TA CZĘŚĆ ULEGŁA USUNIĘCIU I NIE PUSZCZĘ TEGO. CV O WATYKANIE ZAWIADAMIAM, ŻE WYSŁAŁEM ZAWIADOMIENIE DO CZŁONKÓW RADY BEZPIECZEŃSTWA ONZ, ONZ I MEDII, O WPROWADZENIU MATERIAŁÓW NIŻEJ PRZEDSTAWIONYCH. POTWIERDZENIE O DOKONANYM KROKU ZAMIESZCZAM NIŻEJ: Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:16 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:17 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:18 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:19 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:20 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: society@nytimes Wysłane: 16:21 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Od: Mariusz Kowalski Do: letters@iht Wysłane: 16:21 sobota, 2013-1-19 Temat: Mariusz Szczodrowski Mariusz Szczodrowski Barcelona dnia 19.01.2013 r. DO EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA Zawiadamiam o wprowadzeniu niniejszego tekstu do Facebooka. ROZDZIAŁ O WATYKANIE Sprawa ze względu na stan powagi wymusiła zawiadomienie Członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, ONZ, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, i Medii. UZASADNIENIE Na wstępie chcę zaznaczyć, że zawarte informacje w niniejszym rozdziale są wstrząsające, i czytający może odczuć naruszenie jego/ej uczuć. W takim wypadku czytający winien teraz odstąpić od zapoznania z treścią niniejszego rozdziału, mimo że zawiera prawdę. Ten rozdział wyłącznie jest poświęcony dla tych którzy są gotowi na zapoznanie z prawdą, nawet jeśli sprawa czytającego postawi w niekorzystnym świetle. Jeżeli uznałeś/aś, że możesz zapoznać się z niniejszym rozdziałem, to wstęp do zrozumienia sprawy wymaga użycia obrazowego przykładu, który w sposób bezpośredni postawi was w niekorzystnym świetle. W niniejszej sprawie użyłem wersetów Biblii o których wielu nie ma zielonego pojęcia, że takie istnieją. Wersetów tych nie używa się wobec laików, gdyż wyrażają sprawę w sposób bezpośrednio - obrazowy. Jednakże ze względu na fakt skróconego kursu zapoznacie się z nimi teraz. Gdybyśmy chcieli się zdobyć na szukanie prawdziwej Religii, to na podstawie niżej przedstawionego stanowiska wykluczymy niemal wszystkie religie, gdyż akceptują stan, który wyklucza Biblia, a tym samym Bóg. Przykładem tym jest Księga Powtórzonego Prawa (Piąta Mojżeszowa) w wersetach 12:10-12: Przekład według Biblii Tysiąclecia: (10) Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; (11) nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. (12) Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. Wyżej wskazane wersety to dopiero początek, a co dopiero Cała Biblia. Wyżej przedstawiona sprawa jest silnie bagatelizowana, gdyż dla zrozumienia sprawy należy odnieść się do obrazowego przykładu, który uświadomi czytelnika w powadze sprawy, żeWielu z Was w sposób bezpośrednio definiowany, nie wierzy w istnienie BOGA. Dowód? Czytaj niżej uzasadnienie. UZASADNIENIE Dla uzyskania emerytury zadajesz trud zapoznania z warunkami uzyskania świadczenia emerytalnego, i w tym celu zapoznajesz się z ustawodawstwem dotyczącym tej sprawy, i podejmujesz starania w celu uzyskania tego świadczenia, które wiąże się z wyrzeczeniami i ciężką pracą. W większości przypadków końcowym finałem jest uzyskanie rozczarowującego świadczenia, które ma zabezpieczyć byt do końca życia. Okres zabezpieczenia może dotyczyć okresu dziesięciu lat lub więcej. W naszym przykładzie niech to będzie sto lat. Wiem, poniosło mnie, ale niech tak będzie. W sprawie uzyskania emerytury zadajesz taki trud, a w sprawie uzyskania życia wiecznego nic nie robisz lub prawie nic? Czego jest to wynikiem? BRAKU WIARY W ISTNIENIE BOGA. Ale to nie koniec. A gdyby wprowadzono ustawodawstwo o odebraniu świadczeń emerytalnych? Wiesz co by się działo? REWOLUCJA!!! Jednakże wprowadzono działania abyś nie uzyskał/a życia wiecznego (Mateusza 23:13): Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. TO SŁOWA SAMEGO JEZUSA. Jak uzyskać wieczne życie? Powstała w tej sprawie ustawa, którą nazywamy Biblią, i to Ona zawiera wszelkie ustawodawcze warunki jakie muszą zostać spełnione w sprawie uzyskania TEGO ŚWIADCZENIA. Jak wspomniałem na podstawie obecnej wykładni Biblii dokonywanej przez religie większość z ludzi nie dostąpi wspaniałego daru jakim jest życie wieczne. Dodatkowo Biblia jest źródłem Niezbywalnych Praw w której poziom przedstawionych Niezbywalnych Praw przewyższa te, które znajdujemy w Konwencjach i Traktatach, a skrzywiona wykładnia Biblii jest również skrzywioną wykładnią Niezbywalnych Praw jakie Ona prezentuje. Niżej przedstawiam wzbudzenie procesów-skarg przeciwko systemom religijnym, które wykorzystują status religii dla brudnych, często przestępczych celów (wchodzących w kolizję z Niezbywalnymi Prawami). Pierwszą skargą jakiej dokonałem była źródłem medialnego ataku na Watykan, między innymi przez Times. Skarga składała się z trzech pism, które następowały krótko po sobie. W tym okresie zmarł Papierz Jan Pawel II, i wielu fanatyków Watykanu nieoficialnie przypisuje mojej osobie, że dokonałem spiskowego zamachu na życie Papierza, zabijając go przez wzbudzenie wysokiego stanu napięcia nerwowego, które miało być źródłem śmierci. Jeżeli fanatycy chcą mnie skarżyć to niech to zrobią oficjalnie, a napewno proces wyniosę do Rady Bezpieczeństwa ONZ i wszystkich Medii na całej ZIEMI w celu uświadomienia Narodów co wyrabia Watykan przeciwko NARODOM. Podejrzewam, że dokładnie z tego powodu Watykan nie może pozwolić sobie na proces z moją osobą, ponieważ w obronie wykorzystam Biblę przeciwko Niemu, z odniesieniem tego stanu do Niezbywalnych Praw. W sprawie skarg faktem jest, że sporządziłem skargi przeciwko Watykanowi z wykorzystaniem wersetów Biblii wskazując status Watykanu u Boga (nie wygląda on najlepiej). Jednakże zanim wystąpiłem ze skargami, wezwałem Watykan aby ten zaprzestał polityki przeciwko Narodom. Watykan zlekceważył wezwanie. W skargach wykorzystałem nastepujące wersety z Biblii z uzasadnieniem ich. Wersety jakie wykorzystałem brzmią następująco: 1. List Judy 1 - 19: (1) Juda, sługa Jezusa Chrystusa, brat zaś Jakuba, do tych, którzy są powołani, umiłowani w Bogu Ojcu i zachowani dla Jezusa Chrystusa: (2) miłosierdzie wam i pokój, i miłość niech będą udzielone obficie! (3) Umiłowani, wkładając całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uważam za potrzebne napisać do was, aby zachęcić do walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym. (4) Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa. (5) Pragnę zaś, żebyście przypomnieli sobie, choć raz na zawsze wiecie już wszystko, że Pan, który wybawił naród z Egiptu, następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli; (6) i aniołów, tych, którzy nie zachowali swojej godności, ale opuścili własne mieszkanie, spętanych wiekuistymi więzami zatrzymał w ciemnościach na sąd wielkiego dnia; (7) jak Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie /położone/ miasta - w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała - stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia. (8) Podobnie więc ci prorocy ze snów: ciała plugawią, Panowanie odrzucają i wypowiadają bluźnierstwa na Chwały. (9) Gdy zaś archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluźnierczego, ale powiedział: Pan niech cię skarci! (10) Ci zaś /temu/ bluźnią, czego nie znają; co zaś w przyrodzony sposób spostrzegają jak bezrozumne zwierzęta, to obracają ku własnemu zepsuciu. (11) Biada im, bo poszli drogą Kaina i oszustwu Balaama za zapłatę się oddali, a w buncie Korego poginęli. (12) Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście... samych siebie pasą... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie mające owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione... (13) rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę... gwiazdy zabłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone... (14) Również o nich prorokował siódmy po Adamie /patriarcha/ Henoch, mówiąc: Oto przyszedł Pan z miriadami swoich świętych, (15) aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie bezbożne uczynki, przez które okazywała się ich bezbożność, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbożni. (16) Ci zawsze narzekają i są niezadowoleni ze swego losu, /choć/ postępują według swoich żądz. Usta ich głoszą słowa wyniosłe i dla korzyści mają wzgląd na osoby. (17) Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, (18) gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy, którzy będą postępowali według własnych pożądliwości. (19) Oni to powodują podziały, /a sami/ są cieleśni /i/ Ducha nie mają.... 2. Ewangelia wedlug Mateusza 23:13 - 39 (Słowa Samego Jezusa): (13) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. (15) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. (16) Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: Kto by przysiągł na przybytek, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą. (17) Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? (18) Dalej: Kto by przysiągł na ołtarz, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą. (19) Ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? (20) Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. (21) A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. (22) A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada. (23) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. (24) Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! (25) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. (26) Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta. (27) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. (28) Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. (29) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych, (30) i mówicie: Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków. (31) Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. (32) Dopełnijcie i wy miary waszych przodków! (33) Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść potępienia w piekle? (34) Dlatego oto Ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych. Jednych z nich zabijecie i ukrzyżujecie; innych będziecie biczować w swych synagogach i przepędzać z miasta do miasta. (35) Tak spadnie na was wszystka krew niewinna, przelana na ziemi, począwszy od krwi Abla sprawiedliwego aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zamordowaliście między przybytkiem a ołtarzem. (36) Zaprawdę, powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na to pokolenie. (37) Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swe pisklęta zbiera pod skrzydła, a nie chcieliście. (38) Oto wasz dom zostanie wam pusty. (39) Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie Mnie odtąd, aż powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. 3. Apokalipsa - Objawienie Jana 17:1-18: (1) Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak odezwał się do mnie: Chodź, ukażę ci sąd na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami, (2) z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu. (3) I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię. I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. (4) A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu. (5) A na jej czole wypisane imię - tajemnica: Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi. (6) I ujrzałem Niewiastę pijaną krwią świętych i krwią świadków Jezusa, a widząc ją zdumiałem się wielce. (7) I rzekł do mnie anioł: Czemu się zdumiałeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę Niewiasty i Bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów. (8) Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata - spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć. (9) Tu trzeba zrozumienia, o mający mądrość! Siedem głów to jest siedem gór tam, gdzie siedzi na nich Niewiasta. (10) I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden istnieje, inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy przyjdzie, ma na krótko pozostać. (11) A Bestia, która była i nie ma jej, i ona jest ósmym, a jest spośród siedmiu i zdąża na zagładę. (12) A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią. (13) Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii. (14) Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni. (15) I rzecze do mnie: Wody, które widziałeś, gdzie Nierządnica ma siedzibę, to są ludy i tłumy, narody i języki. (16) A dziesięć rogów, które widziałeś, i Bestia - ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem, (17) bo Bóg natchnął ich serca, aby wykonali Jego zamysł i to jeden zamysł wykonali - i dali Bestii królewską swą władzę, aż Boże słowa się spełnią. (18) A Niewiasta, którą widziałeś, jest to Wielkie Miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi. 4. 1 List do Koryntian 6:9-10: (9) Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, (10) ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. 5. List do Galatow 5:19-21: (19) Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, (20) uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, (21) zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. W następnej skardze z dnia 10.12.2010 r. do Międzynarodowego Trybunału wskazałem na istnienie od 16 marca 1962 ustawodawstwa ustanowionego przez Watykan pod nazwą: CRIMEN SOLLICITATIONIS. Po przeprowadzonym śledztwie Watykan został zalany medialnymi oskarżeniami. Ciekawostką jest, że za kadencji Jana Pawla II ustawodawstwo obowiązywało, a w procesie o beatyfikację musi dojść do udowodnienia cudu. Tak też w świetle obowiązującego ustawodawstwa w sprawie Ochrony Niezbywalnych Praw wprowadzenie i podtrzymywanie CRIMEN SOLLICITATIONIS jest CUDEM. Kolejną skargą do Międzynarodowego Trybunału z dnia 26.01.2012r. było wskazanie na groźbę wykorzystania stanu wiary przez fałszywą wykładnię przeciwko systemom politycznym na poziomie statusu spraw obiętych ścisłą tajnością. Treść Skarg z dnia 10.12.2010 i z dnia 26.01.2012 : Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] DW: [email protected] Wysłane: 18:23 piątek, 2010-12-10 Temat: Mariusz Szczodrowski EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA Rada Europy Strasburg, Francja Skarga na podstawie Artykułu 34 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz Artykułu 45-47 Regulaminu Trybunału I. STRONY A. SKARŻĄCY / SKARŻĄCA (Należy przedstawić informacje dotyczące skarżącego/skarżącej i ewentualnie jego/jej reprezentanta/reprezentantki) 1. Nazwisko ......SZCZODROWSKI.................................................................................... 2. Imię (imiona)......MARIUSZ, ROBERT ............................................................................... Płeć: mężczyzna/kobieta (podkreślić) 3. Narodowość ......POLSKA...................................... 4. Zawód ...........GÓRNIK.......................................... 5. Data i miejsce urodzenia ............15 MAJA 1972 SŁUPSK .............................................................. 6. Stały adres zamieszkania ....(MIEJSCE POBYTU )...41-905 BYTOM , STALOWA 6/7 .................................................................. 7. Telefon nr.......531-878-094....................... Fax nr.................................... 8. Aktualny adres (jeśli inny niż podany w pkt.6) .............................................. 9. Imię i nazwisko reprezentanta/reprezentantki [1] ........................................ 10. Zawód reprezentanta/reprezentantki ...................................................... 11. Adres reprezentanta/reprezentantki ........................................................ 12. Telefon nr ............................... Fax nr ............................... B. WYSOKA UKŁADAJĄCA SIĘ STRONA (Należy podać nazwę Państwa/Państw, przeciwko któremu/którym skierowana jest skarga) 13……WATYKAN................................................................................................................... II. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE STANU FAKTYCZNEGO (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część II) 14.........Tajne wprowadzenie w 1962 r jako ustawodawstwa Watykanu, CRIMEN SOLLICITATIONIS. III. OŚWIADCZENIE O DOMNIEMANYCH NARUSZENIACH KONWENCJI I/LUB PROTOKOŁÓW WRAZ Z UZASADNIENIEM (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część III) 15........ Naruszono Art.3, Art.5 ust.1, Art.9 ust.2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Na wstępie należy zaznaczyć, że skargi rozpatrywane są zgodnie z procedurą Art.33 lub Art.34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ale w niniejszej sprawie nie bez znaczenia jest stan adekwatności naruszenia Art.6 ust.2 w związku z Art.19 ust.1 Konwencji o Prawach Dziecka. I w związku z tym zachodzi potrzeba rozpatrzenia sprawy w trybie Art.43 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, i to tym bardziej, iż tryby Art.30 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności mogą spowolnić zatrzymanie patologicznej zbrodni. Najkrótsza definicja źródła praw określa, akty stanowione przez organy państwowe, które w swej treści zawierają normy prawne. A więc mówiąc o źródłach prawa w tym znaczeniu, określamy je najczęściej mianem aktów normatywnych („Wikipedia”). Definiując sprawę do niniejszej skargi, wprowadzając w życie CRIMEN SOLLICITATIONIS oznacza wprowadzenie przez Watykan jako normatywnego aktu prawa niosącego możliwość zastraszania ofiar w celu zatajenia zbrodni i ukrycia sprawcy zbrodni. W referacie wygłoszonym przez Dominikański Ośrodek Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach i Straż Miejską Wrocławia w dniu 24 kwietnia 2006r. między innymi podano: Uchwała Parlamentu Europejskiego o sektach w Europie - 29 luty 1996r. - potwierdza prawo do wolności wyznania religii. PE wezwał w niej państwa członkowskie do zbadania, czy ich przepisy dotyczące takich kwestii jak orzecznictwo, prawo podatkowe i prawo karne są wystarczające, aby uniemożliwić nielegalną działalność grupom religijnych. Państwa członkowskie powinny również wzmocnić wzajemną wymianą informacji dotyczących zjawiska sek. Stwierdzam, że zgodnie z definicją Uchwały Parlamentu Europejskiego CRIMEN SOLLICITATIONIS z całą pewnością wchodzi w kolizję z prawem karnym. Dodatkowo jeżeli stan odpowiedzi członków państw na Uchwałę Parlamentu Europejskiego jest w tonie, że CRIMEN SOLLICITATIONIS jest miarodajny i zgodny z ustawodawstwem, oznacza współudział członków państw w zbrodni. Dodatkowo dochodzi stan członkostwa Watykanu z CRIMEN SOLLICITATIONIS w Organizacji Narodów Zjednoczonych, która za wymóg członkostwa w Niej stawia: Członkiem ONZ, wg artykułu 4. Karty NZ może być każde państwo miłujące pokój, które przyjęło zobowiązania zawarte w Karcie i - zdaniem ONZ - jest w stanie je wypełniać.Zgromadzenia Ogólnego podjętej na wniosek Rady Bezpieczeństwa. Aby mieć pojęcie dalece krzywdzącego wykorzystania seksualnego, należy zwrócić uwagę, iż w skutkach definiowane jest jako Trauma lub Uraz psychiczny, i w skutkach wymieniane jest obok wojny lub z przebywaniem w obozie koncentracyjnym. Niżej przedstawiam specjalistyczne wyjaśnienie, którego dokonały „Pedofil.pl” i Fundacja „Kidprotect.pl”: ”CZYM JEST TRAUMA Trauma lub Uraz psychiczny - ostry, nagły uraz (szok), który może spowodować zaburzenia somatyczne i psychiczne. Często na skutek intensywnej emocji lub urazu czaszkowego, wywołanego wypadkiem lub jednorazową katastrofą (trzęsienie ziemi, pożar, wypadek, śmierć bliskiej osoby, gwałt, itd.), człowiek przejawia mniej lub bardziej trwałe objawy zaburzeń psychicznych (syndrom pourazowy). Najważniejsze z nich to drażliwość, łatwe uleganie zmęczeniu, astenia, amnezja, regres do któregoś ze stadiów okresu dziecięcego, czasem ucieczka w chorobę i alkoholizm. do góry strony CZYM JEST SYNDROM STRESU POURAZOWEGO Zespół stresu pourazowego, zaburzenie stresowe pourazowe, PTSD (ang. posttraumatic stress disorder) - rodzaj zaburzenia lękowego będący efektem przeżycia ekstremalnie traumatycznego wydarzenia. Zaburzenie lękowe spowodowane przez stres o dużej sile, powodujący kryzys psychiczny, przekraczający ludzkie przeżywanie (wojna, zgwałcenie, przebywanie w obozie koncentracyjnym). Jest to opóźniona lub przedłużona reakcja. Początek zaburzenia występuje po okresie latencji, który może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Przebieg ma charakter zmienny, ale w większości przypadków można oczekiwać ustąpienia objawów. Czynnikami predysponującymi mogą być zaburzenia osobowości lub wcześniejsze dekompensacje nerwicowe (nie są one konieczne dla jego wystąpienia). U niektórych osób zaburzenie może utrzymywać się przez wiele lat i przejść w trwałą zmianę osobowości (ICD-10 F62.0 Trwała zmiana osobowości po katastrofach (po przeżyciu sytuacji ekstremalnej). Kryteria DSM-IV 1. Pacjent przeżył traumatyczne zdarzenie, w którym wystąpiły obydwa warunki: a) doświadczenie, bycie świadkiem lub styczność ze zdarzeniem bądź zdarzeniami związanym z faktem lub niebezpieczeństwem śmierci bądź poważnego zranienia lub naruszenia nietykalności fizycznej samego pacjenta albo innych osób; b) reakcja pacjenta obejmowała silny strach, bezradność lub przerażenie (uwaga: U dzieci może się to objawiać przez dezorganizację zachowań lub pobudzenie). 2. Traumatyczne zdarzenie jest ciągle doświadczane na nowo na jeden lub kilka sposobów: a) nawracające i natrętne wspomnienia zrazu obejmujące wyobrażenia, myśli lub spostrzeżenia; b) powracające koszmary senne o przeżytym zdarzeniu; c) złudzenia lub zachowania jakby uraz się powtarzał; d) silny niepokój w styczności z wewnętrznymi bądź zewnętrznymi wskazówkami symbolizującymi lub przypominającymi jakiś aspekt traumatycznego wydarzenia; e) reakcje fizjologiczne na wewnętrzne lub zewnętrzne wskazówki symbolizujące lub przypominające jakiś aspekt traumatycznego zdarzenia. 3. Trwałe unikanie bodźców związanych z urazem i osłabienie normalnej reaktywności (niewystępujące przed urazem), objawiające się co najmniej trzema z następujących zachowań: a) dążenie do unikania myśli, uczuć lub rozmów związanych z urazem; b) dążenie do unikania czynności, miejsc lub ludzi pobudzających wspomnienia o urazie; c) niemożność przypomnienia ważnych aspektów urazu; d) wyraźne zmniejszenie zainteresowania wykonywaniem istotnych czynności; e) poczucie wyłączenia lub wyobcowania; f) ograniczony zasięg afektu; g) poczucie zamkniętej przyszłości; 4. Trwałe objawy nadpobudliwości (niewystępujące przed urazem), wyrażające się w co najmniej dwóch formach: a) trudności w zasypianiu lub przesypianie; b) rozdrażnienie lub wybuchy gniewu; c) trudności z koncentracją; d) nadmierna czujność; e) wyolbrzymione reakcje lękowe 5. Zaburzenia utrzymują się co najmniej miesiąc. 6. Zaburzenia powodują klinicznie znaczące pogorszenie samopoczucia lub upośledzenie społecznych, zawodowych lądź innych ważnych obszarów funkcjonowania. do góry strony KRÓTKOTERMINOWE SKUTKI WYKORZYSTANIA SEKSUALNEGO Konsekwencje fizyczne Wykorzystanie seksualne, obejmujące penetrację czy przemoc fizyczną, moż wiązać się z doznaniem przez ofiary obrażeń fizycznych, w tym uszkodzeń narządów płciowych. U ofiar mogą wystąpić siniaki,otarcia, zranienia, infekcje układu moczowo-płciowego, choroby weneryczne, a u starszych dziewcząt ciąża. Zaburzenia funkcjonowania u dzieci wykorzystanych seksualnie przejawiają się również jako zaburzenia snu i wypróżniania (np. zaparcia), a także jako zachowania regresywne, jak moczenie nocne czy mimowolne oddawanie kału. Wśród ofiar następują zmiany w zwyczajach żywieniowych i zaburzenia jedzenia: utrata apetytu albo przejadanie się. Dzieci wykorzystane skarżą się też często na bóle głowy i brzucha, mają nudności, wymiotują. Konsekwencje emocjonalne Ofiary nadużyć odczuwają lęk, przejawiają zaburzenia nastroju, zwłaszcza depresję, mogą być nadaktywne, mają poczucie winy, bezsilności, straty, odczuwają wstyd, wyrażają silne reakcje złości, wrogości. Poziom lęku jest wysoki szczególnie u dzieci, które oprócz samego wykorzystania seksualnego doświadczały również przemocy fizycznej i emocjonalnej. Lęk u ofiar przejawia się zarówno w postaci uogólnionej, ale także jako specyficzne fobie, często związane bezpośrednio z okolicznościami wykorzystania bądź groźbami ze strony sprawcy. Zaburzenia nastroju mogą przybierać postaci trwałego obniżenia nastroju, depresji bądź trwale podwyższonego poziomu aktywności dziecka, które wykazuje wtedy zaburzenia uwagi, koncentracji, nadruchliwość, stały niepokój. Między formami konsekwencji emocjonalnych istnieją silne powiązania. Dzieci mogą czuć się bezsilne, jeśli nie udawało im się powstrzymać sprawcy przed wykorzystaniem. W wyniku wykorzystania mogą mieć poczucie straty swojej niewinności. Czują się winne wykorzystania i odpowiedzialne za nie, zwłaszcza gdy przyjęły do siebie sposób myślenia sprawcy, co do tego, jakoby same chciały wykorzystania, cieszyły się z niego. Poczucie winy i wstydu jest jeszcze silniejsze, jeśli dziecko rzeczywiście odczuwało fizyczną przyjemność z aktywności seksualnej z osobą dorosłą (co jest możliwe, gdy sprawca powstrzymywał się od zachowań sprawiających ból fizyczny dziecku, np. od penetracji), a także na skutek oskarżeń ze strony innych osób o prowokowanie zachowań sprawcy. Dziecko może czuć złość i wrogość nie tylko wobec sprawcy, ale także wobec innych osób, np. tych, które nie potrafiły go ochronić. Wszystkie te emocje, a zwłaszcza wstyd i samooskarżanie się, prowadzą do obniżenia samooceny i depresji. Symptomy seksualne Dzieci, które doświadczyły nadużyć seksualnych ze strony dorosłych, częściej niż inne dzieci przejawiają nadmierną seksualizację zachowania i dysponują czasami zaskakującą wiedzą dotyczącą seksualności. Nieodpowiednie zachowanie seksualne dzieci-ofiar może się przejawiać w postaci kompulsywnej masturbacji. Ofiary wykorzystania seksualnego angażują się w seksualne interakcje z rówieśnikami, często nietypowe dla dzieci w ich wieku, bo oparte na wiedzy nabytej w wyniku nadużyć. Niejednokrotnie dzieci te chronicznie stosują agresję seksualną wobec młodszych czy słabszych dzieci. Ofiary, które nauczyły się, że ich ciało służy do używania go przez innych, mogą składać dorosłym osobom propozycje seksualne lub kierować do nich prośby o seksualną stymulację. Prowokacyjne zachowanie wobec innych, często stosowane nieświadomie w celu zwrócenia na siebie uwagi, może w rezultacie zwiększać ryzyko ponownego skrzywdzenia tych dzieci. U ofiar wykorzystania homoseksualnego może pojawić się lęk dotyczący identyfikacji seksualnej. Symptomy w zachowaniu Dzieci wykorzystane seksualnie często mają problemy w szkole, wagarują albo nawet porzucają szkołę, uciekają z domu, popełniają przestępstwa. Bywają nieposłuszne, konfliktowe, agresywne wobec innych dzieci, a także opiekunów, przejawiają zachowania antyspołeczne. Często dokonują samookaleczeń (np. nacinanie skóry) i prób samobójczych, a także stosują używki. Dzieci-ofiary wykorzystania bywają wyizolowane od rówieśników, mają poważne problemy z relacjami międzyludzkimi. Sporo z nich przejawia objawy nerwicy lub innej choroby psychicznej. Spowodowana wykorzystaniem seksualnym strata naturalnej ufności, niezbędnej do prawidłowego rozwoju dziecka, powoduje pogorszenie się rozwoju poznawczego molestowanych dzieci. U młodszych dzieci może to powodować opóźnienia w mówieniu, rozwoju motorycznym, a u starszych - problemy z koncentracją i trudności w funkcjonowaniu w szkole. do góry strony DŁUGOTERMINOWE SKUTKI WYKORZYSTANIA SEKSUALNEGO U wielu ofiar wykorzystania seksualnego w dzieciństwie objawy maleją z upływem czasu. Jednocześnie u pewnej części ofiar obserwuje się wręcz pogorszenie funkcjonowania i nasilenie objawów. Postrzeganie siebie i funkcjonowanie emocjonalne Jednym z najczęstszym spośród długoterminowych negatywnych efektów wykorzystania jest depresja. Dorosłe ofiary wykorzystania seksualnego w dzieciństwie częściej niż inni ludzie myślą o popełnieniu samobójstwa, mają za sobą historię samouszkodzeń i prób samobójczych. Lęk, tak chroniczny, jak i ostry, jest powszechny wśród dorosłych ofiar nadużyć seksualnych w dzieciństwie. Lęk ten oraz stałe napięcie przeżywane przez ofiary mają swój wyraz w symptomach somatycznych: często występują zaburzenia snu i koszmary nocne. Z doświadczeniem wykorzystania seksualnego związek mają również zaburzenia jedzenia, np. anoreksja i bulimia. Odchudzanie się w przypadku ofiar często nie ma u źródeł dbania o atrakcyjny wygląd, lecz wręcz przeciwnie - chęć pozbycia się cech kobiecych, co w podświadomości ma jakoby zapewnić bezpieczeństwo, chroniąc przed ponownym skrzywdzeniem. Dysocjacja, czyli generowanie przez nieświadomość rozmaitych (pozornych lub rzeczywistych) dolegliwości fizycznych w celu uzasadnienia niepodejmowania działań przez ofiarę lub odwrócenia jej uwagi od niechcianych myśli i uczuć, początkowo używana przez nią jako strategia radzenia sobie z wykorzystaniem, w późniejszym okresie staje się autonomicznym symptomem. W przypadku niektórych ofiar wykorzystania seksualnego mogą wystąpić zaburzenia psychotyczne oraz histrioniczne i pograniczne zaburzenia osobowości. U dorosłych ofiar wykorzystania seksualnego występują również: nadwrażliwość emocjonalna, depresja, lęk, wrogość, somatyzacja, natręctwa, wyobrażenia paranoidalne, psychotyczność, poczucie winy; dodatkowo u kobiet - przejadanie się i kłopoty ze snem, a u mężczyzn - fobie i myśli o śmierci. Doświadczenie w dzieciństwie wykorzystania seksualnego przez osobę dorosłą ma wpływ na tworzenie się własnego obrazu. Poczucie bezsilności, izolacji, naznaczenia jako ofiary utrzymują się u dorastających ofiar wykorzystań, zwłaszcza gdy sprawcą był członek rodziny. Długoterminowym efektem wykorzystania seksualnego jest często negatywny obraz swojej osoby i niska samoocena. Funkcjonowanie seksualne Ofiary nadużyć seksualnych w dzieciństwie mogą w dorosłym życiu przejawiać problemy w przystosowaniu seksualnym. Ofiary przejawiają większy lęk seksualny, większe poczucie winy związane ze współżyciem seksualnym, brakuje im satysfakcji ze związków seksualnych. U kobiet-ofiar nadużycia seksualnego występuje niejednokrotnie zmniejszenie popędu seksualnego. Większość ofiar wykorzystania wewnątrzrodzinnego jest niezdolnych do zrelaksowania się i odczuwania przyjemności z aktywności seksualnej, unika seksu lub przeciwnie - odczuwa kompulsywne pragnienie seksu. Długotrwałym skutkiem wykorzystania seksualnego dziecka mogą być także zmiany w preferencjach seksualnych i orientacji seksualnej ofiary (na homoseksualną). Funkcjonowanie interpersonalne i społeczne Dorosłe ofiary odczuwają wpływ wykorzystania na swoje relacje z innymi ludźmi. W przypadku ofiar wykorzystania w rodzinie silne odczucia wrogości skierowane są nie tylko przeciw sprawcom, ale także przeciw matkom. Ofiary odczuwają silny lęk przed mężczyznami, ale także przed kobietami, przejawiają wysoki poziom lęku w sytuacjach społecznych. Osoby, które doświadczyły wykorzystania seksualnego, przyjmując rolę ofiary, są podatne na ponowną wiktymizację, np. gwałt lub przemoc ze strony partnera. U ofiar nadużyć seksualnych występują często różnego rodzaju uzależnienia: od alkoholu, narkotyków, leków psychotropowych. Poważnym długotrwałym skutkiem doświadczenia wykorzystania seksualnego w dzieciństwie może być prostytucja. Transgeneracyjne skutki nadużyć seksualnych Konsekwencje transgeneracyjne wykorzystania seksualnego dziecka są szczególnie groźne, ponieważ na skutek ich wystąpienia zwiększa się liczba ofiar tego nadużycia. Są one prawdopodobne zwłaszcza w przypadku, gdy sprawcą był członek rodziny ofiary. Konsekwencje te polegają na przenoszeniu wykorzystania na następne pokolenia. Szczególnie w przypadku kobiet-ofiar, często następuje identyfikacja z rolą ofiary, w wyniku czego wykorzystana w dzieciństwie matka uczy swoje dzieci stawania się ofiarą. Mniejsza jest zdolność ofiary jako matki do ochrony dzieci przed wykorzystaniem seksualnym, m.in. ze względu na mechanizmy zaprzeczania, wypierania własnych doświadczeń ofiary. Wykorzystane w dzieciństwie kobiety często wiążą się z osobą podobną do sprawcy, która stanie się sprawcą wykorzystania wspólnych dzieci. Identyfikacja ze sprawcą ma z kolei miejsce przeważnie w przypadku mężczyzn, którzy byli w przeszłości ofiarami nadużyć seksualnych. Wybierają oni wówczas taką partnerkę, która nie będzie umiała ochronić swoich dzieci przed wykorzystaniem, a była ofiara (mężczyzna) staje się sprawcą nadużyć seksualnych wobec wspólnych dzieci”. Watykan w celu przeprowadzenia zatajania zbrodni wykorzystuje przeciwko swoim ofiarom definicję wiary, która przedstawia wiarę jako przyrodzony stan umysłu, polegający na pewności prawd przedstawionych w Biblii. Faktem jest, że każdy Katolik wieży w nadchodzące Królestwo Boże i spodziewa się zostać jego częścią i jedyną możliwością nie skorzystania z nadchodzącego dobrodziejstwa jest ekskomunika, gdyż ten tryb udaremnia skorzystanie z korzyści wiary. Natomiast w stanie jako dla żyjących ekskomunika skutkuje sankcjami jakie określił Watykan (Wikipedia): W Kościele katolickim kara kościelna (tzw. cenzura), która pozbawia osobę obłożoną ekskomuniką prawa uczestniczenia w życiu religijnym z powodu ciężkiego przestępstwa wobec jego porządku i nauki. Nie ma charakteru definitywnego. Wyróżnia się excommunicatio latae sententiae – wiążącej mocą samego prawa, która następuje automatycznie po czynie. Przez sam czyn katolik tak bardzo oddala się od Kościoła, że nie może być dalej uważany za jego członka. W katolickich Kościołach wschodnich nie ma ekskomuniki latae sententiae. Istnieje za to rozróżnienie na ekskomunikę większą i ekskomunikę mniejszą. Pierwsza jest całkowitym zakazem uczestniczenia w życiu religijnym, druga natomiast jest zakazem uczestniczenia w Eucharystii i może być związana również z zakazem wstępu do kościoła. Żeby przybliżyć stan powagi musimy skoncentrować się na stanie jaką żywią wiarę Katolicy aby na tej podstawie móc odnieść się do stanu, iż sprawcom zbrodni udaje się uniknąć odpowiedzialności karnej. A więc, zgodnie z definicją życia wiecznego, Katolicy wieżą w następującą definicję (Wikipedia): Życie wieczne jako wynik aktu zbawczego Boga oznacza egzystencję istnienia ludzkiego po śmierci ciała w określonym miejscu zwanym rajem tzn. w bezpośrednim sąsiedztwie Boga, pod jego opieką, miłością i zaopatrzeniem w przeciwieństwie od egzystencji w miejscu wiecznego potępienia zwanym piekłemjako miejscu oddalonym od miłości, opieki i jego zaopatrzenia. Powyższy stan wskazuje, że sprawcy zbrodni zastraszają ofiary ekskomuniką, aby te dokonały oceny w formie. Czy warto użalać się lub skarżyć za chwilową udrękę, szkodę poniesioną w obecnym życiu skoro zyskuję życie wieczne, a które może przekreślić ekskomunika? W niniejszej sprawie siła wiary jest nie bez znaczenia, gdyż ludzie dla spraw wielkich z ich punktu widzenia, gotowi są nawet poświęcić własne życie. W tej sprawie Biblia przedstawia wiele aktów ofiarności, i na tym poprzestanę, gdyż to nie czas aby je analizować. Definicja wiary nie tylko dotyczy Chrześcijan ale również innych religii, a nawet osób działających dla jakiejś ideii, która jeżeli znajdzie się w definicji wiary, dokładnie na tej podstawie można dokonać rzeczy racjonalnie niemożliwych. Jeżeli podejdziemy do sprawy w tonie wyżej wymienionym, wówczas uświadomimy sterowanie i wpływanie na decyzje funkcjonariuszy publicznych w państwach, ale jedynie tych funkcjonariuszy publicznych, którzy wierzą, nie wykluczając w tym przywódców państw, którzy pod groźbą ekskomuniki lub innych sankcji muszą wykonać polecenia, gdyż taki jest interes boży, który niesie wiernym kościół. IV. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE ART. 35 PAR. 1 KONWENCJI (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część IV. Jeśli jest to konieczne, informacje wymienione w pkt. 16-18 można przedstawić na odrębnej kartce dla każdego zarzutu z osobna) 16. Ostateczne orzeczenie (data; nazwa sądu lub organu, który wydał orzeczenie; rodzaj orzeczenia)...................................................................... 17. Inne orzeczenia (proszę je wymienić w porządku chronologicznym podając dla każdego z nich datę, nazwę sądu lub organu, który je wydał, oraz rodzaj orzeczenia)................................................................................. 18. Czy istnieją lub istniały inne możliwości odwołania się lub skuteczne środki prawne, które nie zostały wykorzystane? Jeśli tak, proszę wyjaśnić, dlaczego nie zostały wykorzystane.... Sprawa w charakterze powagi wymusza rozpatrzenie skargi z udziałem Rady Bezpieczeństwa. V. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE TEGO, CZEGO DOMAGA SIĘ SKARŻĄCY (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część V) Usunięcie CRIMEN SOLLICITATIONIS z ustawodawstwa Watykanu. Wypłacenie odszkodowania ofiarom i ich rodzinom, ofiary otrzymają fachową opielę w powrocie do normatywnej kondycji fizyczno - psychicznej, której koszt poniesie Watykan. Sprawcy zbrodni i współudziałowcy wydani organom ścigania. VI. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA PRZED INNYMI ORGANAMI MIĘDZYNARODOWYMI (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VI) 20. Czy przedstawiał Pan/ przedstawiała Pani powyższe zarzuty innym organom międzynarodowym w celu zbadania lub rozstrzygnięcia? Jeśli tak, należy przedstawić wszystkie szczegóły dotyczące takiego postępowania. .......................NIE........................................................................ VII. WYKAZ DOKUMENTÓW (NALEŻY DOŁĄCZYĆ WYŁĄCZNIE KOPIE DOKUMENTÓW, NIE ORYGINAŁY) (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VII. Należy załączyć kopie wszystkich orzeczeń, o których mowa wyżej w Części IV i VI. Jeśli nie posiada Pan/Pani kopii, należy je wykonać. Jeśli uzyskanie kopii nie jest możliwe, proszę wyjaśnić dlaczego. Żadne dokumenty nie będą Panu/Pani zwrócone) 21. Materiały z WIKIPEDIA pod hasłem Crimen sollicitationis oraz wiele innych poświęconych tej tematyce w internecie. VIII. DEKLARACJA I PODPIS (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VIII) 22. Niniejszym oświadczam, że informacje podane w niniejszym formularzu skargi, zgodnie z moją wiedza i przekonaniem, są prawdziwe Miejsce..BYTOM........................................ Data........10.12.2010r......................................... Mariusz Szczodrowski. (podpis skarżącego/skarżącej lub reprezentanta/reprezentantki) Otrzymują: CZŁONKOWIE RADY BEZPIECZEŃSTWA MEDIA Mariusz Szczodrowski. ----------------------------------------------------------------------------- Od: Mariusz Kowalski Do: letters@iht Wysłane: 18:12 czwartek, 2012-1-26 Temat: Mariusz Szczodrowski Mariusz Szczodrowski Barcelona dnia 26.01.2012r. DO EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA Wnoszę o przekazanie niniejszej sprawy Radzie Bezpieczeństwa UZASADNIENIE Sprawa którą poruszam dla systemów politycznych jest o tyle istotna, że dotyczy bezpośredniego funkcjonowania państw, i nie wiem czy polityczne systemy dostrzegają dalekoidącą patologię, a jeżeli już ją dostrzegają to są związani lub powiązani z ową patologią pozostawiając ją dla kolejnych pokoleń, która jedynie narasta. W niniejszej rozprawie wykreślę przykład, który z całą pewnością ma odbicie w innych religiach, gdyż to o nich jest mowa. Niniejsza rozprawa w żaden sposób nie nawołuje do podjęcia ataku na żadną z religii ani na sten system, jednakże niniejsza rosprawa wskazuje na stan, iż osoby będące w czynniku decyzyjnym religii, czyli kierujące religiami wpływają bezpośrednio na czynnik decyzyjny państw, oraz mają lub mogą uzyskać niezależnie od statusu tajności bezpośredni dostęp do danych będącymi tajemnicą służbową każdego państwa. Patologia najwyraźniej ma źródło do odwołania się do wyższego dobra podlegającemu ochronie, gdyż taka jest wola i obowiązek. Ochroną jest wyższe dobro, którego nie może zastąpić żaden system polityczny na świecie. Przeciwko takiemu statusowi nie można dokonać od osoby nawołania do przestrzegania prawa, kóra odwołała się lub zarządano od niej odwołania się do ochrony wyższego dobra. Nawolanie do ochrony wyższego dobra można uzyskać na mocy niżej wskazanego wzoru: List Jakuba 4:4 Cudzołożnicy, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeżeli więc ktoś zamierzałby być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. Dzieje Apostolskie 5:29 Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Oczywiście wyżej wskazany tekst Biblii w żaden sposób nie nawołuje do tego stanu, gdyż sprawę tę między innymi uzupełnia List do Rzymian w rozdziale 13. Oznacza to, że na mocy skrzywionej wykładni można wymusić na osobie podjęcie działań będących przestępstwem z jednoczesnym wytłumaczeniem działania dla wyższego dobra. Zakładam, że podobny, a może nawet bliźniaczy schemat ma miejsce we wszystkich religiach na świecie. Otrzymuje: 1. Członkowe Rady Bezpieczeństwa. 2. Media. Mariusz Szczodrowski.
Posted on: Sat, 09 Nov 2013 15:32:41 +0000