Thirupaavai Pasuram 22. This is the very pathetic but gentle and sweet prayer of ANDAL to Sri Krishna which would melt even an adamantine heart. Having woken up Nappinnai and persuaded her to help them and join in the worship in the previous verse, the girls now proceed to wake up the Lord and sing His Praise. As the first step to waking up the girls beseech the Lord to gently open His eyes. Oh Lord, the Kings of many lands shed their arrogance, and gather at your threshold to pay their respects to you, likewise we too have gathered before you, to wake you up gently, like the beautiful red lotus flower blossoming, will you so ever gently open your eyes and look at us ? When you open both your bright eyes, it looks as if the Sun and the Moon are shining at the same time, but if you look at us with both your eyes, we will be absolved of all our sins and sorrow and be filled abundantly with your grace. More Insight .... Sri Krishna enquires with the Gopis the reason for their visit; and they reply: O Lord! Even though you know very well that we have approached you as refugees, having no one else to give us protection, you have not condescended to cast your nectarine glances on us. We are born of a family (of Azhwars) whose constant prayer is for your Grace and that you should talk to them by moving your coral-like lips. We, like vanquished arrogant kings, have cast aside our ego and assembled under your bedstead in search of refuge. Our sole ambition is to be the target of your merciful eyes. Your enquiry regarding the purpose of our visit appears to be a new practice in your relations with us. Know that we, who should be always united with you, are today pining in separation. This situation, which appears to be due to some curse, can be modified only by your nectarine glance. It is only for this cool look that we have come to you and not for any other favor. So open your eyes slowly and steadily look at us. Anganmagyalath arasar abhiman Bangamay vandhu nin palllikattir keezhe Sangamirippar pol vandhu thalaippeydho Kinnkini vaych cheydha thamaraip poo pole Chengann chiri chiridhe em mel vizhiyavo Thingalum adithiyanum ezhundhar pol Angann irandunkondu engal mel nokkudiyel Engal mel saapam izhindhelor empavai. பாடல் 22 அங்கண்மா ஞாலத்தரசர் அபிமான பங்கமாய் வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம் கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரை பூப்போல செங்கண் சிறுகச்சிறதே யெம்மேல் விழியாவோ? திங்களும் ஆதித் தியனும் எழுந்தாற்போல் அங்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல் எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய். பொருள்: கண்ணா! எங்களை விட உயர்ந்த வீரர்கள் இருக்கிறார்களா என தங்களைப் பற்றி பெருமையடித்துக் கொண்டவர்களும், இந்த பரந்த பூமியை ஆட்சி செய்தவர் களுமான அரசர்கள் மிகுந்த பணிவுடன் உன் பள்ளி கொண்டுள்ள கட்டிலைச் சுற்றிலும், சத்சங்கத்துக்கு வந்த பக்தர்கள் போல் காத்து நிற்கிறார்கள். அவர்களைப் போல் நாங்களும் உன் அருகில் நிற்கிறோம். எங்கள் மீது, கிண்கிணி என ஒலிக்கும் சிறுமணியின் வாய்போலவும், தாமரைப்பூ மெதுவாக மலர்வது போலவும், உன் சிவந்த தாமரைக் கண்களை சிறுகச் சிறுக திறந்து விழிக்கமாட்டாயா? சந்திரனும், சூரியனும் உதித்தது போல, அந்தக் கண்களைக் கொண்டு எங்களைப் பார்ப்பாயானால், எங்கள் மீதுள்ள எல்லா பாவங்களும் சாபங்களும் தீர்ந்து விடுமே!
Posted on: Mon, 05 Jan 2015 23:02:59 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015