OLANI GÖRMEK Etrafımızda meydana gelen şeyleri dikkatle gözlemleyip anlamaya çalışmalıyız. Fakat biz böyle yapmıyor olan bitene bakamıyoruz. Dünyaya kafamızdaki düşünce kalıpları ile bakıyoruz. Bu da gerçeği olduğu gibi görmeyi engelliyor. Sürekli düşünüyoruz, içimize gömülmüşüz, adeta düşünce haline gelmişiz.bu sağlıklı bir durum değildir. Düşüncenin nesnesi düşünce değil, varlıklar ve olgular olmalı. İnançların, dogmaların, ön yargıların, ideoloji ve klişelerin mahkumu ve esiri olmuşuz. “muhakeme etmek kolay, gözlem yapmak zordur” diyor Dr.Alexis Carrel. Zihnimiz gerçeği kavramakta zorlanıyor. Herkes iyi gözlem yapmayı beceremez. Bir gram gerçeğin üzerinde bin gram söz söylüyoruz. Yine Alexis Carrel: “az düşünce ve çok gözlem bizi hayata yaklaştırır, çok düşünce ve az gözlem bizi hayattan uzaklaştırır” diyor. En büyük sanatkârlar, düşünürler, bilim adamları en iyi gözlem yapabilenlerdir. Çok iyi gözlemci olmayan kimseler örneğin büyük sanatçı ve romancı olamazlar. Dr. Alfred Adler insanları tanımak için onların en küçük hareketlerini, mimiklerini ve onlardaki değişiklikleri dikkatle gözlememizi istiyor. Gözlemcilik aynı zamanda erdemdir, kendini dışa açmadır, dışarıya ilgi duymaktır. Ancak kendisiyle uğraşmayan, iç sorunlarını çözümlemiş kimseler dışa bakabilirler. Öyleleri var ki çok yakınlarında cereyan eden şeylerin bile farkında olmazlar. Konuşurken örneğin arkadaşını dinlemezler. Birden bire uyanır ve “…sen ne dedin” derler. Tanınan şey bizi etkileme gücünü kaybeder. Tanımak için gözlemek lazımdır. Bir yeriniz ağrıdığı zaman bile onu dikkatle gözleyin, onu hissetmeye çalışın, etkisi azalacaktır. Vesselam.
Posted on: Wed, 03 Jul 2013 17:36:47 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015