Play It Again, Sam (1972) του Herbert Ross H - TopicsExpress



          

Play It Again, Sam (1972) του Herbert Ross H ρομαντική κομεντί Play It Again, Sam είναι αξιοσημείωτη για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους : Είναι μία από τις δύο μονάχα ταινίες της δεκαετίας του ΄70 στις οποίες ο Woody Allen έπαιξε χωρίς να τις έχει σκηνοθετήσει και ταυτόχρονα αποτελεί την πρώτη – επί οθόνης – συνεργασία του τελευταίου με την αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια του στα Seventies, Diane Keaton. Αποτελώντας διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου του ίδιου του Allen και σκηνοθετημένο από τον στυλίστα Herbert Ross , το Play It Again, Sam αποτελεί μια ανόητη – αλλά γουστόζικη – σαχλαμαρίτσα γύρω από έναν τυπάκο που ερωτεύεται τη γυναίκα του καλύτερου του φίλου, ενώ ταυτόχρονα δέχεται τις «συμβουλές» μιας φανταστικής εκδοχής του κινηματογραφικού ειδώλου που ακούει στο όνομα …Humphrey Bogart. Το κοντράστ ανάμεσα στον ιδιόρρυθμο, μικροσκοπικό Allen και στον μειλίχιο, καμπαρντινάτο Bogie (τον υποδύεται ο Jerry Lacy) παραμένει διασκεδαστικό καθ’ όλη τη διάρκεια του φιλμ και η χημεία ανάμεσα σε Allen και Keaton – που υποδύονται δύο συμπαθείς νευρωτικούς – είναι εκπληκτική. Έτσι, παρόλο που δεν γίνεται ποτέ αληθινά αστείο, κι άσχετα με το γεγονός πως το στόρι εξελίσσεται με αρκετά «μηχανικό» τρόπο (ειδικά προς το τέλος), το φιλμ κυλάει ομαλά για τον Θεατή. Το σκηνικό τοποθετείται στο Σαν Φρανσίσκο κι ο Γούντι υποδύεται τον Allan, έναν σινε-κριτικό που τον έχει μόλις εγκαταλείψει η γυναίκα του, Nancy (Susan Anspach). Ο Allan βρίσκει παρηγοριά στην συντροφιά του φίλου του, Dick (Tony Roberts), που έχει μια ατομική επιχείρηση, και της συμπαθούς, αλλά ευέξαπτης συζύγου του, Linda (Keaton). Καθώς οι τελευταίοι προσπαθούν - επανειλημμένα - να γνωρίσουν στον Allan διάφορες γυναίκες (τα περισσότερα από αυτά τα ραντεβού στα τυφλά θα έχουν καταστροφική κατάληξη), ο ίδιος ο Allan «φαντασιώνεται» πως ο αγαπημένος του … «σκληρός» του σινεμά, ο Μπόγκαρτ, έχει αποκτήσει «σάρκα και οστά» προκειμένου να τον… «βοηθήσει» στα συναισθηματικά ζητήματα. Αυτή η σύλληψη οδηγεί σε ένα περίπλοκο… «σκηνικό» το φιλμ, με τον Allan να προσπαθεί να την «πέσει» στη Linda, ενώ ταυτόχρονα τσακώνεται με τον… Μπόγκι, που τον ωθεί να δρα περισσότερο «επιθετικά». Το τι ακολουθεί…. δεν περιγράφεται! Παραδίδοντας μια ακόμα – σχεδόν απελπιστικά – κωμική ερμηνεία, από αυτές που αποτέλεσαν το σήμα κατατεθέν των πρώιμων ρόλων του, ο πάντα «υπερ – επενδυτικός» Γούντι στηρίζεται τόσο στο σωματικό slapstick όσο και στο πνευματώδες, «εγκεφαλικό» χιούμορ. Κι ενώ η διαρκής, «αλληγορική» πρόσκρουσή του πάνω σε τοίχους ή ο «εκσφενδονισμός» του πάνω σε τραπέζια από ένα σημείο και μετά… κουράζουν, εν τούτοις οι «ατάκες» του είναι όλες … Πρώτης Γραμμής ! («Ήμουν απίστευτος χθες βράδυ στο κρεβάτι, να φανταστείς δε χρειάστηκε να συμβουλευτώ το… «εγχειρίδιο» ούτε μια φορά!). Από σεναριακής πλευράς, ο Allen παραδίδει σπουδαία δουλειά «απλώνοντας» επιτήδεια το έργο, κάνοντας «οριζόντιες» προσθήκες αλλά και χρησιμοποιώντας μια σειρά από σκηνικά προκειμένου να το κάνει να δείχνει «κινηματογραφικό». Παράλληλα, ο σκηνοθέτης επινοεί έξυπνα τεχνάσματα προκειμένου ο… χαρακτήρας του Μπόγκι να «γλιστράει» μέσα κι έξω απ’ τις σκηνές. Βασικά, τα περισσότερα πράγματα λειτουργούν σχεδόν μέχρι το τέλος, εκεί όπου οι ανατροπές στο στόρι δένουν το φιλμ…. «κόμπο», έτσι ώστε να μπορέσει ο Allen να «ανασυστήσει» - με το δικό του ιδιότυπο στυλ – την τελική σκηνή από την «Καζαμπλάνκα» (1942). (σ.σ. η πραγματική σκηνή του φιλμ, παρουσιάζεται στην εναρκτήρια σεκάνς του Play It Again, Sam, καθώς ο ήρωας παρακολουθεί την «Καζαμπλάνκα» στο σινεμά). Αυτή η κάπως «αναγκαστική» κορύφωση, καταστρατηγεί το όλο «αβίαστο» ύφος και στυλ που διακρίνει το υπόλοιπο φιλμ, ίσως όμως και να αποτελούσε τον καλύτερο τρόπο για να «ξεπληρώσει» κανείς το χρέος του απέναντι στο «Μύθο» του Μπόγκαρτ. Παρά τις όποιες ατέλειες, το Play It Again, Sam αποτελεί ένα must για τους φαν του σινεμά των Seventies, καθώς ένα χρόνο αργότερα, ο Allen και η Keaton ξανασυναντιούνται για να γυρίσουν τον «Υπναρά» (Sleeper, 1973), το πρώτο από τα πέντε συνολικά φιλμ που σκηνοθέτησε ο Allen στη δεκαετία του’ 70 και που έκαναν οι δυό τους, μαζί. Με άλλα λόγια, το Play It Again, Sam ήταν το ξεκίνημα μιας …όμορφης «παρέας»!
Posted on: Thu, 07 Nov 2013 00:56:35 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015