Thanks ..love you both ... 2 Corinthians 4:7-9,16-18 — However, we have this treasure in earthen vessels, that the power beyond what is normal may be God’s and not that out of ourselves. 8 We are pressed in every way, but not cramped beyond movement; we are perplexed, but not absolutely with no way out; 9 we are persecuted, but not left in the lurch; we are thrown down, but not destroyed. [...] 16 Therefore we do not give up, but even if the man we are outside is wasting away, certainly the man we are inside is being renewed from day to day. 17 For though the tribulation is momentary and light, it works out for us a glory that is of more and more surpassing weight and is everlasting; 18 while we keep our eyes, not on the things seen, but on the things unseen. For the things seen are temporary, but the things unseen are everlasting. 哥林多后书 4:7-9,16-18 — 但我们的这个珍宝，是放在瓦器里，可见超凡的力量不是出于我们，而是出于上帝。 8 我们四面受压，却不致陷于绝境,心里迷惘，却不致走投无路, 9 受迫害，却没有被弃,倒下来，却没有灭亡。 [...] 16 所以，我们决不放弃。我们外在的人虽然渐渐衰败，内在的人却实在天天更新。 17 我们所遭遇的患难是短暂而轻微的，却能为我们带来极其重大、万世永存的荣耀。 18 我们所注视的，不是看得见的，而是看不见的。因为看得见的是暂时的，看不见的却是永恒的。 2 Corintios 4:7-9,16-18 — Sin embargo, tenemos este tesoro en vasos de barro, para que el poder que es más allá de lo normal sea de Dios y no el que procede de nosotros. 8 Se nos oprime de toda manera, mas no se nos aprieta de tal modo que no podamos movernos; nos hallamos perplejos, pero no absolutamente sin salida; 9 se nos persigue, pero no se nos deja sin ayuda; se nos derriba, pero no se nos destruye. [...] 16 Por lo tanto no nos rendimos; más bien, aunque el hombre que somos exteriormente se vaya desgastando, ciertamente el hombre que somos interiormente va renovándose de día en día. 17 Porque aunque la tribulación es momentánea y liviana, obra para nosotros una gloria que es de más y más sobrepujante peso y es eterna; 18 mientras tenemos los ojos fijos, no en las cosas que se ven, sino en las que no se ven. Porque las cosas que se ven son temporales, pero las que no se ven son eternas. كورنثوس الثانية — وَلٰكِنْ لَنَا هٰذَا ٱلْكَنْزُ فِي آنِيَةٍ فَخَّارِيَّةٍ، لِتَكُونَ ٱلْقُدْرَةُ ٱلَّتِي تَفُوقُ مَا هُوَ عَادِيٌّ لِلهِ لَا مِنَّا. 8 مِنْ كُلِّ وَجْهٍ يُضَيَّقُ عَلَيْنَا، لٰكِنْ لَسْنَا مَحْصُورِينَ؛ حَائِرُونَ، لٰكِنْ لَيْسَ مُطْلَقًا دُونَ مَنْفَذٍ؛ 9 مُضْطَهَدُونَ، لٰكِنْ غَيْرُ مَخْذُولِينَ؛ مَطْرُوحُونَ، لٰكِنْ غَيْرُ هَالِكِينَ. [...] 16 لِذٰلِكَ فَنَحْنُ لَا يَفْتُرُ عَزْمُنَا، بَلْ وَإِنْ كَانَ إِنْسَانُنَا ٱلْخَارِجِيُّ يَضْنَى، فَإِنْسَانُنَا ٱلدَّاخِلِيُّ يَتَجَدَّدُ يَوْمًا فَيَوْمًا. 17 فَٱلضِّيقُ، مَعَ أَنَّهُ وَجِيزٌ وَخَفِيفٌ، يُنْتِجُ لَنَا مَجْدًا أَعْظَمَ جِدًّا وَأَبَدِيًّا، 18 فِيمَا نُبْقِي أَعْيُنَنَا لَا عَلَى ٱلْأُمُورِ ٱلَّتِي تُرَى، بَلْ عَلَى ٱلْأُمُورِ ٱلَّتِي لَا تُرَى. فَٱلَّتِي تُرَى وَقْتِيَّةٌ، وَأَمَّا ٱلَّتِي لَا تُرَى فَأَبَدِيَّةٌ. 2 Коринтяни 4:7-9,16-18 — Но ние носим това съкровище в глинени съдове, за да е ясно, че силата, надхвърляща нормалното, е от Бога, а не от нас. 8 Притискани сме от всички страни, но не дотолкова, че да не можем да се движим, объркани сме, но не и в безизходица, 9 преследвани сме, но не сме изоставени, повалени сме, но не сме унищожени. [...] 16 Затова ние не се отказваме, но дори и човекът, който сме отвън, да се изхабява, човекът, който сме отвътре, се подновява всеки ден. 17 Защото страданията са кратковременни и леки, но ни донасят слава, която придобива все по–голямо величие и е вечна. 18 И ние съсредоточаваме погледа си не върху видимите неща, а върху невидимите, защото видимите неща са временни, а невидимите са вечни. 2 Korintus 4:7-9,16-18 — Akan tetapi, harta ini ada pada kami dalam bejana-bejana tanah, agar nyata bahwa kuasa yang melampaui apa yang normal berasal dari Allah dan bukan dari kami sendiri. 8 Kami ditekan dengan segala cara, tetapi tidak terimpit sehingga tidak dapat bergerak; kami bingung, tetapi bukanlah tanpa jalan keluar; 9 kami dianiaya, tetapi tidak ditinggalkan begitu saja; kami dihempaskan, tetapi tidak binasa. [...] 16 Karena itu kami tidak menyerah, namun sekalipun manusia lahiriah kami makin lemah, manusia batiniah kami pasti diperbarui dari hari ke hari. 17 Sebab meskipun kesengsaraan adalah sementara dan ringan, bagi kami hal ini menghasilkan kemuliaan yang bobotnya makin lebih unggul dan yang abadi; 18 sementara kami memperhatikan, bukan perkara-perkara yang kelihatan, tetapi perkara-perkara yang tidak kelihatan. Karena perkara-perkara yang kelihatan adalah sementara, tetapi perkara-perkara yang tidak kelihatan adalah abadi. 2 Коринфянам 4:7-9,16-18 — Однако это сокровище находится у нас в глиняных сосудах, чтобы сила, превышающая обычную, была от Бога, а не от нас. 8 Мы всячески стесняемы, но не загнаны в угол; мы в растерянности, но наше положение не безвыходно; 9 мы преследуемы, но не брошены в беде; ниспровергаемы, но не погублены. [...] 16 А потому мы не падаем духом, и даже если наш внешний человек истлевает, внутренний человек день ото дня обновляется. 17 Так как страдания, хотя они кратковременны и легки, приносят нам славу куда более весомую и вечную; 18 и наши взоры обращены не на видимое, а на невидимое, потому что видимое временно, а невидимое вечно. 2. Korinťanom 4:7-9,16-18 — Tento poklad však máme v hlinených nádobách, aby bola moc, ktorá je nad to, čo je prirodzené, Božia, a nie z nás. 8 Sme tiesnení vo všetkom, ale nie nehybne zovretí; sme zmätení, ale nie celkom bez východiska; 9 sme prenasledovaní, ale nie zanechaní napospas; sme zrážaní, ale nie zničení. [...] 16 Preto sa nevzdávame, ale aj keď človek, ktorým sme navonok, chradne, človek, ktorým sme vnútri, sa zo dňa na deň obnovuje. 17 Lebo hoci je súženie chvíľkové a ľahké, pôsobí nám slávu, ktorá má väčšiu a všetko prevyšujúcu váhu a je večná, 18 zatiaľ čo neupierame zrak na to, čo je viditeľné, ale na to, čo je neviditeľné. Lebo to, čo je viditeľné, je dočasné, ale to, čo je neviditeľné, je večné. 2. Korintoslular 4:7-9,16-18 — Ancak sahip olduğumuz bu hazine toprak kaplar içindedir, şöyle ki normalin ötesindeki gücün kendimizden değil Tanrı’dan olduğu görülsün. 8 Her yönden sıkıştırılmışız, ancak kımıldayamaz durumda değiliz; şaşırmışız, ancak çıkmazda değiliz; 9 zulüm görüyoruz, ancak yüzüstü bırakılmış değiliz, yere vurulmuşuz, ancak yok edilmiş değiliz. [...] 16 Bundan ötürü pes etmiyoruz, dış görünüşümüzle yıpranıyorsak da, içimizdeki insan günden güne yenileniyor. 17 Evet, yaşanan sıkıntı hafif ve geçicidir, oysa bize kazandırdığı onur kat kat ağır basar ve kalıcıdır. 18 Biz gözümüzü görünen şeyler üzerinde değil, görünmeyen şeyler üzerinde tutuyoruz. Çünkü görünenler geçicidir, görünmeyenlerse ebedidir. 2 Corinto 4:7-9,16-18 — Gayunman, taglay namin ang kayamanang ito sa mga sisidlang luwad, upang ang lakas na higit sa karaniwan ay maging sa Diyos at hindi mula sa aming sarili. 8 Ginigipit kami sa bawat paraan, ngunit hindi nasisikipan anupat hindi na makakilos; naguguluhan kami, ngunit hindi lubos na walang malabasan; 9 pinag-uusig kami, ngunit hindi iniiwan sa kagipitan; ibinabagsak kami, ngunit hindi napupuksa. [...] 16 Kaya nga hindi kami nanghihimagod, kundi kahit ang pagkatao namin sa labas ay nanghihina, tiyak namang ang pagkatao namin sa loob ay nababago sa araw-araw. 17 Sapagkat bagaman ang kapighatian ay panandalian at magaan, ito ay gumagawa sa amin ng isang kaluwalhatian na may lalo pang nakahihigit na bigat at ito ay walang hanggan; 18 habang itinutuon namin ang aming mga mata, hindi sa mga bagay na nakikita, kundi sa mga bagay na di-nakikita. Sapagkat ang mga bagay na nakikita ay pansamantala, ngunit ang mga bagay na di-nakikita ay walang hanggan. 2 Koryntian 4:7-9,16-18 — Mamy jednak ten skarb w naczyniach glinianych, aby moc wykraczająca poza to, co normalne, była Boża, a nie z nas samych. 8 Na wszystkie sposoby jesteśmy uciskani, ale nie tak ściśnięci, żebyśmy nie mogli się poruszyć; jesteśmy w rozterce, ale wcale nie bez wyjścia; 9 jesteśmy prześladowani, ale nie pozostawieni własnemu losowi; jesteśmy powaleni, ale nie zgładzeni. [...] 16 Dlatego nie dajemy za wygraną, a nawet jeśli człowiek, którym jesteśmy na zewnątrz, niszczeje, to człowiek, którym jesteśmy wewnątrz, odnawia się dzień po dniu. 17 Bo chociaż ucisk jest chwilowy i lekki, sprawia dla nas chwałę, która nabiera coraz większej wagi i jest wieczna; 18 a my mamy oczy zwrócone nie na to, co widoczne, lecz na to, co niewidoczne. To bowiem, co widoczne, jest tymczasowe, ale to, co niewidoczne, jest wieczne. 2Korintusz 4:7-9,16-18 — Ez a kincsünk azonban cserépedényekben van, hogy a szokásosnál nagyobb erő az Istené legyen, és ne magunkból való. 8 Minden módon szorongatnak bennünket, de nem vagyunk annyira beszorítva, hogy ne tudnánk mozogni; tanácstalanok vagyunk, de nem úgy, hogy egyáltalán ne lenne előttünk kivezető út; 9 üldöznek minket, de nem vagyunk cserbenhagyva; leterítenek bennünket, de el nem pusztulunk. [...] 16 Így tehát nem adjuk fel, hanem még ha a külső emberünk sorvad is, a belső emberünk bizonyosan napról napra megújul. 17 Mert noha a nyomorúság pillanatnyi és könnyű, egyre rendkívülibb súlyú, örök dicsőséget munkál ki nekünk; 18 s eközben mi nem a láthatókon tartjuk szemünket, hanem a láthatatlanokon. Mert a láthatók ideig valók, a láthatatlanok ellenben örökké tartók. 2. Korinťanům 4:7-9,16-18 — Máme však tento poklad v hliněných nádobách, aby moc, která je nad to, co je normální, byla Boží, a ne z nás. 8 Jsme všemožně tlačeni, ale ne stísněni tak, že [se nemůžeme] hnout; jsme na rozpacích, ale ne naprosto bez východiska; 9 jsme pronásledováni, ale nejsme ponecháni na holičkách; jsme sráženi, ale ne zničeni. [...] 16 Proto se nevzdáváme, ale i když člověk, jímž jsme zevně, chřadne, člověk, jímž jsme uvnitř, je jistě den za dnem obnovován. 17 Vždyť ačkoli soužení je chvilkové a lehké, působí nám slávu, která má stále více převyšující váhu a je věčná, 18 zatímco neupíráme oči na to, co je vidět, ale na to, co není vidět. Co je totiž vidět, je dočasné, ale co není vidět, je věčné. 2 Corinthians 4:7-9,16-18 (VIET) — Nhưng chúng tôi đựng của quí nầy trong chậu bằng đất, hầu cho tỏ quyền phép lớn dường ấy là bởi Ðức Chúa Trời mà ra, chớ chẳng phải bởi chúng tôi. 8 Chúng tôi bị ép đủ cách, nhưng không đến cùng; bị túng thế nhưng không ngã lòng; 9 bị bắt bớ, nhưng không đến bỏ; bị đánh đập, nhưng không đến chết mất. [...] 16 Vậy nên chúng ta chẳng ngã lòng, dầu người bề ngoài hư nát, nhưng người bề trong cứ đổi mới càng ngày càng hơn. 17 Vì sự hoạn nạn nhẹ và tạm của chúng ta sanh cho chúng ta sự vinh hiển cao trọng đời đời, vô lượng, vô biên, 18 bởi chúng ta chẳng chăm sự thấy được; vì những sự thấy được chỉ là tạm thời, mà sự không thấy được là đời đời không cùng vậy. 2 Corinti 4:7-9,16-18 — Comunque, abbiamo questo tesoro in vasi di terra, affinché la potenza oltre ciò che è normale sia di Dio e non da noi. 8 Siamo incalzati in ogni modo, ma non alle strette da non muoverci; siamo perplessi, ma non assolutamente senza via d’uscita; 9 siamo perseguitati, ma non abbandonati; siamo abbattuti, ma non distrutti. [...] 16 Perciò non veniamo meno, ma anche se l’uomo che siamo di fuori deperisce, certamente l’uomo che siamo di dentro si rinnova di giorno in giorno. 17 Poiché sebbene la tribolazione sia momentanea e leggera, opera per noi una gloria che è di peso sempre più sovrabbondante ed eterna, 18 mentre rivolgiamo lo sguardo non alle cose che si vedono, ma alle cose che non si vedono. Poiché le cose che si vedono sono temporanee, ma le cose che non si vedono sono eterne. 2 Corinthiens 4:7-9,16-18 — Cependant, nous avons ce trésor dans des vases de terre, pour que cette puissance qui passe la normale soit celle de Dieu et non pas celle qui vient de nous. 8 Nous sommes pressés de toute manière, mais non à l’étroit, sans pouvoir bouger ; nous sommes perplexes, mais non absolument sans issue ; 9 nous sommes persécutés, mais non abandonnés ; nous sommes jetés à terre, mais non détruits. [...] 16 C’est pourquoi nous ne renonçons pas ; au contraire, même si l’homme que nous sommes extérieurement dépérit, à coup sûr l’homme que nous sommes intérieurement se renouvelle de jour en jour. 17 Car bien que la tribulation soit momentanée et légère, elle produit pour nous une gloire dont le poids est de plus en plus extraordinaire et qui est éternelle ; 18 tandis que nous fixons nos yeux, non pas sur les choses qui se voient, mais sur celles qui ne se voient pas. Car les choses qui se voient sont temporaires, mais celles qui ne se voient pas sont éternelles. 2 कुरिंथियों 4:7-9,16-18 — लेकिन, हमारे पास यह खज़ाना मिट्टी के बरतनों में है, ताकि यह ज़ाहिर हो सके कि वह ताकत जो आम इंसानों की ताकत से कहीं बढ़कर है, हमें परमेश्वर की तरफ से मिली है, न कि यह हमारी अपनी है। 8 हम हर तरह से दबाए तो जाते हैं, मगर ना-उम्मीदी की हद तक नहीं, उलझन में तो होते हैं कि क्या करें, मगर यह नहीं कि सारे रास्ते बंद हो जाएँ। 9 हम पर ज़ुल्म तो ढाए जाते हैं, मगर हम मँझधार में नहीं छोड़े जाते। हम गिराए तो जाते हैं, मगर नाश नहीं किए जाते। [...] 16 इसलिए हम हार नहीं मानते, चाहे हमारा बाहर का इंसान मिटता जा रहा है, मगर हमारा अंदर का इंसान दिन-ब-दिन नया होता जा रहा है। 17 हालाँकि हमारी दुःख-तकलीफें पल-भर के लिए और हल्की हैं, ये हमारे लिए ऐसी अपार महिमा पैदा करती हैं जो बेमिसाल है और हमेशा तक कायम रहती है। 18 इस दौरान हम अपनी नज़र दिखायी देनेवाली चीज़ों पर नहीं, बल्कि अनदेखी चीज़ों पर टिकाए रखते हैं। इसलिए कि जो चीज़ें दिखायी देती हैं वे कुछ वक्त के लिए हैं, मगर जो दिखायी नहीं देतीं वे हमेशा कायम रहती हैं। 고린도 둘째 4:7-9,16-18 — 그러나 우리는 이 보물을 질그릇에 가지고 있습니다. 그것은 정상적인 것을 초월하는 능력이 하느님의 것이지, 우리 자신에게서 나오는 것이 아님을 보여 주려는 것입니다. 8 우리는 모든 면으로 압박을 받지만, 움직이지 못할 정도로 속박되지 않습니다. 당혹하지만, 빠져 나갈 길이 전혀 없는 것은 아닙니다. 9 박해를 받지만, 궁지에 버려지지 않습니다. 쓰러뜨림을 당하지만, 멸망되지 않습니다. [...] 16 그러므로 우리는 포기하지 않습니다. 우리의 겉 사람은 쇠약해지고 있을지라도, 확실히 우리의 속 사람은 날마다 새로워지고 있습니다. 17 환난은 순간적이고 가벼운 것이지만, 그것은 우리에게 점점 더 뛰어나게 무게를 더해 가는 영원한 영광을 가져다 줍니다. 18 또한 우리는 보이는 것이 아니라, 보이지 않는 것을 계속 살피고 있습니다. 보이는 것은 일시적이지만, 보이지 않는 것은 영원하기 때문입니다. 2 Korinthierna 4:7-9,16-18 — Men denna skatt har vi i lerkärl, för att den kraft som är över det normala skall vara Guds och inte komma från oss själva. 8 Vi är på allt sätt trängda, men inte så hårt pressade att vi inte kan röra oss; vi är rådvilla, men inte helt utan någon utväg; 9 vi är förföljda, men inte lämnade i sticket; vi är slagna till marken, men inte tillintetgjorda. [...] 16 Därför ger vi inte upp, utan om också vår utvärtes människa tynar bort, så förnyas ju vår invärtes människa från dag till dag. 17 Ty fastän vedermödan är kortvarig och lätt, frambringar den åt oss en härlighet, som har en mer och mer överväldigande vikt och är evig, 18 medan vi håller blicken fäst, inte vid det synliga, utan vid det osynliga. Det synliga är nämligen tillfälligt, men det osynliga är evigt. २ कोरिन्थी 4:7-9,16-18 — तथापि, हामीसित यो धन माटाका भाँडाहरूमा छ, ताकि हामीले पाएको असाधारण शक्ति हाम्रो आफ्नै होइन तर परमेश्वरको हो भनेर प्रकट होस्। 8 हामी सबैतिरबाट थिचिएका छौं तर चल्नै नसक्ने गरी चेपिएका छैनौं; हामी अन्योलमा परेका छौं तर उम्कने कुनै बाटो नै नरहने गरी होइन; 9 हाम्रो खेदो गरिएको छ तर अलपत्र छोडिएका छैनौं; हामी लोटेका छौं तर नाश भएका छैनौं। [...] 16 त्यसैले हामी हरेस खाँदैनौं, बरु हाम्रो शरीर क्षीण हुँदै गइरहेको भए तापनि हाम्रो भित्री मनुष्यत्वचाहिं निश्चय पनि दिनदिनै नयाँ हुँदै गइरहेको छ। 17 किनकि सङ्कष्ट क्षणिक र हलुका भए तापनि यसले हामीमा यस्तो गौरव पैदा गर्छ, जुन अतुलनीय र अनन्त हुन्छ। 18 यस दौडान हामी आफ्नो नजर देखिने कुराहरूमा होइन तर नदेखिने कुराहरूमा राख्छौं, किनकि देखिने कुराहरू अस्थायी हुन्छन् तर नदेखिने कुराहरू चिरस्थायी हुन्छन्।
Posted on: Wed, 16 Oct 2013 06:57:48 +0000