Sobota jest tym dniem, który poprzedza niedzielę - Dzień Pański, święty zatem. A zatem, jest to dzień, kiedy się świętuje. A nieodłącznym elementem świętowania jest...? No, co innego jak ciacho? Ciacho u nas (jeszcze) na stole figuruje. A stało się to w związku z nieśmiałą aprobatą mojego ślubnego, która to była odpowiedzią na całkiem odważną sugestię propozycji nie do odrzucenia, dotyczącej skonsumowania szarlotki. Szarlotkę jednak trzeba najpierw upiec a ja umiem piec jedynie dwa ciasta (sernik i piaskowe w stu odsłonach) i szarlotka na kruchym na mojej liście nie figuruje. Ot zagwozdka. Szczęściem mam sąsiadów a wiadomo: "jak dobrze mieć sąsiada" a jeszcze lepiej mieć takich sąsiadów jak ja mam. Puk, puk i mam przepis. I złotą radę. I pieczemy. Nie byłabym jednak sobą, gdyby mi się nie włączył w kuchni eksperymentator. No, włączył się. W sumie nie bardzo go hamuję, bo zwykle nie przysparza zbyt wielu kłopotów a jest raczej powodem do zadowolenia i kulinarnego sukcesu. I tym razem stanął na wysokości zadania. W życiu nie jadłam tak pysznej szarlotki. Hm... z kokosami i na miodzie. Wielka blacha z piekarnika jest pełna, ale jedynie w 1/3 - w 2/3 jest pusta. I nie jest to przejaw pesymizmu, choc to akurat mało optymistyczna wiadomość. W poniedziałek u nas odpust a jutro ... niedziela, gości chciałam zaprosić. :( A szarlotkę polecam.
Posted on: Sat, 05 Oct 2013 22:21:49 +0000