Ver erat, et morbo Romae languebat inerti Orbilius: dira tacuerunt tela magistri Plagarum sonus non iam veniebat ad aures Nec ferula assiduo cruciabat membra dolore. Arripui tempus: ridentia rura petiui Immemor: a studo moti curisque soluti Blanda fatigam recrearunt gaudia mentem. Nescio qua laeta captum dulcedine pectus Taedia iam ludi, iam tristia verba magistri Oblitum, campos late spectare iuuabat Laetaque vernantis miracula cernere terrae. Nec ruris tantum puer otia vana petebam: Maiores paruo capiebam pectore sensus: Nescio lymphatis quae mens diuinior alas Sensibus addebat: tacito spectacula visu Attonitus contemplabar: pectusque calentis Insinuabat amor ruris: ceu ferreus olim Annulus, arcana quem vi Magnesia cautes Attrahit, et caecis tacitum sibi colligat hamis. Interea longis fessos erroribus artus Deponens, iacui viridanti in fluminis ora Murmure languidulo sopitus, et otia duxi Permulsus volucrum concentu auraque Fauoni. Ecce per aetheream vallem incessere columbae Alba manus, rostro florentia serta gerentes Quae Venus in Cypriis redolentia carpserat hortis. Gramen, vbi fusus recreabar turba petiuit Molli remigio: circum plaudentibus alis Inde meum cinxere caput, vincloque virente Deuinxere manus, et olenti tempora myrto Nostra coronantes, pondus per inane tenellum Erexere. . . . Cohors per nubila celsa vehebat Languidulum rosea sub fronde: cubilia ventus Ore remulcebat molli nutantia motu. Vt patrias tetigere domos, rapidoque volatu Monte sub aerio pendentia tecta columbae Intrauere, breue positum vigilemque reliquunt. O dulcem volucrum nidum! . . . Lux candida puri. Circumfusa humeros radiis mea corpora vestit: Nec vero obscurae lux illa similima luci, Quae nostros hebebat mixta caligine visus: Terrenae nil lucis habet caelestis origo! Nescio quid caeleste mihi per pectora semper Insinuat, pleno currens ceu flumine, numen. Interea redeunt volucres, rostroque coronam Laurea serta gerunt, quali redimitus Apollo Argutas gaudat compellere pollice chordas. Ast vbi laurifera frontem cinxere corona Ecce mihi patuit caelum, visuque repente Attonito, volitans super aurea nubila, Phoebus Diuina vocale manu praetendere plectrum. Tum capiti inscripsit caelesti haec nomina flamma: TV VATES ERIS. . . . In nostros se subiicit artus Tum calor insolitus, ceu, puro splendida vitro, Solis inardescit radiis vis limpida fontis. Tunc etiam priscam speciem liquere columbae: Musarum chorus apparet, modulamina dulci Ore sonans, blandisque exceptum sustulit vlnis, Omina ter fundens, ter lauro tempore cingens.
Posted on: Thu, 27 Jun 2013 03:40:11 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015