TRISTAN DERMAUT: “ ZONDAG WEER KNOKKEN VOOR DE DRIE PUNTEN” Na de 0-0 van vorige week tegen Mariekerke wil KFCO Beerschot Wilrijk zondagnamiddag graag weer een driepunter inschrijven. En daarvoor zullen de jongens van trainer Urbain Spaenhoven zich in het Olympisch Stadion voorbij Excelsior Kaart moeten zien te knokken. Doelpunten scoren is de boodschap dus. En daarvoor kijkt de ganse Wilrijk-Kielse voetbalfamilie onder meer naar Tristan Dermaut. Want die is opnieuw fit en dus terug van (even) weggeweest. “Ik ondervind geen hinder meer van mijn blessure aan de lies, waardoor ik de wedstrijden tegen Schriek en Branddonk miste. Vorige zondag in Bornem moest ik toen Alexis Kubilskis met zijn schouderkwetsuur uitviel al iets sneller dan verwacht terug aan de bak. Het duurde dan ook efkes voor ik in mijn ritme geraakte, maar na een harde trainingsweek sta ik er weer. Klaar om er tegenaan te gaan”, zegt de 28-jarige aanvaller. “Of ik zondag aan de aftrap zal verschijnen? Dat weet ik nog niet. Dat is de beslissing van de trainer, en dat zien we dus nog wel. In de manier waarop ik naar een wedstrijd toeleef maakt me dat eigenlijk niks uit. Ik stel me sowieso mentaal in dat ik zal spelen, dat doe ik altijd. Want ik werk altijd supergeconcentreerd naar een wedstrijd toe. Dat is ook nodig omdat er bij KFCO Beerschot Wilrijk veel sportieve concurrentie is. En dat zie ik dan weer als een pluspunt, want zoiets houd je als speler scherp. Op die manier wil je altijd dat stapje extra zetten, dat tikkeltje beter zijn. Het is een ingesteldheid die ik me vanaf het begin eigen heb gemaakt, en waar ik onverminderd aan vasthoud.” Tristan Dermaut begon als “duiveltje” te voetballen bij Maria-ter-Heide maar doorliep daarna alle jeugdreeksen bij… NAC Breda. “Die Nederlandse eredivisieclub volgde mij blijkbaar al van in de jeugdreeksen en stelde me voor om mijn jeugdopleiding bij hen te volgen. Iets waar ik gretig op inging. Dus, vanaf mijn twaalfde voerde mijn papa me dan ook met de auto vrijwel dagelijks op en af naar Breda, waar ik uiteindelijk zeven jaar voetbalde … en ook zes seizoenen topscorer werd. Een mooie tijd”, geniet Dermaut ook nu nog na. “Na mijn periode bij NAC volgden dan vier seizoenen Germinal Beerschot, twee jaar Wuustwezel, een jaartje Nieuwmoer, twee seizoenen Gooreind… en vervolgens KFCO WIlrijk en nu dus Beerschot Wilrijk. Overal en altijd als centrale aanvaller, als diepe spits. Alhoewel, op een blauwe maandag heb ik ook wel eens een paar keren op de flank gespeeld.” Zondag tegen Excelsior Kaart. Wat mogen we van die wedstrijd verwachten? “Hopelijk iets meer dan vorig weekend”, komt het eerlijke antwoord. “Tegen Mariekerke was het niet archi-slecht, maar toch was het voetballend wat minder dan de weken daarvoor. We misten, meen ik, vooral diepgang in onze acties en konden de kansjes die we afdwongen niet verzilveren. Ook had ik de indruk dat we iets zenuwachtiger dan normaal op het terrein stonden. Vandaar die enigszins teleurstellende nul-nul. Nee, dat moet tegen Kaart beter. Al belooft het ook nu een zware dobber te worden. Ik ben van Brasschaat en ken Kaart als een goed georganiseerde ploeg die probeert te voetballen. Het kan dus best een leuke match worden. Maar in eigen huis, met onze vele supporters achter ons, zouden we toch de drie punten moeten kunnen pakken.” Brengt de favorietenrol van KFCO Beerschot Wilrijk extra druk met zich mee? “Voor mij niet. Daar ben ik niet mee bezig. Ik focus van wedstrijd naar wedstrijd en wil elke keer optimaal presteren. Als je constant aan de titel of de promotie gaat denken, dan kan zoiets verlammend werken. Uiteraard zorgen die duizenden mensen op de tribunes elke keer opnieuw voor een speciale beleving. Op dat vlak is en blijft het genieten. Echt, respect voor de supporters van Beerschot die nu zo massaal achter ons staan… en na een sportief rampzalig seizoen in eerste klasse en het faillissement blijkbaar weer met volle teugen van het voetbal kunnen genieten. Het enthousiasme werkt aanstekelijk in beide richtingen: van spelers naar supporters en van supporters naar spelers. En dat heeft ook z’n gevolgen qua niveau vind ik. Zo heb ik de indruk dat er momenteel sneller, beter en sterker gevoetbald wordt in eerste provinciale. Er zijn in onze reeks trouwens ook een aantal clubs die met spelers uitpakken die voordien in tweede en derde klasse hebben gespeeld. Ook dat zorgt voor een kwaliteitsinjectie natuurlijk.” “Nee, ik geniet met volle teugen van dit avontuur. Op het veld én ook ernaast. Zo word ik ook al herkend op straat, vriendelijk nageroepen (“Hé Tristan!”) door supporters . Plezant allemaal. Of er ook negatieve reacties bij zijn? Soms wel natuurlijk. Maar dan vooral van een paar van mijn vrienden, die supporter zijn van den Antwerp. Pas op, niks ergs hoor. Het blijft allemaal ludiek, een beetje jennen. Zoals gezonde voetbalrivaliteit moet zijn.” Tekst: Danny Geerts beerschotwilrijk.be
Posted on: Fri, 27 Sep 2013 21:54:35 +0000