Rrugeve sot shetitem vetem duke menduar me veten: Ato kujtime si u treten, endrrat tona sot ku mbeten? E vazhdoj rrugen me nostalgji, Ja...po e shoh stolin tone. Ate stol ku rrinim te dy, tani po rri veç nje person. E prap rrugen e vazhdoj, kengen tone duke degjuar. Ate kenge qe ne na bashkoj, ah sa shume sot e kam mallkaur. Ja ku erdha dhe ndalova, para shtepise tende te vjeter. Tek pragu i deres pushova, e mes lotesh shkrujta kete leter: I vetem jam sot ne kete prag qe dikur e ndanim te dy. Ti si zog fluturove larg, e une i vetem po qaj per ty. Mes lotesh kerkoj te kupjoj kete bot, pse sillet me njerezit keshtu kjo jet? Te lutem me jep nje pergjigje o zot, se heshtja e mallkuar shpirtin ma vret. (Izo Todaj)
Posted on: Tue, 29 Oct 2013 20:34:19 +0000