Papież Pius XII, któremu historycy stawiają zarzut uchylania się od zdecydowanego potępienia faszyzmu i tragedii wojennej całej Europy, 15 września podczas audiencji żołnierzy alianckich, w tym naszych Rodaków, powiedział - "Serce nasze zakrwawiło się wobec ruin waszej wielkiej stolicy Warszawy, w murach której rozegrała się jedna z najboleśniejszych - ale jedna z najbardziej bohaterskich - tragedii w całej historii waszego Narodu". A Warszawa nadal krwawiła. Wprawdzie tego dnia można było powiedzieć, że oddziały bandytów całkowicie wyparte zostały z Pragi - niestety - po drugiej stronie Wisły trwał zacięty bój, Nasi bronili zażarcie Śródmieścia, Żoliborza i części Mokotowa. Co gorsza, powstańcy odczuwają wobec siebie niechęć ludności cywilnej. To nie pomaga, wręcz podłamuje młodziutkich bojowników. Dzieje się chyba tak po raz pierwszy od wybuchu Powstania. A w prasie brytyjskiej pojawiają się artykułu porównujące warszawską tragedię do starcia z powierzchni ziemi czeskiej wsi Lidice w 42-gim. Oczywiście w kategoriach ocen etycznych. Powstania Warszawskiego nie da się porównać z żadną inną tragedią na mapie świata. Należy dodać, że stosunek Sowietów do Powstania, uznaje się powszechnie w prasie, za jedną z największych hańb tej wojny, nie pomniejszając roli amerykańskiego Prezydenta, który akceptował zachowanie bandziora na Kremlu. A ten z kolei w "podzięce" kazał ot choćby ponazywać setki ulic jego imienia w Polsce. Skurwysyństwo nie pojętej miary, o czym często zapominamy. Wielu wspaniałych tego dnia odeszło, m.in. znany całej Warszawie i środowisku naukowemu EDWARD LOTH, wybitny antropolog, lekarz i filozof. Na jego grobie, na skromnej tabliczce umieszczono nieporadnie wypisaną datę - 15 września 1944-go.
Posted on: Sun, 15 Sep 2013 21:18:51 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015