Startup Eind jaren negentig was ik betrokken bij een paar #startups. De internethausse was toen al goeddeels over haar hoogtepunt heen, maar onder aanvoering van toko’s als Newconomy en aanverwanten bedachten vele jonge #ondernemers dat het goud via een #ethernetkabel binnen zou stromen. Ik begeleidde twee bedrijven: een bedrijfje dat zich bezighield met 3D-objecten in websites en een onderneming die een soort blackbox voor het transport had ontwikkeld dat - vanzelfsprekend via het internet - kilometerstanden en dergelijke communiceerde naar de administrateurs van het desbetreffende transportbedrijf. Nee. Ik noem geen namen. De eerste was het leukste. Het bedrijf was aan de rand van Amsterdam-centrum gevestigd in een oud pakhuis dat tot kantoor was verbouwd. Alleen de maandhuur van het pand was gierend hoog. En dat was niet het enige waaraan het #geld op standje overdrive werd verbrand. Ik kwam in mei binnen toen de hut al enkele tonnen rode cijfers schreef, maar er was niets aan de hand. #Schulden hoorden er bij. Toegegeven: het enthousiasme en de passie waarop twee knapen van net in de twintig geloofden dat de wereld op hun #product zat te wachten, was bijna vertederend. De #pijplijn zat stampvol met potentiële #opdrachtgevers, waaronder - jawel - zelfs #Disney. Als die opdrachten los zouden komen, kon er direct een bedrag met zes nullen aan de #bankrekening worden toegevoegd. Ook de huisbankier - tegenwoordig een staatsbank - zag dat zo. Geen vuiltje aan de lucht. Dat tweede bedrijf was een stuk conservatiever in de financiële #huishouding. Uitgangspunt was dat de schulden beperkt zouden blijven tot de #investering in de eerste versie van het product. Nieuwe versies moesten worden gefinancierd uit #inkomsten uit de eerste opdrachten. Deze onderneming had zitting genomen in een kantoortje dat onderdeel was van het business center bij het voetbalstadion van Utrecht. Uitzicht op het veld, maar dat was dan ook meteen de enige ‘luxe‘ aan het verblijf. De #kosten moesten laag blijven en dit was redelijk betaalbaar. Beide #bedrijven waren binnen twee jaar kapot. Samengevat: het ene door te veel #lef en #risico, het andere omdat het te behouden opereerde. In beide gevallen dodelijk. Ik denk in deze tijden regelmatig terug aan die periode. Lang heb ik gedacht dat het systeem met startups, #incubators en #venture #capitalists ten dode was opgeschreven. Onzin natuurlijk: bedrijven zullen komen en gaan. Het is van alle tijden. Deze week was ik bezoek bij #ESA in Noordwijk: op uitnodiging van een opdrachtgever die het thema #ruimtevaart slim koppelt aan zijn product en de Europese ruimtevaartorganisatie heeft overtuigd om mee te doen aan een congres. Los van het feit dat je je als normale sterveling als een kind in de snoepwinkel waant als je over het complex wandelt, is ESA blijkbaar een #broedplaats voor allerlei ideeën en nieuwe bedrijfjes. ESA is de ultieme #incubator geworden. Tientallen ondernemingen komen voort uit plannen die ESA ooit eens heeft ontwikkeld ten behoeve van eigen projecten, maar niet #commercieel wil vermarkten. Daarvoor praat het met ondernemers die daarin wel brood zien. Het ‘systeem’ werkt dus wel. Mits goed begeleid. En: we hebben dus wel degelijk geleerd van die hysterische periode ten tijde van de #dotcom-hausse. Helaas was er deze week nog een moment dat ik aan die tijd terugdacht. Helaas, ja. Afgelopen week zag ik in het Dagblad van het Noorden - ik woon in #Emmen, vandaar - dat een grote modezaak op de fles was. Een #familiebedrijf dat al negentig jaar bestond. Kapot. Ik hoorde van een bedrijf in mijn woonplaats dat het ook niet heeft gered. De ondernemer in kwestie gaat terug in #loondienst. Het is niet gelukt. Dat heeft in beide gevallen niets te maken met onverantwoord geld verbranden... Beide bedrijven hadden ervaring. Beide bedrijven hadden een solide bedrijfsvoering. Niks avonturiers. Bedrijven komen en gaan. Al ligt de #omloopsnelheid op dit moment wel erg hoog. En dat is zorgelijk. *** Elke week vindt u op onze Facebook-pagina een blog over een actueel onderwerp dat het MKB raakt. Deze week is de blog geschreven door Jeroen Mulder. Hij schrijft op persoonlijke titel. Jeroen is journalist, fotograaf, copywriter, ondernemer, werknemer voor een groot internationaal IT-bedrijf... enfin: Jeroen is workaholic. Hij heeft een geheel eigen visie op ondernemen in de breedste zin des woords. Hij schrijft erover. Hij praat erover. Graag zelfs. Namens MKB-alles-in-1 verzorgt hij ook met plezier lezingen.
Posted on: Mon, 02 Sep 2013 05:58:02 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015