(Prominente niet-moslims over de Profeet vrede en zegeningen zij met hem) Alphonse de Lamartine, de Franse dichter, historicus en staatsman, zegt: Nooit heeft een mens voor zichzelf, vrijwillig of onvrijwillig, een meer subliem doel gesteld, aangezien dit doel bovenmenselijk was: om de bijgelovige zaken, die tussen de mens en zijn Schepper waren gedrongen, omver te werpen; om God aan de mens terug te geven en de mens aan God; om het rationele en heilige idee van Goddelijkheid te herstellen, temidden van de chaos van de materiele en misvormde goden van afgoderij die toendertijd bestonden. Nog nooit had een mens een taak op zich genomen die zo ver boven de menselijke kracht is, met zulke zwakke middelen. Immers, hij had zowel in de gedachte als in de uitvoering van zo een geweldig plan, geen ander instrument dan zichzelf en geen andere hulp dan een handvol mannen die in een uithoek van de woestijn woonden. Ten slotte heeft geen mens ooit zo een enorme en blijvende revolutie in de wereld volbracht; want in minder dan twee eeuwen na zijn verschijning, heerste de Islam, in geloof en in wapens, over heel Arabie en veroverde in de Naam van God Perzie, Khorasan, Transoxania, West India, Syrie, Egypte, Abessinie, het gehele bekende continent van Noord Afrika, talrijke eilanden van de Middellandse Zee, Spanje en een deel van Frankrijk. Als grootsheid van doel, kleinheid van middelen en verbazingwekkende resultaten de drie criteria zijn voor een menseljik genie, wie zou het dan durven om enig geweldig mens in de geschiedenis te vergelijken met Mohammad? De meest bekende mensen creeerden slechts legers, wetten en rijken. Zij stichtten, als er al iets was, niet meer dan materiele machten die vaak voor hun ogen afbrokkelden. Deze man bewoog niet alleen legers, wetgevingen, rijken, volken en dynastieen, maar hij bewoog miljoenen mensen in éénderde van de toen bewoonde wereld. En meer dan dat: hij bewoog de altaren, de goden, de religies, de ideeen, de geloven en de zielen. Op basis van een Boek, waarvan elke letter wet is geworden, creeerde hij een spirituele nationaliteit die de mensen van verschillende talen en rassen verenigde. Hij heeft een onuitwisbare karakteristiek voor deze moslim nationaliteit achtergelaten, de haat voor valse goden en de passie voor de Ene en Immateriele God. Dit wrekende patriottisme tegen de ontheiliging van de hemel vormde de voortreffelijkheid van de volgelingen van Mohammad: de verovering van éénderde van de aarde voor de geloofsleer was zijn wonder; of het was veeleer niet het wonder van de mens maar dat van de rede. Het idee van de Eenheid van God, verkondigd temidden van de uitputting van de fabelachtige theogonie, was op zichzelf zo een groot wonder dat door het uiten hiervan met zijn lippen, het alle oude tempels van afgoden vernietigde en éénderde van de wereld in vlam zette. Zijn leven, zijn meditaties, zijn heldhaftige verkondigingen tegen het bijgeloof van zijn land, zijn dapperheid in het uitdagen van de razernij van afgoderij, zijn standvastigheid in het verdragen ervan voor 15 jaar in Mekka, zijn aanvaarding van de rol van publieke verachting en bijna slachtoffer te zijn van zijn landgenoten... Deze geloofsleer was tweevoudig: de Eenheid van God en de onstoffelijkheid van God. De eerste zegt wat God is en de laatste zegt wat God niet is. De ene wierp valse goden omver met het zwaard en de andere startte een idee met woorden. Filosoof, Redenaar, Apostel, Wetgever, Veroveraar van Ideeen, Hersteller Van Rationele Geloven... De stichter van twintig aardse rijken en één spiritueel rijk: dat is Mohammad. Met beschouwing van alle normen waarmee menselijke grootheid kan worden gemeten, kunnen wij ons gerust afvragen: is er enig mens geweldiger dan hij? Bron: Histoire de la Turquie, Parijs, 1854, Vol. 2, blz. 276-277
Posted on: Tue, 10 Sep 2013 13:17:18 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015