Rok temu zakupiłam tomik "Chwila" Wisławy Szymborskiej. Spotkałam się z tam wierszem "W zatrzęsieniu", pozwolę sobie zacytować fragment: "Mogłam być sobą - ale bez zdziwienia, a to by oznaczało, że kimś całkiem innym". Przyznaję się bez bicia, że miałam straszny problem ze zrozumieniem istoty "zdziwienia". Kilka miesięcy później - w marcu- pojechałam do Warszawy na forum Jungowskich inspiracji. Tam dowiedziałam się, że zdziwić się sobą jest równe odnalezieniu swojej tożsamości. Dziś przypomniały mi się te słowa czytają esej Czesława Miłosza "Granice sztuki". Tak się teraz zastanawiam. Czy Wy czujecie, że wiecie kim jesteście? Czy wasza tożsamość ciągle ulega zmianom? A jeśli tak, to czy te zmiany nie są częścią tożsamości? Polecam przy okazji esej Czesława Miłosza i Jego listy z Arturem Międzyrzeckim :) Standardowo jeszcze piosenka youtube/watch?v=V1bFr2SWP1I
Posted on: Sun, 21 Jul 2013 11:39:55 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015