RREBELE… Humbas tej Nëpër humbëtirën e qiellit, Kam humbur zemrën Ndërsa gjurmët Zhyten thellë Nëpëe këngë të trishta zogjësh… Përmes klithma rrufeshë pagane Dëgjoj zërin tnëd të trendafilt Si një degë Mbushur me lauresha… Një zë magjik Një fjalë që më marros Më ngre peshë Dhe më bënë Të ndjehem I dashuruar Gjer në cmenduri… Por që të arrij deri tek puthja jote Më duhet të shmang gjëmbat Dhe zjarrin e rrufenjtë… Ndëersa ti rend Mbi kuajt e hazdisur të reve Me puthjen ndër duar si një peng… Sa larg… sa larg rënkon dielli Me kokën Mbështetur Mby supet e tu prej femre Ku dashuria Lahet në një shi yjesh… I vetëm Kërkoj të kap për frerësh Kuajt e tërbuar të hoveve të tua Por ah, Qënka e kotë… Trokun e kuajëve të rrëmujshëm Shikoj Se si e rrëmben kjo ditë vjeshte Për një tablo pikture rrebele…
Posted on: Tue, 22 Oct 2013 06:52:43 +0000