Nuk e di se cfare ndjej, vertet, te betohem. Nuk kuptoj asgje. Vetem se naten ndjej qe te dua, te dua fort dhe kam nevoje te jetoj mes kraheve te tua per nje kohe qe varion mes perjetesise dhe pergjithmones. Kurse, pastaj, ka momente qe te urrej sepse kam kaq shume nevoje per ty e ti nuk je, nuk mund te jesh, dhe askush nuk mund te ma shpjegoje perse, atehere provoj te te urrej sepse per te dashur ty eshte e thjeshte, e pastaj urrej edhe veten sepse duhet te filloj per te mesuar per te te harruar. Nese do me kerkonin te tregoja cfare ndjej per ty, mendoj qe do merrja nje cope leter te bardhe dhe do ta lija ashtu, duke u menduar me ore te tera, jo sepse nuk di cfare te shkruaj per ty apo se nuk kam cfare te shkruaj per ty por thjesht sepse askush nuk do ta kuptonte, nuk e kuptoj as une, imagjino te tjeret. Per te kuptuar cfare ndjej kam nevoje te jem mes kraheve te tua, vetem ashtu do te isha i qartesuar. Por ti nuk je. Dhe kur nuk je ti, nuk jam as une. Ka vetem mjegull. Boshllek. Bie shi. Ka rreshqitje, thyerje. Gjithcka eshte nje katastrofe. Une nuk e di cfare te mendoj sepse ka momente qe do te doja te te harroja dhe te tjera qe dua te te kujtoj pergjithmone, e keshtu ti mbetesh ne mendjen time dhe krijon nje lemsh ne koke dhe te tjere ne zemer, ne fyt. Ndonjehere me ndodh te te enderroj dhe te zgjohem me faqet e lagura nga lotet dhe e vetmja gje qe me vjen te mendoj eshte qe nuk eshte e drejte. Me ty doja te qeshja, te fluturoja, te rrezohesha, te ringrihesha, te beja dashuri, me ty doja te vdisja. :( :( RILI
Posted on: Tue, 29 Oct 2013 16:26:28 +0000