zeg ik tegen haar. Ze knikte. Ik pakte haar weer bij de middel vast en trok haar weer dichterbij. Mijn lippen zochten de hare. Ze was aan het lachen. Ik drukte mijn lippen op de hare en kuste haar. ‘Ik hou van je, voor het geval je het nog niet wist’ zeg ik hijgend. ‘Ik ook van jou’ zegt ze zacht. Ik ga op mijn knieën en wrijf over haar buikje. ‘Ik weet nu al dat ik van jou hou’ zeg ik. Ik voel Farah’s handen over mijn kop gaan. ‘Dit word dan de babykamer’ zegt ze. ‘Ik kan nog niet geloven dat dit allemaal van ons is’ zegt ze dan. ‘Geloof het maar’ zeg ik.
Posted on: Fri, 16 Aug 2013 23:16:06 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015