Realities Which Form Our Instincts The door was closed. I - TopicsExpress



          

Realities Which Form Our Instincts The door was closed. I fumbled three times with the doorknob. I thought the room was occupied then, buttoning up my vest, I entered, my head lowered. I feared a nasty look that took form in my instincts. At that moment, very gently, I turned my head towards the window which the wind had opened. Papers lying on the desk now lay scattered on the floor. My head lowered, one by one, I picked them up with humility and placed them on the desk in expectation of a growl or a rude look. Cheerfully, I raised my head. A large, empty armchair was facing me. I backed away with ceremony and fear saluting the empty armchair... Those waiting before the door one in front of the other make life precarious, reflecting themselves, in windows which bang from the wind. by Uzeyir Lokman CAYCI Ankara, 22.02.1979 Traduit par by Yakup YURT en français French free verse translated into English free verse by Joneve McCormick – 2002 ¤ LES REALITES QUI SE FORMENT DANS NOS INSTINCTS J’ai tripoté Trois fois avec mes doigts La porte fermée... J’ai pensé Qu’il « Occupé... » Ensuite, En boutonnant ma veste Je suis entré... Ma tête était baissée, Je craignais De regard méchant Se formaient Dans mes instincts... A ce moment-là, Tout doucement J’ai tourné ma tête Vers la fenêtre Que le vent avait ouverte... Les papiers Posés sur le bureau S’étaient dispersés par terre... Ma tête baissée Un par un, je les ai ramassés Avec beaucoup d’humilité... Et je les ai déposés Sur le bureau... Dans l’attente d’un grondement Ou d’un regard rude Allégrement J’ai levé ma tête Un gros fauteuil tout vide Etait en face de moi... De ce bureau de haute fonction Où j’étais entré Avec cérémonie et crainte Je suis sorti à reculons En saluant le fauteuil vide... Ceux qui attendaient devant la porte Les uns après les autres Ont également fait comme moi... La précarité de la vie Se reflétait Dans les fenêtres Qui cognaient à cause du vent... Üzeyir Lokman ÇAYCI Ankara, le 22.02.1979 Traduit par : Yakup YURT ¤ İÇGÜDÜLERİMİZDE ŞEKİLLENEN GERÇEKLER Kapalı kapıyı Üç kere parmaklarımla Tıkırdattım... “Meşguldür...” diye Düşündüm Sonra, Ceketimin düğmesini İlikleyerek İçeriye girdim... Başım eğikti, Karşıya bakmaktan Çekiniyordum... Masaya doğru İlerledim... Sert bir ses Kötü bir bakış İçgüdülerimde Şekilleniyordu... O an, Rüzgarın açtığı Pencereye doğru Yavaş yavaş Başımı çevirdim... Masa üzerindeki Kağıtlar Yerlere savrulmuştu... Ben onları Bir mahcubiyetle Başım eğik Tek tek topladım... Ve masanın üzerine Bıraktım... Bir gürleme, Sert bir bakış beklerken Başımı yavaş yavaş Kaldırdım... İri bir koltuk Bomboş karşımdaydı... Törenle, İrkilerek girdiğim Bu makam odasından Boş koltuğu selamlayarak Geri adımlarla Dışarı çıktım... Kapı önünde bekleyenler de Tek tek Benim gibi yaptılar... Hayatın iğretiliği Rüzgârla çarpan Pencerelerde Akisleniyordu... Üzeyir Lokman ÇAYCI Ankara, 22.02.1979 ¤ Las realidades que se forman en nuestros instintos He azotado Tres veces con mis dedos La puerta cerrada... He pensado que está Ocupado... Enseguida Abotonando mi chaqueta Entré... Mi cabeza estaba inclinada Temía Miradas malvadas Se formaban En mis instintos... En ese momento Suavemente Volví mi cabeza Hacía la ventana Que el viento había abierto... Los papeles Colocados sobre el escritorio Se hallaban esparcidos por el suelo Mi cabeza inclinada Uno a uno los junté Con mucha humildad... Y los deposité En el escritorio A la espera de un rugido O de una mirada hosca Alegremente Levanté mi cabeza Un ancho sofá vacío Estaba frente a mí... De esa oficina de alto desempeño Donde había entrado Con ceremonia y temor He salido reculando... Mientras saludaba al sofá vacío Aquellos que aguardaban ante la puerta Unos tras otros Hicieron tal como yo... La precariedad de la vida Se reflejaba En las ventanas Que golpeaban a causa del viento... by Uzeyir Lokman CAYCI Ankara, 22.02.1979 Los poemas que publicamos fueron traducidos por Yakup YURT La traducción, del francés al español, de estos poemas, es del poeta y narrador Leo Castillo ¤ Die Realitäten die sich in unserem Instinkt bilden Ich habe geklopft drei mal mit meinen Fingern an die geschlossene Türe.... ich dachte dass er...besetzt ist dann, meine Weste zuknöpfend trat ich ein.... mein Kopf war gesenkt, ich befürchtete böse Blicke dies bildete sich in meinem Instinkt.... in diesem Moment ganz sachte drehte ich meinen Kopf gegen das Fenster das der Wind geöffnet hatte..... die auf dem Pult abgelegten Papiere hatten sich auf dem Boden zerstreut... mein Kopf war gesenkt eins ums andere las ich auf mit viel Demut und legte sie auf das Pult.... eine Schelte erwartend oder einen strengen Blick erleichtert hebe ich meinen Kopf ein grosser leerer Sessel war vor mir... aus diesem Chefbüro das ich betreten hatte zeremoniell und mit Furcht bin ich rückwärts hinaus gegangen den leeren Sessel grüssend... alle die draussen warteten einer nach dem andern haben sich auch so verhalten... Unsicherheit des Lebens Üzeyir Lokman ÇAYCI Ankara, 22.02.1979 Von übersetzt seiend : Monika SCHUDEL ¤ Yer aldığı yayınlar : A été publié dans : 00.12.1999 Comme ça et autrement N°20 (France) 00.06.2000 Les Amis Thalie N°24 (France) 00.03.2001 Verso N°104 (France) ¤ From roubi andredakis Sent: samedi 19 janvier 2008 12:52 Subject : LES REALITES QUI SE FORMENT DANS NOS INSTINCTS Cher Uzeyir Cayci, Merci pour le superb poem. Le verse anglais pourrait etre publie dans le journal anglais The Sons of Camus Writers International. Si ca vous interese, je peux lintroduir a lediteur Miss Ann Davidson, qui habite au Canada. Je crois que ca pourrait etre introduit , en anglais encore, au journal Metverse Muse de qui lediteur est Mme. Tulsi Hanumanthu, et elle habit a lInde. Je peux lintroduir a tous les deux, si vous voulez. Si vous connaisez la langue anglaise, je pourrais vous envoyer mon journal Creature Features et peut etre vous auriez un poem sur le sujet creatures. Merci encore, Amicalement Rubi Pardon, pasaccents, je ne les trouve pas dans ce programme. ¤ ILLUSTRATİON (RESİM) : ÜZEYİR LOKMAN ÇAYCI CONCEPTEUR İNDUSTRİEL - ARCHİTECTE DİNTÉRİEUR İÇ MİMAR – ENDÜSTRİ TASARIMCISI 55, RUE LOUİSE MİCHEL 78711 MANTES LA VİLLE FRANCE UZEYİR.CAYCİ@FREE.FR artmajeur/serap/
Posted on: Fri, 26 Sep 2014 20:40:43 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015