Opowiadanie. ~ Prolog. 'Po prostu zabrakło mi czegoś. I nie chodziło tu o tlen, siły czy też zdolność jakiegokolwiek rozumienia wagi tej sytuacji. Zabrakło mi po prostu jej. Potrzebowałem teraz jej bliskości i uczucia, które kiedyś zapoczątkowało naszą znajomość. Chciałem podnieść się i biec dalej, ale nie mogłem. Mój upadek pozbawił mnie wszelkich nadziei. Wszystko odeszło w jednej sekundzie. To tak, jakbyś miał w rękach cały świat, ale on nagle się zapadł, pozostawiając w twojej psychice wieczny mur nienawiści do każdego, kto pomagał Ci się wzbić i nad nim zapanować. Zniknęło wszystko. Nie miałem już nikogo. Nawet siebie już nie miałem. Balon kruchych złudzeń i wiarę przebiła nagle ciężka i ostra igła rzeczywistości. Przez chwilę jeszcze czułem ten bezgraniczny ból rozpaczy, ale później właściwie nic już nie czułem. Nie rozumiałem głosów, nie odróżniałem dźwięków. Wszystko wokół mnie migotało, a ja czułem się jak w najgorszym horrorze, zupełnie jakbym grał tam główną rolę. Próbowałem jeszcze złapać ostatnie oddechy, ale nie mogłem. I właśnie wtedy wszystko runęło, wraz z moim ciałem, które mimowolnie spadało w dół, tak beznamiętnie. Przed ostatecznym końcem poczułem na sobie jeszcze czyiś oddech, ale potem zacząłem spadać, licząc na to, że już nigdy nie będzie bolało [...].' magiczneinspiracje.blog.onet.pl --- > Zapraszam. ~ Option.
Posted on: Sat, 13 Jul 2013 12:39:55 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015